هاشمی مقدم: فکری به فیلم بازی فولاد نگاه کند و حرف بزند

تیم مجیدی هنوز بالانس نیست؛ هاشمی مقدم: فکری به فیلم بازی فولاد نگاه کند و حرف بزند؛ امیر هاشمی مقدم با انتقاد از شیوه جذب بازیکن در طی این چند سال اخیر در استقلال معتقد است با توجه به وجود سرمایه ای مثل  هوادار،  همیشه می‌توان به استقلال امیدوار بود.

به گزارش ورزش، امیر هاشمی مقدم نامی آشنا برای علاقه‌مندان فوتبال خصوصاً متولدین دهه 60 و 50 است. بازیکنی ریزنقش و خوش‌تکنیک و البته خوش‌تیپ با آن پشت موهایش که اگر کمی خوش‌شانس‌تر بود و استقلال چند دقیقه بیشتر مقابل الهلال دوام می‌آورد امروز او زننده گل ستاره چهارم باشگاه استقلال بود.

هاشمی مقدم که مدت‌زمان زیادی است که در هلند به سر می‌برد، هنوز فوتبال را به‌طورجدی دنبال می‌کند در گفت‌وگویی با خبرنگار ورزش با اشاره به تیم فصل جدید استقلال و بازی این تیم مقابل الهلال معتقد است این تیم هنوز بالانس نیست و استقلال باید در نحوه یارگیری‌اش تجدیدنظر کند.

*استقلال و پرسپولیس هر فصل باید برای قهرمانی آسیا بسته شوند

به نظرم تیم استقلال مقابل الهلال تا حدی بازی قابل قبولی را به نمایش گذاشت، اما در کل من با توجه به این دیدار معتقدم استقلال برای لیگ داخلی بسته‌شده، نه برای قهرمانی آسیا و یا بردن تیمی مثل الهلال. این در حالی است که تیم‌های استقلال و پرسپولیس هر فصل باید برای قهرمانی آسیا بسته شوند، نه به امید اینکه در لیگ ایران بخواهند اول بشوند یا بتواند کسب سهمیه کنند. ضمن اینکه باید بگویم استقلال هنوز تیم بالانسی نیست، برای مثال در یک پست یک بازیکن و در یک پست دیگر 3 بازیکن دارد که این به‌هیچ‌عنوان نمی‌تواند اصولی باشد.

*دانش فنی برای یارگیری چند سالی است که وجود ندارد

بچه‌ها در دیدار مقابل الهلال موقعیت گل داشتند و انصافاً خیلی زحمت کشیدند اما این را هم بگویم که الهلال هم با توجه به تمام خریدهایی که انجام داد، چندان تیم قدرتمندی نشان نداد و اگر استقلال صاحب بازیکنان خلاقی بود به این الهلال که ما دیدیم باید 4 گل می‌زد.شاید خیلی‌ها شکست استقلال را به بدشانسی ارتباط دهند درصورتی‌که من هیچ‌وقت در فوتبال به عامل شانس اعتقادی ندارم. به نظر من در فوتبال روز دنیا، یا کیفیت دارید یا ندارید. توپ‌هایی که بازیکنان الهلال تبدیل به گل کردند به‌نوعی نصیب بازیکنان استقلال هم شد اما گلی برای ما در برنداشت. ضمن اینکه ما حدود 8 بازیکن خروجی داشتیم که متأسفانه مجبوریم بگوییم که آن دانش فنی برای یارگیری چند سالی است که وجود ندارد، دانشی که بتواند عدم حضور این 8 بازیکن را جبران کرد.

*استقلال فصل گذشته الهلال امروز را می‌برد

من مطمئنم استقلالی که فصل قبل را به اتمام رساند، اگر جلوی الهلال این روزها بازی می‌کرد، به‌احتمال بسیار زیاد برنده بازی بود، چراکه در آن تیم خلاقیت وجود داشت و از همه‌چیز مهم‌تر تیم بالانسی داشتیم و اینکه بازیکنان با توجه به اینکه یک‌فصل کامل در کنار هم‌بازی کرده بودند به نوع فوتبال هم عادت کرده بودند. اما حالا شما یک تیم جدید را جمع کردید و اینکه تا بخواهید، آن‌ها در کنار هم عادت کنند و به‌اصطلاح راه بیفتند، زمان می‌برد که مجیدی به دلایلی می‌دانست این زمان را در اختیار ندارد.

*استقلال همیشه باید بازیکن خلاقی داشته باشد

این نکته را هم باید تأکید کنم که در تیمی مثل استقلال همیشه باید بازیکنان خلاقی حضورداشته باشند. بازیکنی که بتواند حریف مقابل خود را جا بگذارد، حرکت بدون توپ هوشمندانه‌ای به عمق دفاع حریف داشته باشد، ولی الآن در حال حاضر استقلال فاقد این نوع بازیکنان است.

*طوری قرارداد ببندیم که از رفتن بازیکن سودی به باشگاه برسد

من از شما سؤال می‌کنم که استقلال در فصل نقل و انتقالات چند تا خروجی داشت؟ حداقل 6 بازیکن شاخص را در این فصل از دست دادیم. با توجه به این مسئله، درآمد استقلال از این خروجی‌ها چقدر بود؟ آیا به‌جز قایدی درآمد دیگری از حاصل فروش بازیکنی به تیم رسید؟ شما حساب کنید اگر قایدی به دبی نمی‌رفت، استقلال حتی نمی‌توانست یک اردوی یک‌هفته‌ای را در دبی برگزار کند و خشی از طلب بازیکنانش را بپردازد. وقتی 6 بازیکن از ترکیب ثابت یک تیم جدا می‌شوند، باشگاه باید از قِبَل این خروجی‌ها درآمد زیادی نصیبش شود. به‌جای اینکه بیاییم در یک برنامه زنده تلویزیونی تهمت بزنیم بهتر بود طوری با این بازیکنان قرار می‌بستیم که پس از خروجشان، لااقل منفعتی نصیب باشگاه شود.

*نباید اجازه می‌دادید 8 بازیکن از تیم بروند

شما وقتی یک بازیکن تاپ دارید، آن بازیکن برای یک باشگاه حکم طلا را دارد، وظیفه مدیریت تیم و کادر فنی آن است که و را آن‌قدر صیقل دهیم که تبدیل به الماس شود، اما ما کاری که در این چندساله در فصل نقل و انتقالات انجام دادیم این است که می‌آییم طلای 22 عیار را از دست می‌دهیم و به‌جای او در بهترین حالت طلای 14 عیار می‌خریم. شما به‌عنوان یک باشگاه ابتدا باید آن گنجی که دارید را حفظ کنید، حالا ممکن است دو بازیکن هم از تیم جدا شود، نه اینکه به‌یک‌باره 8 بازیکن از ترکیب ثابت تیم را از دست بدهیم.
ازنظر من بزرگ‌ترین اشتباه شما این است که به‌راحتی اجازه دادید که بازیکنانت بروند و در وهله بعدی، با تمام احترام باید بگویم، نباید هرکسی که از خیابان عبور می‌کند را به استقلال دعوت کنید. حتی اگر بازیکن بسیار خوبی باشد. شما باید ببینید تیمت به چه بازیکنی احتیاج دارد.

*بستن تیم شباهت زیادی به تکمیل پازل دارد

ارنج کردن و بستن تیم از جهات بسیار زیادی با کامل کردن یک پازل شباهت دارد. شما اگر هر تیکه از پازل را سر جایش نگذارید، 100 سال هم زحمت بکشید، نمی‌توانید پازلت را کامل کنید. پازل؛ شکل‌ها، رنگ‌ها و ابعاد خودش را دارد و کامل کردن یک پازل هم نیاز به حوصله و زمان دارد درست مثل بستن یک تیم فوتبال. ما الآن در استقلال بازیکنی با خصوصیات وینگر نداریم. یا اینکه در تیم فعلی فاقد یک شماره 10 هستیم. هافبک پشت مهاجمی که تکنیک خوبی داشته باشد و بتواند پاسِ تودَر دهد و شم گلزنی نیز داشته باشد.

*علم بستن قرارداد ندارید به فرد مطلع بسپارید

شما فکر می‌کنید چرا تیم‌های درجه‌دو اروپایی قادرند بازیکنان شاخص خودشان را باوجود پیشنهادات 30 تا 40 میلیون دلاری نگه دارند. آن‌ها در نحوه بستن قرارداد به شکلی عمل می‌کنند که هر تیمی به‌راحتی نتواند مهره باارزششان را جذب کند. هیچ جای دنیا مثل ایران من ندیدم که بازیکن قراردادش را یک‌طرفه فسخ کند. یا اینکه باشگاه به بازیکنی که از دست می‌دهد جریمه دهد. آخر یعنی چی؟ اگر واقعاً علم بستن قرارداد با فوتبالیست را ندارید، یک نفر را بیاورید تا بتواند برای شما قراردادهای درستی را تنظیم کند.
برفرض مثال شما مهدی پور را در نظر بگیرید که من مطمئنم این بچه استعداد زیادی دارد، او در فصل پیش رو کافی است چند بازی درخشان را از خودش ارائه دهد، این در حالی است که باشگاه وی را نیز مجانی تقدیم یک باشگاه دیگر کند.

*بازی در استقلال مزایایی فرای مسائل مالی دارد

ما داریم درباره استقلال ایران صحبت می‌کنیم، تیمی که 4 مرتبه سابقه حضور در فینال آسیا را دارد و دو بار قهرمان آسیا شده است و بارها لیگ داخلی را فتح کرده است و لااقل 20 میلیون در سراسر دنیا طرفدار دارد. ما درباره یک تیم معمولی که صحبت نمی‌کنیم. باید به آقای قایدی یا ریگی یا هر بازیکنی که قصد جدایی را دارند، بگوییم الآن وقتش فرارسیده که بتوانیم پس از سال‌ها قهرمان شویم. شما قرارداد دارید و باید بمانید. آن‌کسی هم که قراردادش تمام می‌شود باید بتوانیم انگیزه‌های تمدید قرارداد را در او ایجاد کنیم.
من خاطرم است زمانی که به‌عنوان بهترین بازیکن نیروی زمینی قصد پیوستن به استقلال را داشتم با عشق و علاقه حتی حاضر شدم تست دهم. پس از پایان تست، مرحوم پورحیدری با من دست داد و گفت ما به تو احتیاج داریم. آرزوی هرکسی بازی در استقلال باید باشد. باور کنید جذابیت فقط در گرفتن مبلغ اضافی نیست. بازی در استقلال و پرسپولیس مزایایی دارد که در هیچ تیمی دیگر وجود ندارد.

*کاشف فن پرسی هنوز هم به کلاس استعدادیابی می‌رود

در اروپا وقتی می‌خواهند یک بازیکن را به تیمشان منتقل کنند، برای مدتی از قبل او را زیر نظر می‌گیرند تا متوجه شوند که آیا این بازیکن ازلحاظ فنی به کار تیمشان می‌آید، نه آنکه چون اسم دارد یا چند تا گل زده او را تاوَن بخواهیم جذب کنیم. این را هم بگویم کشف کیفیت بازیکنان کار هرکسی نیست. امروزه در اروپا کلاس‌های استعدادیابی برگزار می‌شود. برای مثال کسی که "فن پرسی" و "ممفیس دیپای" را کشف کرده، هنوز هم به کلاس‌های استعدادیابی می‌رود و خودش را به‌روز می‌کند که ضریب اشتباهات خودش را به کمترین حد ممکن برساند، منتها درنهایت تأسف این‌گونه حرف‌ها در ایران هیچ محلی از اعراب ندارد.

* مباحث فرهنگی نیز در جذب بازیکنان باید لحاظ شود

علاوه بر زیر نظر گرفتن مباحث فنی، مسائل فرهنگی هم جای خود را دارد. مگر نه این است که هر باشگاه فرهنگ خاص خودش را دارد. ببینید من هنوز هم که هنوز است وقتی شاهرخ بیانی را ببینم به او می‌گویم شاهرخ خان. یا مجید نامجومطلق. ما در زمین‌بازی ممکن بود سر هم دیگر داد بزنیم، اما وقتی به هتل می‌آمدیم شاهرخ من را من بغل می‌کرد و از دلم در می‌آورد. یا در مورد خودم بگویم، من به دلیل اینکه با چند نفر از مسئولان آن‌وقت استقلال هم‌محلی بودم، آن‌ها من را کاملاً می‌شناختند و به منصور خان من را پیشنهاد دادند. آن‌ها ابتدا من را ازلحاظ اخلاقی تائید کردند و در ادامه گفتند فوتبال رو به جلویی بازی می‌کند و ذهنیت برنده‌ای دارد.

