در حالی که تعیین دقیق علت اضطراب اجتماعی دشوار است، تحقیقات بین 30 تا 40 درصد از اختلالات اضطرابی را به ژنتیک مرتبط می‌دانند. متخصصان بهداشت روان می گویند که سابقه سوء استفاده، قلدری یا اذیت کردن نیز می تواند منجر به رفتارهای مضطرب شود. سایر عوامل محیطی مانند داشتن والدین کنترل کننده نیز می توانند در این امر نقش داشته باشند.
درمان اضطراب اجتماعی در نوجوانان از طریق مشاوره فردی یا گروهی می تواند فوق العاده مفید باشد. زمان با یک درمانگر دلسوز و دارای مجوز می تواند به کشف علت اصلی اضطراب اجتماعی نوجوان شما کمک کند. آموزش مهارت های اجتماعی می تواند برای نوجوانان مبتلا به اضطراب اجتماعی نیز مفید باشد.
ابراز احساسات برای نوجوانان می تواند دشوار و گاهی دردناک باشد. اما ایجاد یک رابطه قابل اعتماد با یک درمانگر فردی یا به اشتراک گذاشتن تجربیات در یک گروه حمایت از نوجوانان برای اضطراب اجتماعی می‌تواند مکانی امن برای شروع روند درمان باشد.
زمانی که نوجوانان به نوجوانی تبدیل می شوند، برای آنها عادی است که نسبت به ادراکات دیگران از خود بیشتر آگاه باشند و به آنها اهمیت بیشتری دهند. از جدیدترین روندهای مد، تا محافل دوستانی که در آنها قرار می‌گیرند و برندهای اسمارت‌فون در کوله‌پشتی آنها وجود دارد، فشار همسالان به واقعیتی قوی تبدیل می‌شود.
برای نوجوانانی که SAD را تجربه می کنند، افکار و باورهای منفی، اجتناب از تعاملات و موقعیت های اجتماعی و احساس بی لیاقتی به سطوح ناسالم می رسد. در نتیجه، روابط شخصی و خانوادگی به شدت تحت تأثیر قرار می گیرد. نوجوانان مبتلا به اختلالات اضطرابی اغلب در تنظیم احساسات خود مشکل دارند و بنابراین به راحتی تحریک می شوند. این می تواند منجر به افزایش درگیری یا دعواهای شدید با دوستان و خانواده شود.
نوجوانان مبتلا به SAD معمولاً تجربه می کنند:
سال های نوجوانی می تواند دوران هیجان انگیزی در زندگی باشد. همانطور که به سمت جوان شدن پیش می‌روند، با امتحان کردن چیزهای جدید و پیدا کردن دوستان جدید می‌فهمند که چه کسی هستند. شرایط فلج کننده سلامت روان مانند اضطراب اجتماعی، نوجوانان را از کشف فرصت های جدید برای رشد و توسعه باز می دارد. اضطراب اجتماعی در نوجوانان می تواند آنها را از کشف استعدادها یا علایق پنهان مانند نمایش، موسیقی یا ورزش باز دارد.
اگر مشکوک هستید که نوجوان شما اضطراب اجتماعی را تجربه می کند، گفتگو را باز کنید و از خود حمایت کنید. مرکز ملی اضطراب اجتماعی برخی از «بایدها و نبایدها» را در مورد حمایت والدین ارائه می دهد.
یکی دیگر از "نباید" انتقادی: رفتار اجتنابی آنها را تطبیق ندهید. اجازه دادن به فرزندتان برای ترک مدرسه یا اجتناب از همه رویدادهای اجتماعی تنها باعث تقویت ترس او می شود. بهترین کاری که به عنوان والدین می توانید انجام دهید این است که چرخه را بشکنید و به روشی ملایم و بدون تهدید مشارکت را تشویق کنید. هر چه بیشتر با ترس شروع به کار کنند، اعتماد به نفس بیشتری ایجاد می کنند.
مهمتر از همه، برقراری ارتباط با نوجوان شما مهم است زیرا راهی برای احساس ارتباط بیشتر و اطمینان دادن به آنها که تنها نیستند.
از همین نویسنده
۷ روز پیش
پونه یاری
۲۳ ساعت پیش
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها