بازی‌های ملی رهبری‌فرد، مدافع بااستعداد با پایان تلخ؛ گزارش: یارکوب ملی؛ بهروز پرحاشیه! (عکس)؛ بهروز رهبری‌فرد دیروز پا به پنجاه سالگی گذاشت و به این مناسبت به بررسی کارنامه او در تیم ملی می‌پردازیم.
به گزارش ورزش، بهروز رهبری‌فرد بین سال‌های ۷۳ تا ۸۴ به جز یک مقطع یک ساله، پیراهن پرسپولیس را به تن کرد و با این تیم در چهار دوره لیگ آزادگان، یک دوره لیگ برتر و یک دوره جام حذفی قهرمان شد تا یکی از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ پرسپولیس از نظر فتح جام باشد. با این حال او که اغلب در این فاصله ده ساله در ترکیب ثابت پرسپولیس بازی کرده بود در تیم ملی نتوانست به یک جایگاه ثابت بلند مدت برسد و در ۲۴ بازی ملی، حضور یافت.
حضور در بازی‌های تمرینی تیم ملی در سال ۷۴. اولین باری که به تیم ملی دعوت شد و حاضر‌جوابی‌اش در مقابل مایلی‌کهنی که از او علت دیر آمدن سر تمرین را خواسته بود باعث شد برای دعوت شدن مجدد به تیم ملی چهار سال صبر کند
رهبری‌فرد در سال ۷۳ پرسپولیسی شد و از همان زمان توانست جایگاهی ثابت در ترکیب این تیم پرمهره پیدا کند. او در همان سال در اولین دربی خود در کنار مجتبی محرمی و افشین پیروانی خط دفاع سه نفره پرسپولیس را تشکیل داد و با اینکه راست پا بود بیشتر به عنوان مدافع یارگیر سمت چپ در سیستم سه پنج دو بازی کرد. در آن سال تیم ملی در مهرماه در بازی‌های آسیایی هیروشیما حذف شد و تیم ملی تا پایان لیگ ۷۴ بدون سرمربی و بازی تدارکاتی و رسمی ماند.
پس از انتخاب محمد مایلی‌کهن به سرمربیگری تیم ملی در اواخر سال ۷۴، رهبری‌فرد نیز در میان انبوه بازیکنان دعوت‌شده قرار گرفت اما اختلافش با مایلی‌کهن باعث شد تا همان ابتدای تمرینات تیم ملی از سوی این مربی کنار گذاشته شود و تا پایان دوره حضور این مربی در تیم ملی هم دیگر دعوت نشود. موضوعی که پس از اخراج محمد مایلی‌کهن از تیم ملی هم به ضرر او تمام شد و او توسط ایویچ هم به تیم ملی دعوت نشد.
پس از جام جهانی ۹۸ نیز با انتخاب منصور پورحیدری باز هم رهبری‌فرد جایی در بین مدافعان مدعو این مربی برای بازی‌های آسیایی نداشت. پس از بازی‌های آسیایی رهبری‌فرد که نسبت به دوران کم حاشیه اولیه‌اش در پرسپولیس، پر سر و صدا تر شده بود و حضور فعال‌تری در رسانه‌ها داشت و البته در ترکیب تیم پروین هم خوش می‌درخشید بالاخره از سوی پورحیدری به تیم ملی دعوت شد. اما این مربی ستار همدانی را که در اصل هافبک دفاعی بود به رهبری‌فرد و مدافعان دیگری همچون محمد خاکپور و سهراب بختیاری‌زاده ترجیح می‌داد. پورحیدری اغلب از ترکیب سه نفره زرینچه، هاشمی‌نسب و همدانی برای خط دفاع خود بهره می‌برد. اما بالاخره مصدومیت ناگهانی همدانی قبل از بازی مهم دوستانه مقابل دانمارک در ۱۸ مهر ۱۳۷۸ باعث شد تا رهبری‌فرد پس از پنج سال حضور در پرسپولیس، اولین بازی ملی خود را انجام دهد. بدین ترتیب رهبری‌فرد در ۲۶ سالگی و در روزی که دروازه هادی طباطبایی چندین بار از سوی دانمارکی‌ها مورد حمله قرار گرفته بود اولین بازی ملی خود را انجام داد و با اینکه ایران در آن بازی دروازه خود را بسته نگه داشت اما این موضوع نیز باعث نشد تا پورحیدری در بازی‌های بعدی از رهبری‌فرد به عنوان دفاع ثابت خود استفاده کند. با این حال او که پای ثابت لیست پورحیدری بود سه ماه بعد در بازی مقابل اکوادور در آمریکا سی دقیقه به عنوان جانشین ستار همدانی بازی کرد اما دو بازی دیگر مقابل مکزیک و آمریکا را از روی نیمکت دنبال کرد.
اولین بازی ملی در ۲۶ سالگی مقابل دانمارک. مصدومیت ستار همدانی باعث شد تا منصور پورحیدری مجبور به استفاده از او در کنار زرینچه و هاشمی‌نسب شود. برای اولین بازی ملی روز سختی را پشت سر گذاشت. اما بسته ماندن دروازه تیم ملی در این بازی نیز باعث نشد پورحیدری بعد از آن نیز از او استفاده کند و در زمان حضور این مربی فقط سی دقیقه دیگر مقابل اکوادور بازی کرد.
با کناره‌گیری پورحیدری از سرمربیگری تیم ملی، جانشین او ترجیح داد تا علی انصاریان همبازی رهبری‌فرد در پرسپولیس را به جای او به تیم ملی دعوت کند و بدین ترتیب او بازی‌های مقدماتی جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰ را از دست داد. اما پس از این بازی‌ها جلال طالبی که به فکر تغییر سیستم دفاعی ایران افتاده بود برای اولین بار از دفاع خطی چهار نفره برای تیم ملی در بازی‌های غرب آسیا در خرداد ۷۹ استفاده کرد. این موضوع باعث شد تا رهبری‌فرد به همراه سهراب بختیاری‌زاده زوج خط دفاعی ایران در این بازی‌ها را شکل دهد. ایران با کاپیتانی مهرداد میناوند و با حضور رهبری‌فرد در هر پنج بازی این مسابقات مقابل قزاقستان، فلسطین، سوریه، اردن و بازی فینال مقابل سوریه برد و قهرمان این بازی‌ها شود. پس از آن نیز طالبی ترجیح داد تا از زوج رهبری‌فرد و بختیاری‌زاده در دو بازی جام ال‌جی در همان خرداد ۷۹ مقابل مصر و مقدونیه نیز بهره ببرد. ایران با مصر یک-یک مساوی کرد و در ضیافت پنالتی‌ها که رهبری‌فرد هم زننده یکی از گل‌های ایران از روی نقطه پنالتی بود به مصر باخت و در دیدار رده بندی مقدونیه را برد. طالبی در آستانه بازی‌های جام ملت‌های آسیا و با توجه به نتایجی که تیمش گرفته بود همچنان به استفاده از دفاع خطی ادامه داد و با همین سیستم بازی دوستانه مقابل گرجستان را هم برد.
جلال طالبی ابتدا به او روی خوش نشان نداد اما به یکباره و با روی آوردن این مربی به سیستم دفاع خطی، او و سهراب بختیاری‌زاده در ۹ بازی متوالی تیم ملی به طور ثابت بازی کردند اما باخت سنگین به اتریش باعث شد تا این مربی به همان دفاع سنتی و سیستم سه پنج دو بازگردد با این حال او در سه بازی از چهار بازی ایران در جام ملت‌های ۲۰۰۰ به طور ثابت بازی کرد.
رهبری‌فرد در هشت بازی متوالی تیم ملی در ترکیب اصلی بازی کرده بود اما شکست پنج گله مقابل اتریش در یک بازی دوستانه که باز هم با حضور رهبری‌فرد و بختیاری‌زاده همراه بود باعث شد تا این مربی ریسک استفاده از دفاع خطی را کنار گذاشته و به سیستم سه پنج دو برگردد.
با این حال رهبری‌فرد در این سیستم نیز به عنوان مدافع یارگیر سمت چپ در بازی دوستانه مقابل قطر قبل از جام ملت‌ها به میدان رفت تا در رقابت با مدافعانی همچون مهدی هاشمی‌نسب، سهراب بختیاری‌زاده و محمدرضا مهدوی به جایگاه ثابتی در تیم ملی برسد.