*نباید اختلافات داخل باشگاه رسانه‌ای شود

من کاری اصلاً به اختلافات مدیرعامل و سرمربی وقت استقلال ندارم. مشکل من جایی است که می‌بینیم این دعوا و این اختلافات چرا باید به بیرون درج پیدا کند. اصلاً چرا من و شما این دعوا و اختلافات را با جزییات بدانیم. آیا تا به امروز می‌دانستید ما پس از بازی مقابل الریان و صعودمان به فینال آسیا، به داخل رختکن ما ریختند و ما را به حدی زدند که خون و خونریزی به راه افتاد؟ هیچ‌کس آن اتفاقات را نفهمید. از تماشاگر بگیرید تا بازیکنان و فیلم‌بردارشان از حرصشان ما را بدجوری زدند، ولی منصورخان همه اعضای تیم را در رختکن دورهم جمع کرد و گفت هر اتفاقی که افتاد در همین رختکن می‌ماند و هنوز که هنوزِ پس از 24 سال شما دارید این را از زبان من می‌شنوید. مگر می‌شود سرمربی با مدیرعامل و هیئت‌مدیره، مدیرعامل به سرمربی و بازیکنان در رسانه‌ها دعوا کنند؟ مگر شما عضو یک خانواده بزرگی مثل استقلال نیستید؟ چطور باید از چهارچوب خانواده این مشکلات به بیرون درج پیدا کند؟ چه کسی بیشتر از خودتان دلش برای شما می‌سوزد. من خواهش می‌کنم این مشکلات را هرچقدر بزرگ بین خودتان حلش کنید و به احدی اجازه دخالت ندهید.
من 20 سال است که در هلند به‌عنوان سرمربی فعالیت می‌کنم و شدیدتر ازآنچه الآن در استقلال است، من با مدیران فنی تیمم مشکل داشتم. ولی هیچ‌کسی جز خودمان از این موضوع مطلع نمی‌شد. آن‌ها تلفن می‌زدند، من به باشگاه می‌رفتم، ابتدا در را از داخل قفل می‌کردیم و سپس هر چه می‌خواستیم نثار هم می‌کردیم، بعد هم که کارمان تمام می‌شد، چه مشکل حل‌شده بود چه حل نشده بود، هیچ‌کسی اطلاعی پیدا نمی‌کرد. چراکه درج این‌گونه مشکلات به نفع هیچ‌یک از مجموعه باشگاه نیست.
اصلاً اروپا را کنار بگذارید. شما در کجای دنیا از هندوستان و قطر و امارات گرفته تا سایر کشورهایی که چندان فوتبال در آنجا رواج ندارد، کدام‌یک از مدیرعاملان باشگاه‌ها را دیدید که گلایه بازیکنانشان را در یک برنامه زنده پرمخاطب می‌برند؟

*احترام پایه رسیدن به موفقیت است

من همیشه گفتم احترام با خودش موفقیت می‌آورد. من بهترین مهاجمم را صرفاً به خاطر 45 دقیقه تأخیر بابت خرابی ماشینش از ترکیب ثابت تیم در یک دیدار دربی کنار گذاشتم و جالب اینکه مهاجم جانشی در آن بازی 3 گل زد و در 20 مانده به پایان آن مهاجم اصلیم را وقتی دیدم متوجه کارش شده است، بازی دادم و اتفاقاً او نیز دو گل به ثمر رساند و بازی را درنهایت 6 بر 1 بردیم.
من با این کار به‌کل تیمم احترام گذاشتم. درحالی‌که مدیرعامل، پیش از بازی به من گفت میدانی داری چه‌کاری انجام می‌دهی؟ که من در جوابش گفتم "خواهش می‌کنم قبل از بازی این صحبت را با من نکن و این حرف‌ها را پس از اتمام دیدار با من بزن" که درنهایت از من عذرخواهی کرد. رابطه‌ها در باشگاه استقلال و هر باشگاه دیگری باید به این شکل تعریف شود.

*مربیان نباید انتقادها را وارد مسائل شخصی کنند

من اگر 100 مصاحبه در عمرم انجام دادم 99 تایش فنی بود. اگر یک سرمربی بخواهد کار همکار خودش را به شکل غیر فنی زیر سؤال ببرد کار بسیار اشتباهی را مرتکب شده است. ازلحاظ فنی شما مختارید که تا می‌توانید انتقاد کنید. من خودم همیشه عاشق آن بودم که من را حتی به شدیدترین وجه ممکن به شکل فنی انتقاد کنند، اما اگر این انتقاد بخواهد جنبه شخصی پیدا کند، دیگر جایی برای احترام باقی نمی‌ماند.

*آقای فکری یاد بگیریم قبل ازهر ایرادی به آیینه نگاه کنیم

برای مثال وقتی بگویید که سرمربی فلان تیم چیزی نمی‌فهمد این ‌یک نقد شخصی است. ولی متأسفانه در ایران طی مصاحبه‌هایی که انجام می‌شود، بعضا توهین‌هایی می‌شود که در حد هیچ‌کدام از دو طرف نیست. من فکر می‌کنم هر مربی قبل از اینکه بخواهد چیزی بگوید، باید ابتدا به خودش رجوع کند و ببیند خودش چه کارنامه‌ای دارد. ضمن اینکه اگر آقای فکری از فحاشی‌های هواداران آقای مجیدی ناراحتند، مجبور بگویم متأسفانه یک فیلمی از او پس از بازی فولاد منتشرشده بود که خودش این کار را انجام داده بود. امیدوارم قبل از اینکه بخواهیم چیزی بگوییم یاد بگیریم به آیینه نگاه کنیم. باور کنید این حرف‌ها در شان باشگاه استقلال نیست. خانم‌ها و آقایان بدانید که استقلال محترم است. استقلال یک تیم زیبا و قشنگ است. امیدوارم این را بدانید که این‌گونه حاشیه‌ها دودش در ابتدا به چشم باشگاه استقلال و همچنین کسانی می‌رود که عاشق این تیم هستند. همه ما از سرمربی تا بازیکن و مدیران و حتی من که دارم با شما مصاحبه می‌کنم مدیون هوادارانیم.

*اعتراض با صدای بلند عیبی ندارد اما توهین نکنید

توهین کردن آن‌هم پرویز مظلومی، پیشکسوتی قدیمی که در حال خدمت به باشگاه است به‌هیچ‌وجه کار درستی نیست و بهتر است چندان به آن پرداخته نشود. یک سری از هواداران عصبی هستند و نمی‌توانند خودشان را کنترل کنند. آن‌ها چون می‌بینند استقلال مدت‌ها است جامی را به دست نیاورده است عصبی هستند. آن‌ها می‌توانند حتی با صدای بلند اعتراض کنند اما حق هیچ توهینی ندارند.

*هواداران استقلال هرگز نباید نسبت به رسیدن به موفقیت مأیوس شوند

موفقیت‌های تیم رقیب نباید تمرکزمان را به هم بزند، ما استقلالی‌ها باید عادت کنیم ابتدا به خودمان نگاه کنیم و کاری به نتایج تیم حریف و بردوباخت‌هایش نداشته باشیم. ما باید از برد خودمان لذت ببریم و از باخت خودمان ناراحت شویم، نه اینکه چون ما باختیم، منتظر باخت تیم رقیبمان باشیم. ما اگر تمرکزمان را معطوف به خودمان کنیم، خیلی زودتر به موفقیت می‌رسیم.
هنوز هم هیچ‌چیز دیر نشده است و فراموش نکنیم سرمایه‌های اصلی استقلال همین مردم هستند که هنوز در سرما و گرما حاضرند تیمشان را حمایت کنند. من از آن‌ها به‌عنوان عضو کوچکی از خانواده بزرگ استقلال می‌خواهم که هرگز نسبت به رسیدن به موفقیت مأیوس نشوند.