استیماچ: عطای استقلال را به لقایش بخشیدم

از اینکه برانکو سرمربی تیم ملی نشد تعجب کردم؛ استیماچ: عطای استقلال را به لقایش بخشیدم؛ ایگور استیماچ کاپیتان سابق تیم ملی کرواسی به عنوان سرمربی تیم ملی هند چالش جدیدی را کمی دورتر از مرزهای شرقی ایران آغاز کرده است.

به گزارش ورزش، ایگور استیماچ مدافع سابق تیم های دربی و وستهم و یکی از بازیکنان نسل طلایی تیم ملی کرواسی، در حالی پاسخگوی سوالات ورزش بود که از دوران حضورش در فوتبال ایران نزدیک به ۴ سال می‌گذرد.

استیماچ که در سپاهان دوران چندان موفقی نداشت، درباره این ناکامی توضیح می‌دهد؛ همانطور که صحبت های جالبی درباره بسته شدن پروژه حضورش در استقلال به زبان آورده است.

این گفتگو را بخوانید:

* آقای استیماچ شما تجربه زیادی در فوتبال دنیا دارید. در هند چه خبر است و آنجا چه می کنید؟
 حضور من در هند یک چالش بسیار دشوار است ولی من به معنای واقعی از کار کردن با بازیکنانم و همینطور کمک به فداسیون فوتبال هند برای توشعه فوتبال در این کشور لذت می برم.

* در حال حاضر چند بازیکن حرفه ای در فوتبال هند حضور دارند و پیش بینی شما از ادامه فوتبال در این کشور چیست؟
 ما بازیکنان حرفه ای زیادی در اختیار نداریم و با توجه به جمعیتی که هندوستان وجود دارد بازیکنان حرفه ای در این کشور بسیار کم است. همچنین مدت زمان برگزاری بازی های حرفه ای در این کشور تنها 4 ماه است و به غیر از آن تیم ها در استراحت به سر می برند. این مدت زمان استراحت می تواند بازیکنان را از بین ببرد.  در سوپر لیگ هند ما 10 باشگاه داریم و هر باشگاه می تواند از 5 بازیکن خارجی استفاده کند. در لیگ دسته اول این کشور نیز 11 باشگاه داریم که آنها نیز می توانند از 5 بازیکن خارجی در ترکیب اولیه استفاده کنند. یک مشکل بزرگ در فوتبال هند است که اغلب پست های مهم در اختیار بازیکنان خارجی است. پست هایی مانند دفاع وسط، هافبک طراح و مهاجم توسط بازیکنان خارجی اشغال شده و بازیکنان این کشور نمی توانند در پست های مهم بازی کنند. همچنین ما هیچ بازیکن هندی لژیونری نداریم. در این شرایط ما در حال گرفتن چند تصمیم مهم و اساسی هستیم و امیدواریم در سال های آینده و به سرعت ثمره ای تصمیمات را ببینیم.

* پیش از حضو شما در سپاهان ایران، صحبت هایی مبنی بر حضور شما در استقلال بود. چه اتفاقی بین و شما و استقلال افتاد؟
 من از اینکه استقلال به من پیشنهاد داده بود بسیار هیجان زده بودم اما حضورم در تهران برای مذاکره و پیوستن به استقلال برایم تبدیل به کابوس شد. کسانی که در باشگاه استقلال بودند شروع کردند به تغییرات در شروطی که درباره آنها به توافق رسیده بودیم. هر چند که حتی من با کاهش حقوقم موافقت کردم دوباره در بحث های بعدی شرایطی جدیدی درباره بحث های مالی آغاز شد اما این موضوع دیگر باعث شده بود تا من به آن دوستان بگویم ممنونم و خدانگهدار.

* پس از آن شما تصمیم گرفتیم به سپاهان بروید و این در حالی اتفاق افتاد که سپاهان در آن دوران در بحران عجیبی غوطه ور بود. اگر باز هم به قبل برگردید این کا ار می کنید؟
 شاید این یکی از بدترین زمان های ممکن در تیم سپاهان بود. من یادم می آید در آن دوره یکی از بازیکنان خوبم عنی محمدرضا خلعتبری به من می گفت آقای مربی اگر ما 5 سال پیش این بودید ما همه جام های ممکن را می بردیم اما الان زمان خوبی برای آمدن به اینجا نبود. اما من خاطرات بسیار خوبی از مردم شگفت انگیز اصفهان، همکارانم و مدیران باشگاه دارم و همه آنها را به عنوان خاطرات بسیار خوب همراه خودم خواهم داشت. وقتی من به سپاهان آمدم تیم مسن بود و باشگاه با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می کرد. شما می دانید که چقدر سخت است که با بازیکنانی  کار می کنید که به موقع پول نگفته اند و احساس خوبی از کار کردن ندارند. با این حال من تلاش کردم تا با بازیکنان خوب و جوان فوتبال خوبی را به نمایش بگذارم و ستاره های جدیدی را به فوتبال ایران معرفی کنم.

* شما هرگز در منطقه ما کار نکردید. اگر بخواهم مقایسه کنید چه تفاوتی در روحیه حرفیه ای کسانی هست که چه قبلا با آنها کا کردید چه به عنوان بازیکن و چه به عنوان مربی؟
  ایران یک کشور فوتبالی بزرگ است که بازیکنانی قوی و سریع دارد به خصوص بازیکنانی که من از خوزستان با آنها برخورد کردن بسیار فوق العاده بودند اما سطح حرفه ای و کار همیشه به سرمربی و دستیارانش بستگی دارد.

