رسیدن از روی سکو؛ عجیبترین مسیر برای بستن بازوبند کاپیتانی استقلال! (عکس)؛ خوش مشرب، استقلالی متعصب، با مصاحبه و اکت هایی منحصر به فرد؛ داش علی منصوریان 50 ساله شد.
به گزارش ورزش، از همان اوایل دهه 70 که دوران درخشش خود را پارس خودرو آغاز کرد، مورد پسند استقلال قرار گرفت و داستان یکی از محبوب ترین بازیکنان تاریخ این تیم همانجا آغاز شد. امیر قلعه نویی، هافبک باتجربه استقلال برای توافق با پارس خودرو پیش قدم شد و با مساعدت مهدی محمد نبی، علیرضا منصوریان لباس آبی به تن کرد.
طبق ادعای خودش سال های سال در جایگاه هشت به تشویق استقلال می پرداخت و حالا نوبت درخشش برای تیم رویای دوران بچگی فرا رسیده بود. اولین دربی او مقابل پرسپولیس به بهترین شکل پیش رفت و تیم منصور پورحیدری در تابستان سوزان سال 74 در همان 35 دقیقه اول سه بار دروازه حریف را باز کرد.
خیلی زود و بعد از تجربه اولین شکست در دربی در مهر 75، روانه سنگاپور و تیم های بالستیر و گیلانگ شده و دوباره در سال 76 لباس استقلال را به تن کرد. علیرضا منصوریان یک سال بعد و این بار در دوران حضور ناصر حجازی روی نیمکت استقلال دوباره راهی این تیم شده و اولین قهرمانی لیگ را تجربه کرد. اما بعد از جام جهانی 98 این بار موعد مهاجرت به اروپا و فوتبال یونان و آلمان فرا رسید. علی منصور در سال 81 و برای سومین بار با استقلال به توافق رسیده و این بار شش سال برای این تیم بازی کرد.
سبک متفاوت اخلاقی این بازیکن، نمایشی توام با تعصب و جنگجویی در میدان و البته مصاحبه های خاص، علیرضا منصوریان را تبدیل به یکی از بازیکنان محبوب استقلال درخشان امیر قلعه نویی کرد.حتی بازیکنی که اغلب نیمکت نشین بود بیشتر از همه مورد تشویق قرار می گرفت و لقب "داش علی منصوریان"، آوای مورد علاقه هواداران استقلال روی سکوهای آزادی بود.
وقتی دید دیگر نمی کِشد، در خرداد 87 و در روزی که مصادف با قهرمانی استقلال با برتری مقابل پگاه در جام حذفی شد، برای همیشه با فوتبال وداع کرده و لباس آبی را از تن خود درآورد. از همان ابتدا وعده داد وارد عرصه مربیگری می شود و بعد از حضور در تیم امید و تیم ملی و درخشش روی نیمکت نفت، به آرزوی همیشگی خود رسید.
اینقدر محبوب بود که برای بازگشت او روزشمار زده بودند و روز معارفه علیرضا منصوریان، مرغوبکار غرق حضور هواداران متعصب استقلال شد. در روزی که هواداران آبی اینقدر تیم خود را در دربی ضعیف تر از رقیب می دیدند که حتی طبقه پایین را هم پر نکردند، یکی از بهترین پیروزی های استقلال در تاریخ دربی را رقم زده و نسخه پرسپولیس مقتدر برانکو را یک نیمه ای پیچید.
ادامه این داستان خیلی شیرین نیست و استقلال تحت هدایت علیرضا منصوریان بعد از آن شکست سنگین مقابل العین در آسیا دیگر تیم نشد. چند ماه بعد هم داستان سکانس تاریخی با رضا مهاجری پیش آمد و داش علی از تیم محبوب خود با شکستن رکورد صحبت در نشست خبری جدا شد.
اما یک نکته مهم؛ گرچه شاید برخی هواداران نسل جوان استقلال در روزهای پایانی حضور علیرضا منصوریان روی نیمکت این تیم شعارهای تندی علیه او داده و با بی مهری سرمربی خود را بدرقه کردند، اما این او یک کلام ( حتی یک کلام) هم بعد از جدایی از این باشگاه حرفی علیه تیم و هواداران نزد. حرمت سفره ای که به قول خودش همه چیز به علیرضا منصوریان داده را نگه داشت و کلامی به کسی انتقاد نکرد.
توانایی فنی، ادبیات خاص، رفیق بازی و البته مصاحبه های طولانی، نام علیرضا منصوریان را تبدیل به یکی از ستاره های محبوب تاریخ استقلال کرده است. حالا 50 ساله شده؛ مردی که خاطرات شیرینی برای آبی پوشان بعد از انقلاب رقم زد. بازیکنی که بعد از ستاره های بزرگ قبل از انقلاب، احتمالا یکی از نمادهای استقلالی بودن در چند دهه اخیر لقب گرفته است.
اولین روزهای حضور در استقلال؛ ستاره محبوب دهه 70 استقلال اینقدر قدیمی است که با عباس سرخاب، مهاجم گلزن این تیم نیز همبازی بود
در دوران ورزشی خود رابطه ای صمیمی با فرهاد مجیدی داشت و همین هفته قبل نیز این دو ستاره محبوب استقلال نشان دادند هنوز با هم خوب هستند
احتمالا بهترین بازی علیرضا منصوریان برای استقلال؛ آبی پوشان با درخشش و گلزنی او در شهریور سال 75 بازگشتی تاریخی مقابل نوف باخور داشته و راهی دور بعد جام در جام آسیا شدند
علی منصور در اواسط دهه 70 مهم ترین استقلالی تیم ملی بود؛ البته این تصویر برشی از بدترین روز دوران ملی او محسوب می شود، باخت با دو گل سالم العنزی به قطر و به تعویق افتادن رویای حضور در جام جهانی
بازگشت دوباره به استقلال در سال 76 و تجربه اولین قهرمانی در لیگ زیر نظر مرحوم ناصر حجازی
فتح بازی های آسیایی بانکوک در تیم مرحوم منصور پورحیدری و تشکر به سبک خاص شرق آسیایی از حاضران در تایلند
رابطه بسیار خوبی با همه بازیکنان تیم ملی و ستاره های قرمز داشت و دارد؛ اردوی آماده سازی پیش از اعزام تیم ملی به امارات برای درخشش در جام ملت های 96
اولین و آخرین جام علیرضا منصوریان در تیم ملی؛ برتری مقابل کویت در فینال و برگزاری جشن قهرمانی در کنار مهدی مهدوی کیا
بهترین روز ملی علی منصور؛ شرکت در شادی گل دوم ایران مقابل آمریکا توسط مهدی مهدوی کیا و در پایان یکی از نقش اول های جشن پیروزی ایران
علیرضا منصوریان و دلداری دادن به جو مکس مور، مهاجم تیم ملی آمریکا پس از پیروزی ایران مقابل حریف در جام جهانی 1998
آریا فاطمی مقدم
پاسخ ها