نامه پراحساس راشفورد بعد از پنالتی: عذرخواهی نمی کنم

"این پیام‌ها من را به گریه می‌اندازد"؛ نامه پراحساس راشفورد بعد از پنالتی: عذرخواهی نمی‌کنم؛ مارکوس راشفورد، ستاره منچستریونایتد و تیم ملی انگلیس، در پی از دست دادن ضربه پنالتی در فینال یورو 2020 هدف حملات نژادپرستانه قرار گرفت.

به گزارش ورزش، مارکوس راشفورد یکی از سه بازیکن تیم ملی انگلیس بود که در فینال یورو 2020 پنالتی خود را از دست داد و باعث شد که بار دیگر دست سه شیرها از جام قهرمانی کوتاه بماند. او به همراه جیدون سانچو و بوکایو ساکا، سه بازیکن دیگر تیم ملی انگلیس که موفق نشدند پنالتی های خود را گل کنند، پس از شکست در فینال ومبلی هدف آزار و اذیت آنلاین و حملات نژادپرستانه قرار گرفته اند.

مارکوس راشفورد در پستی که شب گذشته در شبکه های اجتماعی منتشر کرده، گفته است که هیچ لحظه‌ای افتخارآمیزتر از زمانی که به نمایندگی از انگلیس در یورو 2020 شرکت کرده، احساس نکرده است. او همچنین پس از اینکه به دلیل از دست دادن پنالتی اش برابر ایتالیا در دیدار فینال بار دیگر هدف توهین های نژادپرستانه قرار گرفتف گفته است که هرگز به خاطر کسی که هست عذرخواهی نخواهد کرد.

در فینال یکشنبه شب شاگردان ساوت گیت خیلی زود و در دقیقه 2 بازی توانستند به گل برسند. در همان دقایق ابتدایی بازی ضد حمله بازیکنان انگلیس با ارسال کیه‌ران تریپیر به روی دروازه همراه شد و لوک شاو با یک ضربه والی دروازه ایتالیا را باز کرد تا نتیجه 1-0 شود. اما لئوناردو بونوچی در نیمه دوم مسابقه موفق شد کار را به تساوی بکشد تا ضربات پنالتی سرنوشت قهرمان یورو را مشخص کند. دوناروما در ضربات پنالتی درخشان ظاهر شد و توانست دو پنالتی بازیکنان انگلیس را بگیرد.

مارکوس راشفورد، جیدون سانچو و بوکایو ساکا بازیکنانی بودند که نتوانستند پنالتی های خود را برابر ایتالیا تبدیل به گل کنند تا آتزوری با فتح جام در ومبلی بلافاصله به ایتالیا باز گردد و این قهرمانی را جشن بگیرد.

راشفورد و سانچو در آخرین دقایق بازی از سوی ساوت گیت برای زدن ضربات پنالتی به زمین فرستاده شدند اما راشفورد ضربه خود را به تیر دروازه کوبید و دوناراما، دروازه بان ایتالیا، ضربه سانچو را دفع کرد.

راشفورد می گوید پیش از زدن ضربه پنالتی احساس خوبی نداشته است. او همچنین از حمایت هم تیمی هایش و اکثریت جامعه که چیزی شکست ناپذیر است، تمجید کرد.

راشفورد نوشته: "حتی نمی دانم از کجا باید شروع کنم و نمی دانم چطور باید احساسی که در این زمان به خصوص دارم را با کلمات بیان کنم. من فصل سختی داشته ام، فکر می کنم این برای همه واضح است و من احتمالا در حالی پا به مسابقه فینال گذاشتم که از کمبود اعتماد به نفس رنج می بردم.

من همیشه از پنالتی زدن خودم مطمئنم اما احساس می کردم یک چیزی سر جایش نیست. در طول رفتن به سمت نقطه پنالتی کمی وقت تلف کردم و برای خودم زمان خریدم اما متاسفانه نتیجه آن چیزی نشد که من می خواستم.

احساس کردم که انگار هم‌تیمی‌هایم را ناامید کرده ام. احساس کردم که انگار همه را ناامید کرده ام. زدن یک ضربه پنالتی تمام چیزی که از من خواسته شد برای این تیم انجام دهم. من حتی در خواب هم می توانم پنالتی ها را گل کنم، پس چرا این یکی نشد؟ از زمانی که به توپ ضربه زده ام مدام آن صحنه در سرم تکرار می شود و هیچ کلمه ای پیدا نمی کنم که بگویم چه حسی داشت.

فینال. 55 سال. یک پنالتی. تاریخ. تنها چیزی که می توانم بگویم این است که متاسفم. آرزویم این است که اوضاع متفاوت پیش رفته بود. در عین اینکه می گویم متاسفم، می خواهم از هم تیمی هایم تشکر کنم. این تابستان یکی از بهترین کمپ هایی بوده که من تجربه کرده ام و شما همگی در آن نقشی داشته اید. بین ما یک برادری شکل گرفته که شکستنی نیست. موفقیت شما موفقیت من است. شکست های شما هم متعلق به من هستند.

من به این ورزش عادت کرده ام، جایی که انتظار دارم چیزهایی را درباره خودم بخوانم. چه درباره رنگ پوستم باشد، چه درباره جایی که بزرگ شده ام و اخیرا درباره اینکه وقتم خارج از زمین بازی را چگونه می گذرانم... من می توانم تمام روز انتقادها از عملکردم را بپذیرم و تحمل کنم، پنالتی که من زدم به اندازه کافی خوب نبود، باید وارد دروازه می شد، اما هرگز به خاطر کسی که هستم و جایی که از آن آمده ام عذرخواهی نخواهم کرد.

من هرگز لحظه ای پرافتخارتر از زمانی که آن نشان سه شیر را بر سینه ام می پوشم و می بینم که خانواده ام در بین جمعتی ده ها هزار نفری تشویقم می کنند، احساس نکرده ام. من رویای چنین روزهایی را داشتم. پیام هایی که امروز دریافت کرده ام به شکلی منقلب کننده بسیار مثبت بوده و دیدن واکنش ها در وایتینگتون من را در آستانه گریه قرار داده است.

جامعه ای که همیشه من را در آغوش گرفته و بازونش را دور من پیچیده، همچنان من را سر پا نگه داشته است.

من مارکوس راشفورد هستم. یک مرد سیاهپوست 23 ساله از محله وایتنگتون و وایتن‌شاو در جنوب منچستر. اگر هیچ چیز دیگر هم نداشته باشم، این را دارم.

به خاطر تمام پیام های محبت آمیزتان متشکرم. من قوی تر از قبل برمی گردم. ما قوی تر از قبل بر می گردیم."

پس از شکست در بازی فینالف هجمه هایی که در فضای مجازی و همچنین خراب کردن تصویر راشفورد که بر روی دیواری در محله اش نقش بسته بود، موجب شد تا موجی از حمایت های همه جانبه از راشفورد، سانچو و ساکا شکل بگیرد.

ساوت گیت، سرمربی انگلیس، تاکید کرد که مسئولیت تصمیم برای به بازی فرستادن راشفورد و سانچو در آخرین لحظات برای زدن ضربات پنالتی تنها به عهده او است و پس از پایان مسابقه بلافاصله به تمجید از شخصیت راشفورد پرداخت. هری کین، کاپیتان انگلیس، هم روز گذشته خواستار اقدامات جدی علیه کسانی شد که در فضای مجازی بازیکنان تیم ملی انگلیس را مورد آزار و اذیت نژادی قرار داده اند.

در محله وایتینگتون نیز جایی که تصویر راشفورد بر دیوار را خراب کرده اند، مردم پیام هایی حمایتگرانه برای راشفورد بر دیوار چسبانده اند که حکایت از عشق و علاقه و افتخار آنها به این بازیکن و دو هم تیمی دیگرش است.

راشفورد همچنین نامه ای محبت آمیز را در توییتر خود منتشر کرده که پس از بازی از چند بچه مدرسه ای دریافت کرده است.