جام جهانی به ایران و ترکیه نیاز دارد

هواداران "گالا و فنر" دیگر برای ستاره کری نمی‌خوانند؛ جام جهانی به ایران و ترکیه نیاز دارد؛ امین اوزترک، وکیل ورزشی که سابقه همکاری با باشگاه‌های بشیکتاش و فنرباغچه را دارد، به بهانه دربی امشب استانبول در مورد فضای هواداری فوتبال در ترکیه با ورزش صحبت کرد.

به گزارش ورزش، امشب در حساس‌ترین دیدار هفته سیزدهم رقابت‌های سوپرلیگ ترکیه گالاتاسرای میزبان فنرباغچه است. این در حالی است که دو تیم تا اینجای فصل نتایج چندانی درخشانی کسب نکردند و به ترتیب در رتبه های چهارم و هفتم جدول قرار دارد. به این بهانه با امین اوزترک، وکیل ورزشی سرشناس فوتبال ترکیه که با دو باشگاه بزرگ استانبول، فنرباغچه و بشیکتاش، کار کرده و در انتقال بازیکنانی مانند رشید غزال، دیه‌گو روسی، الکس تکسیرا و ... نقش داشته، صحبت کردیم و از او در مورد حال و هوای دربی‌ها در فوتبال ترکیه و حساسیت‌های هواداران پرسیدیم:

تا اینجای فصل سوپرلیگ ترکیه، ترابزون اسپور با اختلاف در صدر جدول قرار دارد و به نظر می‌رسد که مدعی اصلی قهرمانی است. آیا این مسئله روی دربی گالاتاسرای- فنرباغچه تاثیر دارد؟

بله، موافقم که ترابزون اسپور این فصل مدعی اصلی قهرمانی است اما هنوز راهی طولانی تا پایان فصل باقی مانده و نمی‌توانیم پیش‌بینی کنیم که در هفته‌های آینده چه نتایجی رقم خواهد خورد. بارها دیده‌ایم که در لیگ ترکیه شرایط تیم‌ها در طول فصل ممکن است تغییر کند؛ حتی در آخرین بازی فصل هم این اتفاق افتاده است. و به نظر من، جایگاه تیم‌ها در جدول تاثیری روی دربی‌ها ندارد. این بازی‌ها چیزی فراتر از بازی های معمول لیگ هستند. رقابت بین تیم ها و هواداران مهمتر از رتبه در جدول است. همیشه مسئله اصلی پیروزی مقابل رقیب است. این چیزی است که همه بازیکنان و کادر فنی به آن فکر می‌کنند.

حساسیت دربی‌های استانبول چقدر روی کیفیت عملکرد بازیکنان تاثیر می‌گذارد. چون دربی تهران بین استقلال و پرسپولیس معمولا بدترین بازی فصل دو تیم می شود؛ به دلیل حساسیت بالا و اینکه هر دو تیم با احتیاط بازی می کنند.

در دربی های استانبول هم ممکن است بازیکن‌ها بهترین بازی شان را ارائه بدهند و هم بدترین بازی شان را. بستگی به شرایط کلی بازی دارد؛ به جو ورزشگاه و حمایت هواداران.  اما براساس تجربه من، کیفیت بازی تنها برای هواداران تیم بازنده مهم است. زیرا حتی اگر تیمی بد بازی کند ولی ببرد، هواداران آنها خوشحال هستند؛ پس در مورد کیفیت عملکرد بازیکنان انتقادی مطرح نمی شود. بنابراین می توان گفت که برای هواداران جنبه روانی و ذهنی دربی اهمیت بیشتری نسبت به جنبه تکنیکی آن دارد. 

برای مثال، سال‌ها قبل فنرباغچه در دربی مقابل گالاتاسرای با نتیجه 6-0 پیروز شد و هنوز هواداران فنرباغچه در مورد آن صحبت می کنند و هواداران گالا نتوانسته‌اند از نظر ذهنی آن شکست را قبول کنند. به همین دلیل، به دنبال نتیجه ای مشابه هستند تا بتوانند پاسخی برای آن شکست داشته باشند.

تفاوت هواداران گالاتاسرای، بشیکتاش و فنرباغچه در چیست؟ آیا می‌توانیم بگوییم که هر کدام از آنها به یک طبقه اجتماعی خاص تعلق دارند یا فقط مربوط به مناطق مختلف شهر استانبول هستند؟

بله، هر کدام از این باشگاه‌ها مربوط به یک ناحیه هستند. باشگاه بشیکتاش متعلق به منطقه بشیکتاش است که در بخش اروپایی شهر قرار دارد. گالاتاسرای و فنرباغچه هم هر کدوم یک منطقه هستند که این باشگاه‌ها در آن قرار دارند.  در مورد تفاوت‌شان می‌توانم بگویم که با توجه به آنچه خودم دیده ام، هواداران بشیکتاش پرشورتر و وفادارتر هستند. دلبستگی هواداران گالاتاسرای و فنرباغچه بیشتر به شرایط تیم شان و جایگاه‌شان در جدول لیگ بستگی دارد. 

از نظر تعلق داشتن هواداران به طبقات اجتماعی، باید بگویم که هواداران این باشگاه ها از همه طبقات هستند. یک تاجر ثروتمند، یک پزشک، یک نانوا و یک راننده تاکسی همگی در کنار هم بازی ها را تماشا می کنند، شعار می دهند و با هم از بازی ها لذت می برند؛ فارغ از اینکه چقدر از چه طبقه ای هستند. حتی از نظر حمایت سیاسیون هم این تنوع وجود دارد و نمی‌توان در ترکیه از این نظر فرق چندانی قائل شد. و می توانم بگویم که هر سه این باشگاه های بزرگ، متعلق به مردم هستند.

کدام یک از این دربی‌ها حساس تر است؛ گالاتاسرای-فنرباغچه، گالاتاسرای-بشیکتاش یا فنرباغچه-بشیکتاش؟

دادن پاسخ این سوال چندان آسان نیست اما باز هم با توجه به تجربه خودم و اینکه طرفدار بشیکتاش هستم می توانم بگویم که بازی گالاتاسرای-فنرباغچه حساس‌تر است و رقابت بین آنها بزرگتر است. 

مهمترین رقابت فوتبالی در ترکیه بین تیم های شهر استانبول است و مردم سال‌ها با توجه به تعداد ستاره‌های روی پیراهن تیم ها برای هم کری می خواندند. در ترکیه بعد از هر 5 قهرمانی، یک ستاره روی پیراهن قرار می گیرد اما از آنجا  که تعداد ستاره‌های دو تیم مدت‌هاست که ثابت مانده (4 ستاره برای گالا و 3 ستاره برای فنرباغچه) دیگر این موضوع سوژه کری‌خوانی نیست. علاوه بر این، تینکه گالاتاسرای و فنرباغچه بیشتر از بقیه در رقابت های اروپایی حضور پیدا کرده اند، رقابت آنها شدیدتر شده است.  

اوج گیری باشگاه استانبول باشاکشهیر تغییری در فضای هواداری فوتبال در شهر استانبول ایجاد کرد؟

نه چندان. با اینکه باشاکشهیر در فصل 20-2019 قهرمان سوپرلیگ شد اما این باشگاه خیلی نوپاست و قدمت بسیاار کمتری نسبت به سایر باشگاه های شهر استانبول دارد و صادقانه باید گفت که هواداران چندانی ندارد. در حالی که وقتی در مورد بشیکتاش، فنرباغچه و گالاتاسرای صحبت می‌کنیم، در مورد باشگاه‌هایی حرف می زنیم که بیش از 100 سال قدمت دارند. 

آیا نزدیکی باشاکشهیر به دولت ترکیه روی اینکه نتوانند هوادار زیادی جذب کنند، تاثیر داشته است؟

قطعا. به هر حال این روی ذهن و نظر هواداران تاثیر می گذارد. هرچند اگر باشاکشهیر بتواند مانند فصل 20-2019 موفق عمل کند و نتایج خوبی بگیرد، این شرایط ممکن است تغییر کند. اما کار خیلی سختی دارند. زیرا بسیاری از باشگاه های بزرگ در ترکیه باشگاه هایی هستند که قدمت دارند و در این سال‌ها پیوندهایی با هواداران شان ایجاد کردند و گلخانه ای رشد نکرده‌اند.

رابطه بین هواداران این باشگاه ها با تیم ملی چطور است؟ آیا اگر مثلا فاتح تریم که اسطوره گالاتاسرای است، سرمربی ترکیه بشود، این روی حمایت هواداران فنرباغچه از تیم ملی تاثیر بگذارد؟

خب این خیلی طبیعی است که بیشتر بازیکنان تیم ملی را بازیکنان تیم های استانبولی تشکیل بدهند یا مربیان و بازیکنان سابق این تیم‌ها، مربی تیم ملی بشوند. در واقع بیشتر مواقع اینطور است. اما وقتی پای تیم ملی به میان می‌آید، بیشتر هواداران، فارغ از اینکه طرفدار چه تیمی هستند، از تیم ملی حمایت می کنند؛ بدون در نظر گرفتن اینکه چه بازیکنانی در فهرست تیم هستند یا چه کسی روی نیمکت حضور دارد. این ذهنیت کلی‌ای است که وجود دارد.

اما در مورد بعضی از مربیان شاید این مسئله فرق کند زیرا آنها خودشان را بیشتر نماینده یک باشگاه خاص می‌دانند. مثلا فاتح تریم که در دو یا سه مقطع سرمربی ترکیه بود، یک چهره ویژه برای گالاتاسرای است و وقتی او سرمربی ترکیه بود، هواداران فنرباغچه بیشتر به فهرست انتخابی او اعتراض می کردند؛ در حالی که مثلا هواداران بشیکتاش یا ترابزون اسپور به آن اندازه معترض نبودند. اما در نهایت باز هم معتقدم این مسائل آنقدر هم روی حمایت از تیم ملی تاثیر ندارد. 

الان هم که ترکیه به پلی آف جام جهانی رسید. پیش‌بینی شما چیست؟ ترکیه را در جام جهانی قطر می‌بینیم؟

خب این عادت همیشه ترکیه است که ما را تا آخرین دقیقه منتظر می‌گذارد و معمولا شانس با ما همراه می شود. تیم ملی با سرمربی قبلی نتایج خوبی نمی گرفت اما با تغییر مربی و آمدن اشتفان کونتز آلمانی شرایط تغییر کرد. ما بازیکنان بسیار خوبی در تیم ملی مان داریم که بعضی از آنها نقش کلیدی در تیم های بزرگ اروپایی بازی می کنند؛ ضمن اینکه ما در پلی‌آف‌ها معمولا خوش‌شانس هستیم. بنابراین اگر شانس همراهی کند، می توانیم به جام جهانی برسد. ضمن اینکه صادقانه معتقدم جام جهانی به تیم های مثل ترکیه یا ایران نیاز دارد. کشورهایی که هواداران پرشوری دارد. جام جهانی باید پرشور و حرارت باشد و با حضور این تیم‌ها قطعا این اتفاق رخ می دهد.