دوغابهایی که پایه رسی دارند، بهخاطر ریزدانگی بالا، سطح ویژه زیاد و رفتار ژلمانند، جزو سختترین خوراکها برای آبگیری صنعتی محسوب میشوند. در چنین شرایطی فیلترپرس بهعنوان یک راهکار مکانیکیِ فشارمحور، کمک میکند آب آزاد و بخشی از آب محبوس از سیستم جدا شود و خروجی به شکل «کیک» با رطوبت کمتر، حملپذیرتر و قابلاستفاده در ادامه فرایند تولید باشد. این موضوع در کارخانههای کاشی و سرامیک، واحدهای فرآوری رس و کائولن، و همچنین برخی جریانهای معدنیِ رُسدار و لجنهای صنعتی پررنگ است.
رسها معمولاً ذراتی بسیار ریز دارند و بهسادگی ساختارهای متراکم و کمنفوذ ایجاد میکنند؛ نتیجه این میشود که سرعت عبور آب از کیک کاهش پیدا میکند و زمان سیکل بالا میرود. علاوه بر این، نوع رس اهمیت زیادی دارد؛ برای مثال در بررسیهای مرتبط با باطلههای معدنیِ رُسدار تأکید میشود که درصد و «کانیشناسی رس» میتواند طراحی فیلترپرس (ابعاد، تعداد صفحات، انتخاب پارچه، استراتژی بهرهبرداری) را تغییر دهد و رسهای گروه اسمکتیت معمولاً اثر شدیدتری روی فیلترپذیری دارند.
استفاده از فیلتر پرس در صنعت کاشی و سرامیک تنها برای هدف از آبگیری دوغاب رسی فقط “خشک کردن” نیست؛ بلکه کنترل رطوبت برای پایداری فرایند شکلدهی، کاهش هزینه انرژی در خشککنها، و یکدست شدن خوراک مرحله بعدی است. در مسیر رایج، دوغاب پس از همگنسازی وارد فیلترپرس میشود، آب از پارچه عبور میکند و جامدات بین صفحات تجمع کرده و کیک تشکیل میدهند. در معرفیهای صنعتیِ فیلترپرس مخصوص گل سرامیک، به استفاده از پمپ فشارقوی و فشار کاری نسبتاً بالا برای رسیدن به کیک کمرطوبت اشاره میشود و حتی در برخی کاربردها «دمش هوا» در انتهای سیکل بهعنوان راهی برای کاهش رطوبت نهایی مطرح است.
اگرچه کاشی و سرامیک شناختهشدهترین مثال است، اما دوغاب رسی در چند صنعت دیگر هم دیده میشود:
فرآوری و آبگیری کائولن و رسهای صنعتی با فیلتر پرس: برای بالا بردن درصد جامد و کاهش بار خشککن.
باطلههای معدنی رُسدار: در پروژههای آبگیری باطله، وجود رس میتواند رفتار آبگیری را تغییر دهد و نیازمند طراحی دقیقتر فیلترپرس باشد.
لجنها و دوغابهای حاصل از تصفیه پساب: در بسیاری از خطوط آبگیری لجن، از فیلترپرس برای کاهش حجم پسماند و تسهیل دفع/حمل استفاده میشود.
برای اینکه فیلترپرس روی دوغاب رسی خروجی قابلقبول بدهد، این موارد کلیدیاند:
آنالیز خوراک: درصد جامد، دانهبندی، ویسکوزیته/تنش تسلیم و نوع کانی رسی، چون روی زمان سیکل و رطوبت کیک اثر مستقیم دارد.
انتخاب پارچه و سیکل مناسب: پارچه نامناسب میتواند کورشدگی ایجاد کند و سیکل را طولانی کند؛ زمانبندی درستِ پرکردن، فیلتراسیون و تخلیه کیک، بهرهوری را بالا میبرد.
کنترل رطوبت نهایی: استفاده از راهکارهایی مثل دمش هوا در انتهای سیکل (در برخی طراحیها/کاربردها) میتواند رطوبت را پایینتر بیاورد و هزینه مراحل بعدی را کم کند.
در آیدت،
فایلهای
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالاتتان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها