خیلی از زنها میدونن که بعضی روزای ماه، یهجور دیگهان. دلدرد، بیحوصلگی، حتی گاهی اشک بدون دلیل.
برای من، این روزها همیشه سخت بودن. از مدرسه که با شکمدرد میرفتم کلاس، تا امروز که پشت میز کارم باید با لبخند ایمیل جواب بدم، انگار همه چیز سنگینتر میشه.
قرص مسکن، پتو، بطری آب گرم... ترکیب آشناییه. ولی راستش دیگه خسته شده بودم از این تکرار. دنبال یه چیزی بودم که طبیعیتر باشه، چیزی که به بدنم فشار نیاره. یه دوستم گفت زعفران رو امتحان کن. منم گفتم خب چرا که نه؟
تا قبل از اون فقط زعفران رو توی برنج دیده بودم. نمیدونستم دمنوش هم داره. با خودم گفتم امتحان کنم، شاید فرقی نکنه، ولی ضرری هم نداره.
چند رشته زعفران رو با آب داغ دم کردم، یه کوچولو گلاب هم اضافه کردم. رنگ طلایی و عطرش یه جور خاصی بود. آرامشبخش بدون اینکه بخواد باشه. همون شب قبل خواب خوردم.
نه اینکه درد کاملاً از بین بره، ولی انگار یه لایه نرم و گرم بین من و اون درد کشیده شد. خوابم بهتر شد، و فرداش بدنم اونقدری خسته و کلافه نبود. برای منی که همیشه روز اول پریود برام یه کابوس بود، این یه تغییر کوچیک اما مهم بود.
قبلاً یه بار از عطاری زعفران گرفته بودم و اصلاً اون عطر و طعم رو نداشت. این بار از یه سایت گرفتم که یهجوری حس کردم واقعیتره. اسمش زرچین zarchin.shop بود. نمیخوام بگم بهترینه یا شعار بدم، فقط تجربه من با زعفرانی که از اونجا گرفتم بهتر بود. همین.
اگه بخواین خرید زعفران رو امتحان کنین، بهنظرم به عطرش دقت کنین. یه زعفران خوب باید با چند رشته، کل لیوان رو طلایی کنه.
الان هر ماه، همون روزای آشنا که میان، اولین کاری که میکنم دم کردن یه فنجون زعفرونه. شاید فقط به خاطر اثر جسمیاش نباشه؛ شاید چون حس میکنم دارم کاری برای خودم میکنم، چیزی که مال بدنمه، نه داروی فوری.
پاسخ ها