موسیقی از آن چیزهایی است که انگار همیشه همراه آدم بوده، مثل یک دوست قدیمی که تو لحظههای شادی و غم کنارته. از وقتی که بشر یادش میاد، موسیقی بخشی از زندگیش بوده؛ از آوازهای ساده دور آتش تا سمفونیهای پیچیده توی سالنهای بزرگ. حالا چرا موسیقی اینقدر تو زندگی ما نقش داره؟ بیاید یه کم عمیقتر نگاه کنیم.
اول از همه، موسیقی زبون احساساته. یه وقتایی که کلمات کم میارن، یه آهنگ میتونه دقیقا همون حسی که تو دلته رو بیان کنه. مثلا وقتی غمگینی، یه موسیقی ملایم میتونه اشکاتو بیاره بیرون و یه جورایی سبکترت کنه. یا وقتی شادی، یه ریتم تند و پر انرژی میتونه حالتو چند برابر کنه. انگار موسیقی یه جور میانبره به قلب آدم. من خودم یادمه وقتی اولین بار عاشق شدم، یه آهنگ قدیمی بود که هر وقت گوشش میدادم، انگار همه دنیا واسم قشنگتر میشد.
یه چیز دیگه که موسیقی رو خاص میکنه، اینه که میتونه ما رو به گذشته ببره. یه آهنگ میتونه یه لحظه، یه خاطره یا حتی یه دوره از زندگی رو زنده کنه. مثلا یه آهنگ قدیمی که تو بچگی از رادیو پخش میشد، میتونه یه دفعه تو رو ببره به حیاط خونه مادربزرگت، وقتی داشتی با بچههای محل بازی میکردی. این قدرت موسیقیه که مثل یه ماشین زمان عمل میکنه و احساسات گذشته رو دوباره زنده میکنه.
موسیقی فقط برای حال و هوا نیست، بلکه میتونه ما رو به هم وصل کنه. تو فرهنگهای مختلف، موسیقی همیشه یه راه برای جمع کردن آدما کنار هم بوده. از مراسم عروسی و عزا گرفته تا جشنهای ملی، موسیقی یه جور زبان مشترک برای همهست. فکر کن تو یه کنسرت وایستادی و همه با هم دارن یه آهنگ رو زمزمه میکنن. اون لحظه انگار همه غریبهها یه دفعه آشنا میشن. یا حتی تو خونه، وقتی با خانواده دور هم یه آهنگ قدیمی گوش میدید، انگار یه حس صمیمیت عجیب بینتون شکل میگیره.
یه جنبه دیگه موسیقی اینه که میتونه بهمون کمک کنه بهتر فکر کنیم یا حتی کارامونو بهتر انجام بدیم. خیلیا موقع کار کردن یا درس خوندن موسیقی گوش میدن. مثلا موسیقی کلاسیک یا بیکلام میتونه تمرکزتو بیشتر کنه. خود من وقتی میخوام یه کار مهم انجام بدم، یه لیست پخش دارم که انگار مغزم رو روشن میکنه. از طرف دیگه، موسیقی تو ورزش هم معجزه میکنه. یه ریتم تند میتونه انرژیتو ببره بالا و باعث شه بیشتر بدوی یا وزنههای سنگینتر برداری.
حالا یه کم علمیتر نگاه کنیم. تحقیقات نشون داده که موسیقی میتونه روی سلامت روان تاثیر بذاره. مثلا گوش دادن به موسیقی میتونه استرس و اضطراب رو کم کنه. حتی تو بیمارستانها گاهی از موسیقی برای آرامش بیمارا استفاده میکنن. یا مثلا برای کسایی که مشکل خواب دارن، یه موسیقی ملایم میتونه مثل لالایی عمل کنه.
البته نمیشه گفت موسیقی همیشه خوبه. گاهی یه آهنگ غمگین میتونه تو رو غرق حسای منفی کنه، یا یه موسیقی خیلی تند ممکنه عصبیت کنه. ولی در کل، موسیقی مثل یه ابزاره که بسته به حال و هوات میتونی ازش استفاده کنی. انگار یه جعبه رنگه که میتونی باهاش هر حس و حالی که میخوای بسازی.
خلاصه که موسیقی یه بخش جدانشدنی از زندگی ماست. از لحظهای که صبح بیدار میشیم و رادیو رو روشن میکنیم تا وقتی که شب با یه آهنگ آروم میخوایم بخوابیم، موسیقی همیشه اونجاست. یه همراه که نه زبون میخواد، نه توضیح. فقط کافیه گوش بدی و بذاری ببرتت به یه دنیای دیگه.
پاسخ ها