روستای تاریخی ابیانه در 40 کیلومتری شهر نطنز قرار دارد. این روستا یکی از کهنترین و بلندترین زیستگاههای انسانی در حاشیه دشت کویر ایران بوده و با آب و هوای معتدل، دارای موقعیت طبیعی مساعدی است.به ابیانه در زبان محلی ویونا (Viuna) گفته میشد که ریشه این کلمه از دو واژه «وی» و «ویانه» بهمعنای بیدستان تشکیل شده است؛ با گذر زمان این اسم به اویانه و بعدها به ابیانه تغییر کرده است.
خانه ها در ابیانه تماما بر روی دامنه ای در شمال رودخانه برزرود بنا شده به صورتی که پشت بام مسطح خانه های پایین دست، حیاط خانه های بالادست را به وجود آورده و هیچ دیواری آنها را محصور نمیسازد. از اینرو در اولین نگاه روستایی چند طبقه به نظر می آید که در بعضی موارد تا چهار طبقه آن را میتوان مشاهده کرد. اتاق ها به پنجرههای چوبی ارسي مانند مجهز هستند و اغلب دارای ایوان ها و طارمی های چوبی پیش آمده مشرف بر کوچه های تنگ و تاریک اند که خود به صورت مناظر جالبی در آمده است. نمای خارجی خانه ها نیز با خاک سرخطی که معدن آن در مجاورت روستا قرار دارد، پوشیده شده است.
از آنجایی که در دامنه های شیب دار ابیانه فضای کافی برای ساختن خانههای مورد نیاز وجود ندارد، در این روستا چنین رسم شده که هر خانواده، انبار غار مانندی در تپههای یک کیلومتری روستا، در کنار جاده و نرسیده به ابیانه ایجاد نماید. این غارها که در دل تپه ها حفر شده است و از بیرون تنها درهای کوتاه و محقر آن نمایان است برای نگهداری دام و نیز آذوقه زمستانی و اشیاء غیرضروری مورد استفاده قرار می گیرد.
مسجد جامع ابیانه
مسجد جامع در مکاني از روستا قرار دارد که به آن "ميان ده " گفته میشود. اين مسجد تاريخي داراي دو شبستان قدیمی و جدید میباشد كه شبستان قديمي آن دارای کفی چوبی است که با دري كوتاه به كوچه اصلي راه دارد. همچنین در ديوار جنوبي اين شبستان ، محراب چوبي قديمي قرار دارد كه جزو آثار تاريخي با ارزش روستاي ابيانه است كه تاريخ ساخت آن به سال 477 ه.ق بر ميگردد.
روي اين محراب نقش گل وبوته كنده كاري شده و با خطوط برجسته كوفي سوره " يس " در آن حك شده است. برخي نيز عقيده دارند به خط ميخي نيز نوشته دارد.
شبستان جديد مسجد دارای سالن بزرگي می باشد كه در محوطه مياني آن نورگيري در سقف قرار دارد. در اين سالن ستون هاي كنده كاري شده زیبایی نیز قرار دارد. سقف اين سالن به صورت تخته پوش از چوب گردو است كه با نقوش منظم هندسي قاب بندي شده است. اين سقف از نوع كركس پوش است (به شكل بال گسترده كركس است ) و بر روي آن كتيبه هايي از آيات قرآن وجود دارد .
مسجد حاجتگاه
این مسجد در محله زیارتگاه در کنار قبرستان قدیمی قرار دارد و تاریخ ساخت آن را 400 سال پیش عنوان می کنند. نمای این مسجد آجری با دریچه ها و پنجره های مشبک هلالی است.
مسجد تاریخی دیگر در روستای ابیانه مسجد حاجتگاه میباشد که به دوره صفویه تعلق دارد و در کنار صخره سنگی در جوار آسیاب در محله بالا بنا شده است.
دری که به شبستان اصلی راه دارد تاریخ ۹۵۳ هجری قمری را روی خود دارد. احتمالا مردمی که برای بیان حاجت خود در این محل معتکف می شده اند نیاز خویش را بوسیله خطاطان در قسمت بالای این بنا نوشته و در خواست حاجت میکرده اند. در اطراف این بنا سنگهای قبری دیده می شود که از زمان صفوی، نادری و قاجار به جای مانده است.
سوغات ابیانه
صنایع دستی مانند گلیم و گیوه از مهمترین سوغات ابیانه به حساب میآیند. البته شغل اصلی مردم ابیانه کشاورزی و دامپروری است و صنایع دستی از فعالیتهای جنبی مردم روستا است. در کنار صنایع دستی، خشکبار و محصولات کشاورزی هم از سوغاتیهای مردم روستا به حساب میآید
منبع: هتل قصرجهان
پاسخ ها