گزارش: شور هواداران صداها را خاموش کرد

نوروزی و میناوند هم رسیدند؛ گزارش: شور هواداران صداها را خاموش کرد؛ فارغ از پیروزی حیاتی پرسپولیس مقابل صنعت نفت آبادان که سبب فرار این تیم از بحران شد، صحنه‌های جذاب‌تری پیش از آغاز مسابقه در خیابان‌های منتهی به استادیوم در حال رقم خوردن بود.

به گزارش ورزش، برای من به عنوان یک خبرنگار که برای پوشش دیدار پرسپولیس و صنعت نفت آبادان باید به ورزشگاه می‌رفتم، مسئله‌ای بسیار مهم‌تر از نتیجه مسابقه وجود داشت و چند روز قبل‌تر در دیدار استقلال و نساجی‌مازندران کلید خورده بود. به همین دلیل خیلی زودتر از حالت معمول آماده رفتن به استادیوم آزادی شدم، تا بتوانم بخشی از حس و حال زیبایی که هواداران با بازگشت‌شان به استادیوم، دوباره به فوتبال ارزانی می‌کنند را ثبت کرده کنم. 

طبق قوانین درنظر گرفته شده از سوی سازمان لیگ فوتبال ایران، ورودی غربی ورزشگاه آزادی برای عبور و مرور تیم‌ها، یگان‌های ویژه، اهالی رسانه و میهمانان مسابقه در نظر گرفته شده بود و طبیعی هم بود که در این قسمت از ورزشگاه، شرایط مانند دو سال گذشته باشد و فقط چند هوادار با پرچم‌های قرمزشان که مسیری اشتباهی را برای ورود به استادیوم انتخاب کرده بودند، حتی بیشتر از نیروهای یگان ویژه که در این مسابقه تعدادشان بیشتر هم شده بود، جلب نظر می‌کردند.

اتفاق ویژه دیدار پرسپولیس برابر نفت آبادان در قسمت شرقی ورزشگاه آزادی در حال رقم خوردن بود. پس وقتی از داخل ورزشگاه اجازه تردد به سمت ضلع شرقی ورزشگاه داده نشد، برگشتم و با خروج از در غربی، به سمت بخش شرقی ورزشگاه حرکت کردم. هر چه جلوتر می‌رفتی و به چند پارکینگی که برای ورود هواداران در نظر گرفته شده بود، نزدیک می‌شدی، بیشتر می‌توانستی ازدحام جمعیت را ببینی. علاقمندانی که البته برخلاف سال‌های گذشته بیشتر از اینکه پای پیاده خودشان را از مناطق مختلف تهران و شهرهای دیگر به غرب تهران برسانند، با ماشین‌های شخصی و پرچم‌هایشان ترافیکی یکی دو کیلومتری را ایجاد کرده بودند؛ بله دوباره هواداران بازگشته بودند و یکی از موضوعات خوشحال کننده دیدن افرادی بود که پرچم‌ها، بوق‌ها و پیراهن‌ها را روی پیاده رو ریخته بودند و کسب و کارشان دوباره در حال زنده شدن بود.

خریدن بلیت که در آخرین ماه‌های حضور تماشاگران در استادیوم‌ها نیز به دلیل تاکید فدراسیون و سازمان لیگ بر خریداری اینترنتی آن، فرآیند سختی داشت، در روزهایی که متقاضیان برای ورود به استادیوم‌ها باید کارت واکسیناسیون دو دوز واکسن کرونا هم در سایت بارگذاری کنند، سخت‌تر هم شده و گران شدن کاملا محسوس بلیت‌ها  موضوع دیگری بود که افرادی که خودشان را به ورودی شرقی آزادی رسانده بودند، به آن اشاره می‌کردند؛ البته برخی از هواداران پرسپولیس نیز اعتقاد داشتند که خرید بلیت صدهزار تومانی برای تیمی که 5 سال موفق به کسب قهرمانی شده، کم هم می‌تواند باشد و آنها حاضرند برای دیدن بازی های محبوب تیمشان، حتی مبالغ بیشتری بپردازند. معضل دیگر گذر از گیت‌ها بود، که دلیل اصلی آن حضور افرادی بدون خرید اینترنتی بلیت بود که ازدحام را دوچندان می‌کرد، اما به هیچ وجه اتفاقات تلخ دیدار استقلال و نساجی مازندران را شاهد نبودیم.   

