اکبر میثاقیان: تازه می فهمم زندگی یعنی چه

گفتگو با اکبر میثاقیان که این‌روز‌ها به جبر کرونا و البته عمل زانوی خود خانه‌نشین شده است.

به گزارش ورزش و به نقل از "شهرآرا" آبعد از نزدیک به ۵ ماه خانه‌نشینی به‌خاطر عمل جراحی پا و بعدش ماجرای کرونا، قرارمان با اکبر میثاقیان، پارکی کوچک در کنار خانه اوست؛ جایی که می‌گوید شب‌ها در آنجا به‌آرامی‌می‌دود تا زانوی عمل‌کرده‌اش اندک‌اندک به حالت طبیعی برگردد. کرونا برای آدمی که فوتبال برایش از خانواده‌اش، خانواده‌تر بوده، حالا این فرصت را مهیا کرده است که بعد از سال‌ها مزه یک زندگی آرام و بی‌دغدغه را بچشد؛ بدون استرس مسابقه، بدون اضطراب باختن و بدون حواشی سروکله‌زدن با نشریات و رسانه‌ها.

روز‌های اکبر میثاقیان، مردی که می‌گوید ۴۷ سال زندگی پرتلاطم ورزشی داشته است، این‌روز‌ها آرام می‌گذرد. لحظات خوش و البته تازه برای یکی از نماد‌های فوتبال مشهد و چهره‌ای که همه ابومسلم را با نام او به یاد می‌آورند. آنچه در ادامه می‌خوانید، محصول گفت‌وگویی دوساعته با اوست که از هر دری گفته است، از روز‌های خانه‌نشینی کرونا تا خاطرات سال‌های جوانی و صدالبته ابومسلم.

ظاهرا شما یکی از افرادی هستید که به قرنطینه خانگی خیلی اهمیت می‌دهید. درست است که ۵ ماه است از منزل بیرون نیامده‌اید؟

راستش را بخواهید بعد از عمل جراحی که روی پای چپم داشتم، دوسه‌ماه در خانه بودم و خیلی اذیت شدم. این شد که تصمیم گرفتیم با همسرم به سفر شمال برویم. شمال بودیم که سروصدای کرونا بلند شد. به خانمم گفتم برویم که اوضاع خراب است. چند روز بعد از اینکه به مشهد رسیدیم، قرنطینه اعلام شد و دیگر مجبور شدیم در خانه بمانیم. از ۲ هفته پیش شب‌ها به همین پارک (محل مصاحبه) می‌آیم و کمی می‌دوم. به‌هرحال این قرنطینه برای همه است و ما هم سعی کردیم خیلی مراقبت کنیم تا فاصله اجتماعی رعایت شود و اتفاق ناگواری برای هم‌وطنانمان نیفتد.

بقیه روز را چه‌کار می‌کنید؟

بقیه روز هم در خانه هستم. با نوه‌هایم بازی می‌کنم و فیلم بازی‌های سال قبل را نگاه می‌کنم. یک کارتن بزرگ دارم که داخل آن برنامه تمرینات و تاکتیک‌های تیم‌هایی است که آنجا کار کرده‌ام. روز‌ها آن‌ها را نگاه می‌کنم و می‌بینم چه کار‌هایی کرده‌ام! آن‌ها را می‌بینم و خاطراتم زنده می‌شود.

خانه نشینی برای شما باید خیلی سخت باشد. مطمئنا به این شکل زندگی عادت ندارید.

واقعا سخت است. از سال ۵۲ سر کار هستم. ۴۷ سال که خیلی وقت‌ها اول سال و عید‌ها در خانه نبودم. امسال که پایم را عمل کردم، زیاد برایم سخت نبود؛ چون پذیرفته بودم باید این پا خوب شود. اما در ایام کرونا به این فکر کردم که بازنشستگی چقدر می‌تواند سخت باشد. این یک‌سالی که از فوتبال دورم، تازه فهمیدم همسرم بار تمام زندگی را به دوش می‌کشد، اما، چون خیلی تودار است، چیزی نمی‌گوید. الان فهمیدم موقع بازی‌های من آن‌قدر استرس داشته که به‌جای اینکه بازی را نگاه کند، به حرم می‌رفته و دعا می‌کرده است.

این طور که می‌گویند علاقه‌مند به فیلم و سریال هم شده‌اید.

