انگیزه های استقلال برای بردن یک جام حیثیتی

مدیر، مربی، بازیکن و هوادار؛ انگیزه‌های استقلال برای بردن یک جام حیثیتی؛ تیم فوتبال استقلال در حالی تا هفته چهارم صدرنشین لیگ برتر است که آن‌ها در حوزه‌های مختلف از انگیزه‌های متفاوتی به نسبت سال‌های قبل برخوردارند.

به گزارش ورزش، با مراجعه به نتایج استقلال در هفته‌های ابتدایی فصول قبل، هر چه بیشتر متوجه ذوق‌زدگی مفرط هواداران این تیم در حال حاضر می‌شویم.

 استقلال طی سال‌های اخیر همواره به دلیل تغییرات بسیار زیادی که در باشگاه ایجاد می‌شد، همان نیم‌فصل اول، قافیه را به رقبای خودش واگذار می‌کرد.

درواقع آبی پوشان در نیم‌فصل دوم هرچه به آب واتش می‌زدند و عنوان صوری بهترین تیم نیم‌فصل دوم را هم به دست می‌آوردند، نهایتاً به کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا منجر می‌شد و دستشان از جام کوتاه می‌ماند. این تغییرات تمامی ارکان باشگاه را دربرمی گرفت و جالب اینجاست که این دور باطل دائماً در حال تکرار بود.

به همین خاطر است که فرهاد تنها با کسب سه پیروزی و یک تساوی و گرفتن 10 امتیاز در 4 هفته ابتدایی لیگ توانسته به‌نوعی بهترین شروع فصل را در این چند سال اخیر رقم بزند و در حال حاضر به اتکا همین نتایج صدرنشین فعلی لیگ برتر باشد.

اگر بردهای استقلال را به‌حساب اتفاقات فوتبالی بگذاریم باید گفت که مرتکب اشتباه فاحشی شدیم، زیرا تحقق امری که پس از 10 سال حتی با مربیانی همچون "وینفرد شفر" و "آندره آ استراماچونی" رخ نداده است، بدون شک دلایلی دارد که در ادامه به تفکیک قصد داریم به آن مفصلاً بپردازیم.

تمامی تیم‌های ملی و باشگاهی دنیا از بدو تولد رشته ورزشی فوتبال تا به امروز در یک نمای کلی از چهار رکن اساسی تشکیل شده است.
  1-کادر مدیریتی: مدیرعامل، رئیس هیئت‌مدیره، اعضای هیئت‌مدیره، سرپرست تیم و سایر معاونانی که از طرف مدیرعامل منصوب می‌شوند.
  2-کادر فنی: سرمربی، مربی، بدن‌ساز، آنالیزور
  3-اعضای تیم: بازیکنانی که در طی یک‌فصل فوتبالی به خدمت تیم درآمده‌اند.
  4-هواداران: مردم عادی و علاقه‌مند به باشگاه، کانون هواداران و کسانی که در صفحات مجازی به هر طریقی از باشگاه خودشان حمایت کنند.

پرواضح است که موفقیتی حاصل نخواهد شد، مگر آنکه این 4 عامل، وظایف خودشان را به‌درستی و با کمترین اشتباه ممکن نسبت به سایر رقبایشان انجام دهند، امری که در این چند سال گذشته باشگاه پرسپولیس از پسِ آن به‌خوبی برآمده است.

اگر قدری موشکافانه‌تر و با دقت بیشتر اتفاقات باشگاه استقلال را رصد کنیم می‌بینیم که آن‌ها در هر 4 رکنی که به آن اشاره کردیم انگیزه‌ای متفاوت و بسیار بیشتر به نسبت سال‌های گذشته از رقبایشان دارند، که به‌نوعی می‌توانیم صدرنشینی فعلی امروز را به وجود همین انگیزه‌ها ارتباط دهیم.

1-کادر مدیریتی:

مصطفی آجرلو را تقریباً تمام کسانی که دستی بر آتش فوتبال دارند می‌شناسند. کسی که توانست در کمترین زمان ممکن؛ ساختار باشگاه پاس را از یک تیم معمولی به یک باشگاه قابل‌اعتنا تبدیل کند، به‌طوری‌که پس از طی 2 دهه، علی‌رغم نابودی این باشگاه در تهران، هنوز از آن یاد می‌شود و درعین‌حال از زیرساخت‌های آن مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد.

آجرلو در مدت‌زمان حضورش در پاس به‌نوعی لیاقت و شایستگی خود را به‌عنوان یک مدیر ورزشی به اثبات رساند؛ این در حالی است که او در دو تجربه بعدی‌اش به‌عنوان مدیرعامل در دو باشگاه استیل آذین و تراکتور نتوانست دستاوردهای خوبش را در پاس حتی به‌صورت جزئی تکرار کند و به‌این‌ترتیب کم‌کم از صحنه فوتبال دور خود را کنار کشید.

 غیبت او ادامه پیدا کرد تا به انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال در سال 1400 رسیدیم. آجرلو که خودش یکی از منتقدان شیوه اداره فوتبال بود با برنامه‌ای مدون و اجرایی، آنگاه‌که تکلیف را بر خودش واجب دید پا به عرصه انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال گذاشت اما در این کارزار قافیه را به عزیزی خادم واگذار کرد، اما بااین‌حال نشان داد برای ورودش به فوتبال انگیزه‌ای تازه پیدا کرده است. جالب اینجاست او برای اداره استقلال تقریباً از نفراتی بهره می‌بَرد که برای اداره ریاست فدراسیون معرفی کرده بود.

به همین دلیل می‌توان پیش‌بینی کرد، او پیشنهاد مدیرعاملی باشگاه استقلال را به امید رساندن این تیم به‌روزهای خوبش پذیرفت تا ثابت کند در به وقوع پیوستن دو تجربه نافرجام قبلی کمترین تقصیر را داشته است.

آجرلو از همان ساعتی که پایش به دفتر ساختمان آبی‌رنگ خیابان علامه جنوبی باز شد، کار را در دست گرفت و در گام نخست طی کمترین زمان ممکن توانست بر مشکلات کهنه این تیم فائق بیاید، و تا به امروز به‌دوراز بیان هرگونه شعار و حرف و عوام‌فریبی و مصاحبه‌های جورواجور، در عمل کمر به حل مشکلات باشگاه استقلال بست.

گرچه هنوز برای پرداختن به کارنامه آجرلو زود است، اما او در این مدت کوتاه نشان داده که انگیزه فراوانی دارد، چراکه شاید این آخرین فرصت سردار برای اثبات توانایی‌هایش باشد که البته نشان داده که کم نیست.

2-کادر فنی:

همه ما بارها این جمله را شنیده‌ایم که مجیدی برای سومین مرتبه هدایت استقلال را در این 3 سال اخیر پذیرفته است. او اولین مرتبه پس از اخراج شفر، در مرتبه بعدی پس از خروج ناگهانی استراماچونی و آخرین بار بعد از اخراج محمود فکری بر نیمکت داغ سرمربیگری استقلال نشست، اما هر بار به دلایلی نتوانست جامی را برای هواداران این تیم به ارمغان بیاورد.

این ستاره محبوب باشگاه استقلال همواره با اعلام اینکه در هر سه نوبت نتوانسته تیمش را در فصل نقل و انتقالات ببندد، به دنبال فصلی بود که از همان ابتدا عنان کار را خودش به دست بگیرد تا بتواند تیمش را بر طبق افکار خودش آرایش دهد.

حالا لیگ 21 این فرصت را در اختیار فرهاد قرار داده است و او دیگر نمی‌تواند بهانه‌ای ازاین‌دست بیاورد و درعین‌حال فرهاد آن‌قدر باهوش است که بهتر از هرکسی بداند که این فصل دیگر آخرین فرصت او برای کسب عنوان قهرمانی به همراه تیم محبوبش است. کاری که بسیار سخت به نظر می‌رسد اما تا به امروز که هفته چهارم لیگ برتر را پشت سر می‌گذاریم، انگیزه فراوان او برای اثبات توانایی‌هایش نشان داده که قادر است برخلاف سال‌های گذشته نتایجی کسب کند که طی این یک دهه اخیر بی‌سابقه باشد و علاوه بر این ثابت کند هر وقت تیمش را خودش ببندد، داستان را جور دیگری روایت می‌کند.

3-بازیکنان:

نسل کنونی باشگاه استقلال برخلاف نسل قبل که فرهاد مجیدی سرمربی فعلی یکی از آن‌ها بوده، هنوز افتخاری را درخور این باشگاه کسب نکرده است. ا
این دسته از بازیکنان علی‌رغم توانایی‌هایی که در این چندساله داشته‌اند معتقد بودند همواره عواملی غیر فوتبالی مانع از رسیدن به کسب جام شده است. عواملی نظیر کمبود منابع مالی که باعث از دست رفتن مربی قابلی مانند استراماچونی و بازیکنانی نظیر تیام، جبارف، امید ابراهیمی، مجید حسینی، اللهیار صیادمنش، علی کریمی، مهدی قایدی... که هرکدام در صورت حضورشان می‌توانستند استقلال را به کسب افتخار بیش‌ازپیش نزدیک کنند.

 اما امروز با مدیریت فعلی به نظر می‌رسد با کمک کارگزار و اسپانسر، آن‌ها دغدغه مالی نداشته باشند و بتوانند به کمک این تیم مدیریتی و کادر فنی و همچنین فضای آرامی که بین آن‌ها برقرار است، بیشتر از هرزمانی تمرکزشان را معطوف به مسائل فنی کنند و بتوانند پس از 9 سال هواداران این تیم را به هدف اول و آخر این فصل، که همان قهرمانی در لیگ برتر است برسانند.

4-هواداران:

اگر پای دل اکثر هواداران باشگاه پرسپولیس بنشینیم متوجه خواهیم شد که فتح لیگ 21 یا به قول خودشان دبل هتتریک برایشان حیثیتی‌تر از هرسال دیگری است. چراکه استقلالی‌ها معتقدند در تمام این سال‌ها که منجر به 5 قهرمانی متوالی سرخ پوشان پایتخت شد، وزیر سابق ورزش و علاقه شخصی او و فرزندش به این تیم، نقش اساسی داشته و در صورت اینکه آن‌ها نتوانند این جام را به خانه ببرند، تمامی آن 5 قهرمانی از سوی هواداران رقیب زیر سؤال خواهد رفت.
 
هواداران استقلال در طی این 5 سال اخیر با پرداختن به کلیدواژه‌هایی مثل "تیم حکومتی" سعی در لوث جلوه دادن قهرمانی‌های تیم رقیب هستند و این مهم قطعاً در صورت عدم قهرمانی پرسپولیس و قهرمانی استقلال قوت بیشتری خواهد یافت. از همین رو طرفداران استقلال تمام تلاش خودشان را به کار خواهند بست که با حمایت تیمشان بتوانند جام زرین را بالای سر ببرند که با این تفاصیل، با یک تیر، چند نشان زده اند.

 به‌هرحال از شواهد و قرائن می‌توان دریافت که استقلال در این فصل به نسبت سال‌های گذشته از جنبه‌های گوناگون و حوزه‌های مختلف انگیزه‌های متفاوتی دارد. انگیزه‌هایی که در صورت تقویت هرچه بیشتر شاید بتواند آن‌ها را به فتح این جام بیش‌ازپیش نزدیک کند، به شرطی که هرکدام از این 4 عامل ذکرشده، بتوانند در راستای هم، و برای یک هدف که آن‌هم قهرمانی است بجنگند و اجازه ندهند عاملی باعث ایجاد تفرقه شود.

کیاوش عزیزی