جفت نقش مهمی در دوران بارداری دارد. این برای تامین اکسیژن، آنتی بادیها و تغذیه برای جنین در رحم مادر مهم و همچنین به عنوان یک سیستم دفع مواد زائد عمل میکند. جفت مواد مغذی را از گردش خون مادر تبدیل میکند و آنها را به انرژی برای جنین در حال رشد تبدیل میکند. این منابع انرژی شامل گلیکوژن 3، کلسترول 4 و پروتئین است. جفت هورمونهایی تولید میکند که عرضه گلوکز را افزایش میدهد، رحم را شل میکند و به رشد اندام جنین کمک میکند همچنین انتقال گازهایی مانند اکسیژن از والد به جنین را تسهیل میکند.
علاوه بر این اندام مهم حتی فیزیولوژی و متابولیسم شما را تنظیم میکند. برای مثال جفت شما هورمونها و مولکولهایی مانند لاکتوژن جفت انسانی (HPL)، ریلکسین، اکسی توسین، پروژسترون و استروژن را تولید میکند. این هورمونها نه تنها به کودک شما کمک میکنند بلکه به بدن شما کمک میکنند تا برای تولید شیر، افزایش متابولیسم و غیره آماده شود.
جفت شما یک اندام کاملا مجزا است که برای حمایت از بارداری شما طراحی شده و در داخل رحم شما قرار دارد. این شامل پارانشیم یا بافت جفت، غشای آمنیوتیک و بند ناف است. این میتواند در هر جایی از دیواره رحم شما کاشته شود اما معمولا در قسمت میانی و بالای رحم قرار دارد. به طور معمول جفت در هر جایی که تخم بارور شده لانه گزینی میکند رشد میکند و میتواند در هر نقطه از رحم رشد کند. اگر بارداری شما مانند اکثر موارد باشد در قسمت بالایی رحم شما (وضعیت پایه) قرار میگیرد. به گفته پزشکان وقتی جفت در جلوی رحم قرار دارد جفت قدامی نامیده میشود. سایر نقاط احتمالی شامل سمت راست یا چپ رحم (جانبی) و پشت رحم (خلفی) است.
هنگامی که جفت در پایین قرار دارد و تا حدی یا به طور کامل دهانه رحم را میپوشاند این به عنوان جفت سرراهی شناخته میشود. علاوه بر افزایش خطر خونریزی پس از زایمان جفت سرراهی 6 معمولاً از زایمان طبیعی افراد جلوگیری میکند. اغلب اوقات جفت سرراهی در قسمتی از بارداری با سونوگرافی تشخیص داده میشود. گاهی اوقات پس از اینکه افراد دچار خونریزی واژینال بدون درد در سه ماهه دوم یا سوم میشوند لکه بینی شروع میشود. هنگامی که خونریزی کنترل نشده از جفت سرراهی رخ میدهد ممکن است نیاز به تزریق خون یا حتی هیسترکتومی داشته باشید.
اگر جفت بیش از حد عمیق کاشته شود این میتواند باعث ایجاد جفت آکرتا شود که ممکن است منجر به عوارض در هنگام زایمان شود. به این دلیل که جفت پس از تولد به درستی از دیواره رحم جدا نمیشود. جفت آکرتا معمولاً نیاز به سزارین دارد و میتواند احتمال خونریزی شدید مادر را افزایش دهد. برخی از افراد مبتلا به جفت آکرتا نیز با سزارین خود هیسترکتومی میکنند.
اگر جفت قبل از زایمان به طور کامل یا جزئی از دیواره رحم جدا شود دچار جداشدن جفت خواهید شد. این وضعیت میتواند منجر به جریان خون کمتر به نوزاد و خونریزی شدید برای فرد باردار شود. افراد مبتلا به جداشدگی جفت ممکن است درد شکم، خونریزی واژینال، گرفتگی عضلات، انقباضات رحمی یا حساسیت به لمس و کاهش حرکت جنین داشته باشند.
در حاملگیهای چند قلویی ممکن است یک یا چند جفت وجود داشته باشد. اگر فقط یکی باشد نوزادان باید خون و مواد مغذی مشترکی داشته باشند. این گاهی اوقات میتواند منجر به عوارضی مانند سندرم انتقال خون دوقلو به دوقلو شود که در آن نوزادان جریان خون نابرابر از جفت دریافت میکنند. سندرم انتقال خون از دوقلو به دوقلو معمولاً در حدود 10 تا 15 درصد از دوقلوهای همسان که جفت یکسانی دارند رخ میدهد. به همین دلیل پزشکان سعی میکنند زودتر تعیین کنند که آیا دوقلوها جفت مشابهی دارند یا هر کدام منبع اکسیژن و مواد مغذی خاص خود را دارند.
نارسایی جفت زمانی رخ میدهد که جفت به طور مطلوب کار نمیکند. این نارسایی به این معنی است که نوزاد ممکن است مواد مغذی، اکسیژن و جریان خون کمتری دریافت کند. هنگامی که این اتفاق میافتد میتواند منجر به محدودیت رشد داخل رحمی (IUGR) 10 و همچنین عوارض طولانی مدت بالقوه برای کودک شما شود.
وقتی نوبت به سالم نگه داشتن جفت میرسد باید همان نکاتی را که برای بارداری سالم رعایت میکنید رعایت کنید مانند خوردن یک رژیم غذایی متعادل و ورزش منظم. در همین حال اگر هرگونه شرایط پزشکی از قبل وجود داشته یا سابقه عوارض بارداری دارید و به فکر باردار شدن هستید همیشه ایده خوبی است که هر گونه نگرانی را با یک پزشک در میان بگذارید.
بسیاری از اوقات پس از بررسی جفت برای اطمینان از سالم بودن آن دور انداخته میشود اما برخی از افراد جفت را بانکی میکنند. بانکداری اغلب با این امید انجام میشود که ممکن است در آینده درمانهای جدیدی وجود داشته باشد که بتوان از آن استفاده کرد.
منبع:
پاسخ ها