بهتاش و بهزاد (پسران اکبر میثاقیان) برایم فیلم می‌آورند تا ببینم. من اصلا فیلم نگاه نمی‌کردم. همسرم می‌آمد می‌گفت اکبر بیا سریال نگاه کن، می‌گفتم تمرکز ندارم. آخرین سریالی که فکر می‌کنم کامل دیدم، سریال «خانه‌به‌دوش» بود. اصلا نمی‌توانستم فیلم و سریال ببینم. الان که فیلم می‌بینم، با خودم می‌گویم چقدر خوب است. کاش بیشتر می‌دیدم.

چه فیلم‌های دیده اید؟

فیلم ۱۹۱۷، انگل و چند فیلم خارجی دیگر را دیدم. بیشتر، فیلم‌های اکشن و ماجراجویانه دوست دارم. اهل فیلم‌های عشق و عاشقی نیستم، زیاد به من نمی‌خورد؛ البته فوتبال زیاد می‌بینم. سی‌دی فوتبال‌های قدیمی را دارم و می‌بینم. عاشق گواردیولا و کلوپ هستم. فوتبال‌دیدن برای ما فوتبالی‌ها صدبرابر فیلم سینمایی لذت‌بخش است. سریال زیرخاکی هم چند قسمتش را دیدم. پژمان جمشیدی فوق‌العاده است. خیلی خوب بازی می‌کند.

وضعیت پایتان چطور است؟ ظاهرا عمل خوبی داشته‌اید.

پزشک جراحم دکتر اشراقی بود که خیلی خوب عمل کرد. من ده‌روزه راه افتادم و این برای پزشکم خیلی تعجب‌آور بود. می‌گفت تابه‌حال کسی را ندیده‌ام بعد از این عمل ده‌روزه سرپا شود و راه بیفتد. خصوصیات اخلاقی‌ام طوری است که زیاد نمی‌توانم عصا را تحمل کنم، این بود که سریع راه افتادم.

پس آماده یک چالش جدید هستید.

یکی از دوستانم می‌گفت تو استرس را دوست داری و همیشه به تیم‌هایی می‌روی که تحت‌فشار باشی. این ذات یک آدم است. من راه‌آهن رفتم و آن پلی‌آف معروف برج میلاد که دقیقه ۱۰۷ گل زدیم و دقیقه ۱۰۸، هشت‌نفره شدیم! شما فکر کنید ببینید چه استرس و فشاری داشت! چالش‌های سخت را دوست دارم. نمی‌دانم چرا، اما هرچه سنم بیشتر می‌شود، بیشتر عاشق چالش‌های سخت می‌شوم. یک خاطره جالب بگویم. شب قبل از همین بازی‌مان، درست در طبقه ما در هتل عروسی بود! حالا من استرس داشتم که بچه‌ها شب قبل بازی زود بخوابند، مگر سروصدای این عروسی می‌گذاشت؟! خلاصه رفتم کاری کردم که عروسی جمع شود. خودمان رفتیم و کمک کردیم بشقاب‌های شام را زودتر جمع کنند تا سروصدای کاسه و قاشق بخوابد.

نظرتان درباره شروع دوباره لیگ برتر چیست؟

باید ببینیم تصمیم ستاد ملی مبارزه با کرونا چیست. هیچ‌کس نمی‌تواند تصمیم بگیرد. نمی‌توان گفت بازی نکنید یا بازی کنید. هر دو تصمیم سختی است. این اتفاق جهانی است و هر چیزی که باشد، باید طوری باشد که تیم‌ها لطمه نخورند. به نظرم خیلی تصمیم سختی است.

اسکوچیچ مربی خوبی برای تیم ملی می‌شود.

به نظرم شانس بزرگی نصیبش شد. تیم ملی ایران در حد تیم ملی دانمارک، کرواسی و... است. ما تیمی بسیار قوی داریم و این به نظرم افتخار بزرگی برای اسکوچیچ است که فکرش را هم نمی‌کرد روزی به آن برسد؛ اما من می‌گویم حالا که او آمده است، اگر قرار باشد ما روی مخش برویم، خودمان ضرر می‌کنیم. بگذارید تیم ملی‌مان بالا برود، بعد در آن مقطع شاید بتوان تصمیم دیگری گرفت. شک نکنید تیم ملی ما از این مرحله بالا می‌رود. ما تیم فوق‌العاده‌ای داریم و اگر ۲ باخت هم دادیم، تقصیر سرمربی قبلی بود که خیلی کار را سرسری گرفته بود. من فکر می‌کنم اسکوچیچ مربی خوبی برای تیم ملی می‌شود.