* کدام بازیکنان در سپاهان تو را شگفت زده کردند؟
 من از کار کردن با جوانانی همچون شریفی، سرلک، بحیرایی، میرزایی  و ... واقعا راضی بودم.

* از بازیکنان لیگ ایران نیز، از کدام بازیکن خوشتان آمد و از او راضی بودید؟
 من شدیدا به بازی وحید امیری علاقه داشتم که او را به اصفهان ببرم.

* اصفهان چه جایی برای زندگی کردن بود؟
 سپاهان یک شهر شکفت انگیز برای زندگی بود و یکی از حسرت های من این است که ای  کاش مدت زمان بیشتری را در اصفهان می ماندم. مردم این شهر فوق العاده بودند و هواداران آن جا بسیار پرهیجان و متعصب به فتبال نگاه می کردند دوست داشتم بیشتر آنجا می ماندم و چیزهای بیشتری از این شهر کشف می کردم.

* شما در سه کشور آسیایی ایران و قطر و هند کار کردید. چه تفاوت هایی بین این کشورها بود؟
  هر سه کشر بسیار با یکدیگر متفاوت هستند. قطر به دلیل جام جهانی پیش رو سرمایه گذاری زیادی روی فوتبال کرده است. این تیم از 10 سال پیش کار خود را شروع کرده است و به بازیکنان خارجی باکیفیتی پاسپورت قطری داده است. در ایران هم بازیکنان بسیار باکیفتی حضور دارند. بازیکنانی که پیش از این با برانکو، نیکولیچ، بگوویچ و ... کار کردند ظرفیت زیادی برای موفق شدن دارند. این خیلی مهم است که شما در فوتبال خود کاری ریشه ای برای بازیکنان جوان انجام دهید و البته باید در سیاست استفاده از 3 + 1 بازیکن خارجی تجدید نظر کنید چرا که می توانید کمک زیادی به سرمربی تیم ملی کشورتان کنید.

* این حقیقت دارد که شما می خواهید یک بازیکن ایرانی الاصل را به تیم ملی هند ببرید؟ و اگر درست است چقدر به بازی های او احاطه دارید؟
 من بازی های امید سینگ را دیدم و از او دعوت کردم تا به کمپ بیاید اما شرایط پاسپورتی او این اجازه را نمی داد تا به تیم ملی هند برسد. او حالا با یک تیم هندی قرار بسته است و فکر می کنم حالا خیلی بیشتر از قبل به تیم ملی نزددیک شده است. او یکی از هفت هشت بازیکنی است که اصلیت هندی دارد و خارج از کشور بازی می کند اما هنوز از نظر قانونی نتوانسته آماده حضور نهایی در تیم ملی هند باشد.

* شما از دراگان اسکوچیچ سرمربی تیم ملی ایران چه شناختی دارید؟
 وقتی دراگان برای تیم ملی ایران انتخاب شد من خیلی تعجب نکردم. او یک مرد فوق العاده است که در یک دوره با هم در ایران کار کردیم. من در تیم سپاهان بودم و او نیز در فولاد خوزستان بود و حالا هم امیدوارم بتواند در تیم ملی ایران نیز موفق شود.

* درباره برانکو نیز چه نظری دارید؟
  من فکر می کنم برانکو یکی از بهترین مربیانی بود که در ایران کار کرد و بسیار برایم عجیب است چطور در تیم ملی ایران به کار خود ادامه نداد چون فکر می کنم عملکرد او در تیم پرسپولیس استثنایی بود و توانست موفقیت های بسیار زیادی به دست بیاورد.

* شما یکی از بازیکنان نسل طلایی کرواسی بودید. هنوز هم با آن بازیکنان در ارتباط هستید؟
 بله من همین دیروز در کنار داور شوکر یکی از بهترین بازیکنان آن دوره و رئیس فدراسیون فوتبال کرواسی بودم و همین دیروز ناهار را در کنار یکدیگر بودیم. من با بسیاری از بازیکنان خوب آن دوره هنوز هم ارتباط دارم.

* بهترین بازیکن آن نسل از فوتبال کرواسی چه کسی بود؟
 به عقیده من بدون تردید همین داور شوکر بهترین بازیکن نسل طلایی کرواسی بود.  

* اگر بخواهید بین داور شوکر و مودریچ یک بازیکن را انتخاب کنید به کدام بازیکن رای می دهید و بین تیم 98 و تیم 2018 کدام تیم ملی کرواسی را به عنوان تیم طلایی تاریخ این کشور انتخاب می گنید؟
 خیلی سخت ات که بازیکنان را با یکدیگر مقایسه کنیم به خصوص این که پست دو بازیکن نیز با یکدیگر متفاوت است. درباره تیم های ملی که نام بردید هم شاید نشود یک تیم را انتخاب کرد اما من شرط می نبدیم تیم ملی کرواسی 98 تیم ملی کرواسی فعلی را می برد.

* به عنوان یک مدافع معروف در سطح دنیا کدام مهاجمان بودند که برابر آنها کار بسیار سختی داشتید؟
 من مقابل بسیاری از مهاجمان دنیا بازی کردند اما برابر مایکل اوون، داور شوکر و آلن شیرر بسیار عذاب کشیدم.

* چه کسی بهترین است؟ مسی یا رونالدو؟
** من به عنوان یکی بیننده فوتبال قطعا مسی را انتخاب می کنم اما به عنوان یک مربی رونالدو را ترجیح می دهم به عنوان شوق و انگیزه همیشگی اش برای پیروزی و حرفه ای گری بی نهایتش که تا این سن در بالاترین قسمت های فوتبال او را نگه داشته ها است.