خاطرات جالب پورعلی گنجی از په په و ژاوی

گفتم تا مسی است به تمرین بارسا نمی آیم!؛ خاطرات جالب پورعلی گنجی از په په و ژاوی؛ ملی پوش فوتبال ایران از خاطرات جالب خود با ژاوی و په په صحبت کرد.

به گزارش ورزش، مرتضی پورعلی گنجی میهمان برنامه امشب فوتبال برتر بود. بخشی از گفت و گوی او با محمدرضا میثاقی، به خاطرات او با ژاوی و په په اختصاص داشت که بخش های جالبی از آب در آمد. در ادامه، این قسمت از صحبت های مرتضی را می خوانید:

از ژاوی محبت یاد گرفتم
ژاوی را همه می شناسند. فوتبالش کیفیت بالایی دارد و اگر مسی و رونالدو نبودند فکر می کنم که می توانست چندین سال بهترین بازیکن جهان انتخاب شود. جدای از کیفیت فنی اش چیزی که از او یاد گرفتم محبتی بود که به همه افرادی که می دید ابراز می کرد. من هم سعی کردم که همیشه احترام بقیه را حفظ کنم. شاید یک جایی بودم که فوتبالی پایین بودم ولی سعی کردم از نظر احترامی بالا باشم. این قضیه را خیلی بیشتر از ژاوی یاد گرفتم. خدا را شکر می کنم که یکی از افتخاراتم این است که کنار او بازی کردم.

با ژاوی داداشی نیستیم ولی...
پورعلی گنجی در واکنش به جلمه میثاقی که رابطه او با ژاوی را در حد دو داداش دانست گفت: الان هم همین است. داداشی که نیستیم ولی همیشه به من لطف داشته است. هر وقت که پیام دادم خدا وکیلی بدون هیچ غروری جواب داده، مثل زمانی که باهم بازی می کردیم.

ماجرای نرفتن سر تمرین بارسا!
ژاوی به من گفت که بیا سر تمرین تیم بارسلونا برویم که گفتم من یک رئالی سرسخت هستم و عمرا زمانی که مسی آنجا باشد سر تمرین بارسا نمی روم! یک بار هم در هتل شرایتون بودند که من با ژاوی رفته بودم. چون رئالی بودم حتی یک عکس از تمامی عکس هایی که آن جا گرفتم را پخش نکردم. گفتم زمانی که خودت رفتی و سرمربی شدی حتما می آیم و سر می زنم. (او این جا به شوخی گفت که انگار من ژاوی هستم و او مرتضی!) انشالله در آینده ای نزدیک هم سر تمریناتشان می روم و از همان سکو تشویق شان می کنم.

وقتی مرتضی په په را در آغوش گرفت
بازی را باختیم و همه یک طرف گریه می کردند. داشتم اشک می ریختم که بچه ها گفتند مرتضی خودت را کنترل کن. بعد دیدم یک نفر به انگلیسی می گوید که ناامید نشو پسر و فوتبال همین است. یک لحظه متوجه شدم که صدایش خیلی آشناست و به صدای یک بازیکن معروف شبیه است؛ سرم را بالا آوردم و دیدم که په په است. به هر حال او یک دفاع جهانی بود و الگویی بود برای ما که من هم سریع رفتم بغلش! بچه ها بعدش گفتند که ما هر چه دلداری ات دادیم دست به ما نزدی ولی طرف آمد و رفتی بغلش! خیلی داستان جالبی بود.