مهم‌تر از همه این‌ها اما شوق حضوری بود که می‌‍شد در چهره تک تک آنهایی که برای تماشای بازی آمده بودند، به وضوح مشاهده کرد. پرسپولیس بعد از 675 روز و انجام 61 بازی خانگی، سرانجام مقابل نفت آبادان در هفته ششم رقابت های لیگ برتر در دوره بیست و یکم، هوادارانش را که بی هیچ شکی و به دور از هر شعاری، سرمایه‌های اصلی‌اش هستند را دوباره ملاقات کرد و توانست در حضور آنها و با حمایت پرشور آنها، یک پیروزی بسیار حیاتی و پراهمیت را کسب کند؛ این بازگشت حتی مهم تر از سه امتیازی بود که در جدول به حساب آنها واریز شد.

مجوز فروش 5 هزار بلیت از سوی سازمان لیگ صادر شده بود، اما همانطور که علیرضا منصوریان در مصاحبه خود پس از مسابقه اشاره کرد، تعداد بیشتری از هواداران برای تماشای این مسابقه خودشان را به سکوها رسانده بودند تا تمام 11 سکویی که مقابل جایگاه ویژه برای استقرار آنها در نظر گرفته شده بود، به رنگ سرخ دربیاید و تقریبا در سه سکوی دیگر هم که قسمت‌های شمالی ورزشگاه (پشت دروازه) و جایگاه‌های 31 و 32 بودند، حضور پرسپولیسی‌ها و صدای تشویق‌شان شنیده می‌شد.

دو سال غیبت هواداران که به تعبیر امید عالیشاه شبیه خواب بود، تمام شد و آنها با بازگشت‌شان جریان بازی را تخت تاثیر قرار دادند؛ برخلاف بازی‌های گذشته دیگر شاهد پیچیده شدن صدای نیمکت‌های دو تیم، صدای توپ، فریادهای بازیکنان و هر پچ پچی دور تا دور استادیوم نبودیم و این هواداران بودند که جو استادیوم را به سمتی که می‌خواستند، هدایت می‌کردند. مثلا پس از ضربه مهدی عبدی که به گل نشست ولی داوران متوجه آن نشدند، این هواداران بودند که با شعارهایشان به شدت علی اصغر مومنی را تخت فشار قرار دادند. البته در همین دوری دو ساله نحس که جان عزیزان زیادی را در سراسر دنیا گرفت، پرسپولیسی‌ها یادشان نرفته بود که پس از صدا زدن نام هادی نوروزی در دقیقه 24، بلافاصله نام مهرداد میناوند را با یاد شماره 25 او فریاد بکشند و عادت‌های قدیمی را فراموش نکرده بودند.

بازگشت هواداران به استادیوم‌ آزادی که ابتدا در دیدار استقلال و نساجی به شکل کاملا بدی به بوته آزمایش گذاشته شد و سپس با رفع برخی ایرادها با شرایط بهتری در مصاف پرسپولیس و صنعت نفت آبادان تکرار شد، حالا سبب شده تا سایر باشگاه‌ها نیز به دنبال رسیدن به این حق مسلم خود باشند و حضور هوادارانشان را از سازمان لیگ مطالبه کنند؛ به نظر می‌رسد این روزها که لیگ برتر ایران در حال ورود به هفته‌های حساس خود است و تیم ملی نیز بار جام جهانی را بسته، این خبر می‌تواند مهم‌ترین خبر باشد؛ البته که هنوز فقدان زیرساخت‌های مورد نیاز در بسیاری از استادیوم‌های کشور، این بازگشت را به چالشی بزرگ برای مدیران فوتبال و همینطور سلامتی هواداران و اهالی فوتبال بدل کرده است.

احمدرضا خلیلی