خلاصه کتاب مزامیر/بخش چهارم

خلاصه کتاب مزامیر/بخش چهارم
55_84
کتاب مقدس_عهد عتیق
***
1
بر خدا توکّل دارم پس نخواهم ترسید. آدمیان به من چه می‌توانند کرد؟
2
ای قوّت من، بسوی تو انتظار خواهم کشید زیرا خدا قلعهٔ بلند من است.
3
  جان من فقط برای خدا خاموشمی‌شود زیرا که نجات من از جانب اوست.
4
ای جان من، فقط برای خدا خاموش شو زیرا که امید من از وی است.
  او تنها صخره و نجات من است و قلعهٔ بلند من تا جنبش نخورم.
 برخداست نجات و جلال من. صخرهٔ قوّت من و پناه من در خداست.
  ای قوم همه وقت بر او توکّل کنید و دلهای خود را به حضور وی بریزید. زیرا خدا ملجای ماست،
5
بر ظلم توکّل مکنید و بر غارت مغرور مشوید.
6
چون دولت افزوده شود دل در آن مبندید.
7
 ای خداوند رحمت نیز از آن تو است، زیرا به هر کس موافق عملش جزا خواهی داد.
8
  ای خدا، تو خدای من هستی. در سَحَر تو را خواهم طلبید. جان من تشنهٔ تو است و جسدم مشتاق تو در زمینِ خشکِ تشنهٔ بی‌آب.
9
رحمت تو از حیات نیکوتر است
*
خوشابحال کسی که بر تو توکّل دارد.
10
 و مرد صالح در خداوند شادی می‌کند و بر او توکّل می‌دارد و جمیع راست‌دلان، فخر خواهند نمود.
11
متبارک باد خداوندی که هر روزه متحمل بارهای ما می‌شودو خدایی که نجات ماست
12
ای خداوند مرا مستجاب فرما زیرا رحمت تو نیکوست. به کثرت رحمانیتت بر من توجه نما
13
 ای طالبان خدا دل شما زنده گردد
 زیرا خداوند فقیران را مستجاب می‌کند و اسیران خود را حقیر نمی‌شمارد.
14
 در تو ای خداوند پناه برده‌ام، پس تا به ابد خجل نخواهم شد.
15
برای من صخرهٔ سکونت باش تا همه وقت داخل آن شوم. تو به نجات من امر فرموده‌ای، زیرا صخره و قلعهٔ من تو هستی.
16
ای خداوند این را به یادآور که دشمن ملامت می‌کند و مردم جاهل نام تو را اهانت می‌نمایند.
جانِ فاختهٔ خود را به جانور وحشی مسپار. جماعت مسکینان خود را تا به ابد فراموش مکن.
17
 فقیران و یتیمان را دادرسی بکنید. مظلومان و مسکینان را انصاف دهید.
18
مظلومان و فقیران را برهانید و ایشان را از دست شریران خلاصی دهید.
19
 خوشابحال آنانی که در خانهٔ تو ساکنند که تو را دائماً تسبیح می‌خوانند
20
خوشابحال مردمانی که قوّت ایشان در تو است و طریق‌های تو در دلهای ایشان.
****
منبع:وبسایت رسمی ابوالقاسم کریمی
https://k520.ir
9 اسفند 1399
تهران - ورامین