در بین فرهنگ‌های موسیقی مختلف در سرتاسر دنیا، تنها چند فرهنگ وجود دارد که از قدیم به نت‌نگاری آثار موسیقی خود پرداخته‌اند. نت‌نگاری باعث شده بسیاری آثار کهن، امروز برای اجرا یا تفسیر در دسترس ما قرار داشته باشند. در عین حال، نبود نظام نگارش نت باعث نابودی بسیاری از فرهنگ‌های خرد و کلان موسیقی در دنیا شده است. برای ثبت و انتشار آثار موسیقی کلاسیک غربی و ژانرهایی که از دل فرهنگ اروپای غربی زاده شده‌اند، نت‌نگاری با پنج خط حامل، رایج‌ترین ابزار آهنگسازان و نوازندگان است. بر مبنای همین سیستم نت‌نگاری توانسته‌ایم دروس تئوری موسیقی، هارمونی و کنترپوان را به گویاترین شکل ممکن تدوین کنیم. از قرن یازدهم تا اوایل قرن بیستم نیاز به کنار گذاشتن و یا تغییر عمده در نظام نت‌نگاری خطوط حامل حس نشده بود؛ اما از قرن بیستم آهنگسازان خواستار اجرای دقیق‌تر آثار خود توسط نوازندگان شدند. به این منظور نیاز به علائم و نت‌نگاری گرافیکی بیشتر از پیش ذهن نظریه‌پردازان را مشغول کرد. اما قبل از این که به رپرتوار مدرن در موسیقی کلاسیک غربی برسیم، باید نظام نت‌نگاری رایج را فرا بگیریم. هنوز هم این نظام بیشترین کاربرد در آهنگسازی موسیقی پاپ، راک، جَز و کلاسیک را دارد.با استفاده از نظام نت‌نگاری خطوط حامل می‌توانیم ریتم، اسم نت، دینامیک، افزایش و کاهش سرعت را به آسانی نشان دهیم. شاید نقدی که همیشه به این سیستم وارد بوده، ناتوانی آن در نشان دادن آگوگیک باشد.
نت‌نگاری برای اهالی موسیقی، مانند زبان است برای اهل ادبیات. از قرن یازدهم روند تکامل نت‌نگاری در موسیقی کلاسیک آغاز شده است و از اواخر قرن نوزدهم، بسیاری از فرهنگ‌های غیرغربی برای نگارش و اجرای موسیقی خود از این روش استفاده کرده‌اند. در وبسایت ایران‌موزیکولوژی به بررسی تعاریف پایه‌ای برای نت‌خوانی و در ادامه به آموزش تئوری موسیقی خواهیم پرداخت.
در ادامه با مهم‌ترین عناصر خوانش موسیقی آشنا خواهیم شد.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها