اختلالات اضطرابی و شرایط نزدیک به آن عبارتند از:
اگر نگرانیها و ترسهای مداوم شما را از فعالیتهای روزانهتان منحرف میکند، یا از احساس مداوم مبنی بر اینکه اتفاق بدی در حال رخ دادن است، نگران هستید، ممکن است از اختلال اضطراب فراگیر رنج ببرید. (GAD) رنج ببرید. افراد مبتلا به GAD نگران کننده های مزمن هستند که تقریباً همیشه احساس اضطراب می کنند، اگرچه ممکن است حتی ندانند چرا. GAD اغلب در علائم فیزیکی مانند بی خوابی، ناراحتی معده، بی قراری و خستگی ظاهر می شود.
اختلال پانیک با حملات پانیک مکرر و غیرمنتظره و همچنین ترس از تجربه یک دوره دیگر مشخص می شود. آگورافوبیا ، ترس از قرار گرفتن در جایی که فرار یا کمک در صورت حمله پانیک دشوار باشد، ممکن است با اختلال هراس همراه باشد. اگر آگورافوبیا دارید، احتمالاً از مکانهای عمومی مانند مراکز خرید یا مکانهای محدود مانند هواپیما اجتناب میکنید.
اختلال وسواس فکری اجباری (OCD) با افکار یا رفتارهای ناخواسته مشخص می شود که متوقف کردن یا کنترل آنها غیرممکن به نظر می رسد. اگر مبتلا به OCD هستید، ممکن است با وسواس های فکری، مانند نگرانی مکرر از اینکه فراموش کرده اید فر را خاموش کنید یا اینکه ممکن است به کسی آسیب برسانید، ناراحت شوید. همچنین ممکن است از اجبارهای غیرقابل کنترلی مانند شستن مکرر دستان خود رنج ببرید.
اختلال احتکار یک مشکل مزمن در دور انداختن اموال است که با وابستگی ناکارآمد حتی به اقلام بی ارزش همراه است. می تواند منجر به تجمع بیش از حد دارایی ها (یا حیوانات) و فضای زندگی درهم و برهم شود. ممکن است احساسات را به اشیای بی جان نسبت دهید، وابستگی عاطفی شدیدی به اقلام داشته باشید، یا استفاده از آن را در هر شی ببینید. این باورها می توانند باعث شوند که دور انداختن اقلام شما را با احساس اضطراب، گناه یا غم و اندوه غلبه کند.
فوبیا یک ترس غیرواقعی یا اغراق آمیز از یک شی ، فعالیت یا موقعیت خاص است که در واقعیت خطری کم یا بدون خطر دارد. فوبیای رایج شامل ترس از حیوانات (مانند مار و عنکبوت)، ترس از پرواز و ترس از سوزن است . در مورد فوبیای شدید، ممکن است برای دوری از موضوع ترس خود، نهایت تلاش را انجام دهید. متأسفانه، اجتناب فقط فوبیا را تقویت می کند.
اگر ترس تضعیفکنندهای از نگاه منفی دیگران به شما و تحقیر شدن در جمع دارید، ممکن است به اختلال اضطراب اجتماعی مبتلا باشید که به آن فوبیای اجتماعی نیز میگویند. می توان آن را خجالتی شدید در نظر گرفت و در موارد شدید، از موقعیت های اجتماعی به طور کلی اجتناب می شود. اضطراب عملکرد (که بیشتر به عنوان ترس از صحنه شناخته می شود) رایج ترین نوع فوبیای اجتماعی است.
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یک اختلال اضطرابی شدید است که می تواند پس از یک رویداد آسیب زا یا تهدید کننده زندگی رخ دهد. PTSD را می توان به عنوان یک حمله پانیک در نظر گرفت که به ندرت، و یا هرگز، از بین می رود. علائم PTSD عبارتند از فلاش بک یا کابوس در مورد حادثه، هوشیاری بیش از حد، به راحتی مبهوت کردن، کناره گیری از دیگران و اجتناب از موقعیت هایی که شما را به یاد رویداد می اندازد.
در حالی که اضطراب جدایی یک مرحله طبیعی از رشد است، اگر اضطراب آنقدر تشدید شود یا به اندازه کافی پایدار باشد که مانع مدرسه یا سایر فعالیتها شود، ممکن است فرزند شما به اختلال اضطراب جدایی مبتلا باشد . آنها ممکن است فقط از فکر دوری از مادر یا پدر عصبانی شوند و از بیماری شکایت کنند تا از بازی با دوستان یا رفتن به مدرسه خودداری کنند.
علل خاص اضطراب می تواند بسته به نوع اختلال اضطرابی که با آن سر و کار دارید متفاوت باشد. با این حال، اضطراب اغلب ممکن است نتیجه عوامل متعددی از جمله ژنتیک و تجربیات زندگی باشد.
پاسخ ها