نوزدهمین بازی ملی مقابل قطر قبل از مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲. با آمدن بلاژویچ رهبری‌فرد در چهار بازی دوستانه به طور ثابت و در دو بازی به عنوان بازیکن جانشین بازی کرد اما با شروع بازی‌های مقدماتی جام جهانی او به روی نیمکت منتقل شد و تنها یک دقیقه در بازی مقابل عربستان در جده به میدان رفت
رهبری‌فرد اولین بازی ملی رسمی خود را در اولین بازی تیم ملی در جام ملت‌های ۲۰۰۰ مقابل لبنان انجام داد. او در بازی مقابل تایلند نیز فیکس بازی کرد و بازی مقابل عراق را از روی نیمکت دنبال کرد اما در بازی مقابل کره‌جنوبی در مرحله یک‌چهارم نهایی که منجر به حذف ایران شد او دوباره در ترکیب اصلی بازی کرد تا پانزدهمین بازی ملی او با حذف از جام ملت‌ها همراه شود.
در ترکیب تیم ملی مقابل تایلند در چهاردهمین بازی ملی خود در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰. در شرایطی که رفیق آن زمانش مهدی هاشمی نسب از سوی طالبی به لبنان برده نشد.
پس از جام ملت‌ها او حضور در بازی‌هایی که براگای پرتغالی هدایت ایران را در مرحله اول مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ بر عهده داشت از دست داد اما با آمدن بلاژویچ و در اولین حضور این مربی روی نیمکت ایران در جام ال‌جی در اردیبهشت ۸۰ در دو بازی مقابل کره‌جنوبی و کانادا در ترکیب اصلی بازی کرد تا امیدهایش به حضور در ترکیب تیم بلاژویچ افزایش یابد. ایران این دو بازی را دو بر یک باخت و با بیشتر شدن شناخت بلاژ از مهره‌های دفاعی‌اش، کم‌کم رهبری‌فرد جایگاه اصلی خود در خط دفاعی را به رحمان رضایی داد. هجدهمین بازی ملی رهبری‌فرد با حضور به عنوان بازیکن تعویضی در بازی دوستانه مقابل بوسنی رقم خورد و بعد از آن با حضور ثابت در بازی دوستانه مقابل قطر تعداد بازی‌های ملی خود را به ۱۹ رساند. مجددا در بازی جام چهارجانبه تهران مقابل بوسنی به عنوان بازیکن جانشین بازی کرد و سپس در برد چهار بر سه ایران مقابل اسلواکی نیز در ترکیب تیم ملی قرار گرفت. اما با شروع بازی‌های مقدماتی جام ملت‌ها او نیمکت‌نشین شد و پس از چهار بازی، تنها برای یک دقیقه در بازی با عربستان در جده بازی کرد تا همان یک دقیقه تعداد بازی‌های ملی او را به عدد ۲۲ برساند.
پس از هشت بازی گروهی، در بازی پلی‌آف در مقابل امارات در تهران در ترکیب ثابت بازی کرد و شاهد برد یک بر صفر ایران بود. در بازی برگشت مقابل امارات نیز آخرین بازی ملی‌اش را به عنوان بازیکن تعویضی انجام داد و با توجه به قهرش از تیم ملی و افت محسوسش در سال‌های بعد دیگر رنگ پیراهن تیم ملی را ندید.
پس از عدم صعود ایران به عنوان تیم اول گروه و در پی محرومیت چند بازیکن نظیر دایی و نیکبخت و انتقال افشین پیروانی به هافبک دفاعی، در بازی پلی‌آف مقابل امارات در تهران او در کنار گل‌محمدی و رحمان رضایی در خط دفاعی بازی کرد و در بازی برگشت مقابل همین امارات به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد تا بیست و چهارمین بازی ملی‌اش، آخرین بازی ملی او شود. در آن زمان او همچون پرویز برومند و مهدی هاشمی‌نسب نتوانست با تیم ملی تا بازی آخر مقابل ایرلند ادامه دهد و خود در حمایت از آن دو بازیکن اخراجی از تیم ملی بیرون آمد. اتفاقی که باعث شد دیگر هیچگاه به تیم ملی دعوت نشود.
حجت شفیعی
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها