تفتیان: ۲۰ روز قبل از المپیک کرونا گرفتم

رویای من حضوردر فینال دوی صدمتر بود؛ تفتیان: ۲۰ روز قبل از المپیک کرونا گرفتم؛ حسن تفتیان بعد از پایان کار در المپیک توکیو می گوید حسابی بدشانسی آورده است.

به گزارش ورزش، حسن تفتیان دونده ۱۰۰ متر المپیکی دلیل نرسیدن به نیمه نهایی المپیک را ابتلایش به کرونا می داند. او می گوید:« من ۲۰ روز قبل از سفر به توکیو، با برگشت از فرانسه به ایران، یک فاجعه برایم رخ داد. کرونا گرفتم و به همین دلیل دو هفته ای تمرین نکردم و تحت درمان بودم. ماده ۱۰۰ متر هم خیلی حساس است. من فصل خیلی خوبی داشتم ، همه چیز را برای المپیک هماهنگ کرده بودم، ولی متاسفانه وقتی از فرانسه به ایران برگشتم، شرایطم به این شکل پیش رفت. البته کمک های دکتر اردیبهشت خیلی به من کمک کرد، تا به مسابقات برسم. اما نداشتن تمرین و حتی کرونا هم خیلی بدنم را ضعیف کرد و قطعا روی عملکردم تاثیر منفی گذاشت.»

او ادامه می دهد:«با این حال خودم حس می کنم، دو خیلی خوبی زدم و قطعا انتظار داشتم با رکورد ۱۰ ثانیه و ۱۹ صدم ثانیه به نیمه نهایی صعود کنم، اما مسئولان برگزاری کسانی که با رکورد به مرحله بعد رسیده بودند را کم کردند، به همین دلیل اسم من بین ۲۴ نفر برتر ۱۰۰ متر هست، اما به نیمه نهایی نرسیدم. به هر حال، قانون مسابقات و بدشانسی باعث شد تا صعود نکنم. البته صبح با دیدن استارت لیست، متوجه سختی گروهم شدم. من رقبایم را می شناختم و با همه این شرایط مسابقه خوبی داشتم و حتی رویای دویدن در فینال المپیک را داشتم. هدفم هم همین بود و دور از دسترس هم نبود. وقتی دو هفته قبل از مسابقه تمرین نکردی و ۱۰ ثانیه و ۱۹ صدم ثانیه می دوی، قطعا باشرایط بهتر ، نتیجه بهتری می گیری.»

دونده ۱۰۰ متر المپیکی، نرفتنش به مرحله نیمه نهایی را خواست خدا می داند:« من برای این نتیجه هیچ دلیلی نمی توانم بیاورم، جز خواست خداوند، من خیلی پروتکل خای بهداشتی را رعایت کردم، دو سال تمام در روزهای سخت کرونایی سفر می کردم، مبتلا نشدم، دقیقا ۲۰ روز قبل از سفر به توکیو مبتلا شدم. من شاید از مهدی پیرجهان بدشانس تر بودم. تشکر می کنم از همه کسانی که به من کمک کردند وامیدوارم برای مسابقات بعدی. »

او ناراحت است از اینکه دومین المپیک هم دستش خالی مانده:« همه چیز عالی بود و من خیلی آماده بود، من همه این فصل را تمرین می کردم برای المپیک، هیچ مسابقه ای را صد در صد آماده نرفتم چرا که هدفم خیلی بزرگ تر بود. اهداف بزرگ را وقتی می خواهی، باید یکسری چیزها را از دست بدهی، ولی من اینجا هم کم شانس بودم و هم قسمت نبود.»