سه نکته فنی از دربی حذفی؛ نقشه ویژه فرهاد برای وسط زمین(آنالیز)؛ پرسپولیس فقط چند دقیقه با فینالیست شدن فاصله داشت اما گل دانشگر باعث شد ورق برگردد
به گزارش ورزش، یکی از جالب ترین دربی های چند سال اخیر در ورزشگاه بدون تماشاگر شکل گرفت. پرسپولیس هرچند با فینالیست شدن فقط چند دقیقه فاصله داشت اما این تیم نه تنها 30 دقیقه ابتدای بازی را به دلیل کار نکردن ترکیب اولیه خود تقریبا از دست داد، بلکه دو تعویض مهم گل محمدی هم سوخت.
پروژه متناسب کردن آرایش و ترکیب پرسپولیس
پرسپولیس با بشار و نوراللهی بارها در خط میانی بازی کرده بود، اما نه در ارایش 2-4-4 خطی. پرسپولیس در چند سال اخیر بدون کامیابی نیا، با نوراللهی به عنوان راس عقب لوزی و بشار به عنوان راس جلوی لوزی بازی کرده بود. این بار گل محمدی اما در 2-4-4 خطی این دو بازیکن را کنار هم استفاده کرد و تسلط استقلال در بیست دقیقه ابتدایی بازی باعث شد، گل محمدی کامیابی نیا را به جای شیری به زمین بفرستد تا ترکیب پرسپولیس متناسب با ارایش بازی شود. از تصویر مربوط به امار نیمه اول بازی می توان فهمید که استقلال تیم بهتر در این نیمه بوده؛ شوت های بیشتر در چارچوب و خلق سه شانس گل مقابل یک شانس گل. استقلال در این نیمه هم در مجموع مالکیت پایین تری نسبت به پرسپولیس داشت، اما بارها از طریق حرکات ترکیبی در کانال های میانی پرسپولیس را تحت فشار قرار داد. دو شوت در چارچوب از علی کریمی و فرشید اسماعیلی در این نیمه، از جمله این صحنه ها بود. هرچند به این تعویض گل محمدی انتقادات زیادی شده، اما از سوی دیگر باید به این نکته توجه کرد که سرمربی پرسپولیس روی فرمولی که کار نمی کرد، اصرار نکرد و خیلی زود وقتی متوجه شد که تناسب میان ترکیب و آرایش تیمش برقرار نیست، دست به تعویض زد.
آرایش ویژه هافبک های استقلال
استقلال در این بازی با چهار هافبک متمرکز در کانال های میانی بازی می کرد. هرچند ترکیب ریگی و کریمی و رضاوند و اسماعیلی در فاز دفاع باید کانال های کناری را هم پوشش می دادند و به شکل خطی در عرض باز می شدند اما در فاز حمله و زمان مالکیت توپ، اصرار بر این بود که این چهار بازیکن در کانال های میانی و نزدیک به هم بازی کنند. آرایش هافبک های استقلال در زمان مالکیت توپ به 2-4-4 باکس و در دقایقی به 2-4-4 لوزی تبدیل میشد. در تصویر مربوط به متوسط استقرار بازیکنان استقلال در نیمه اول از سایت یازده، می توان به وضوح این نکات را دید؛ اول اینکه رضاوند به دلیل فشاری که پرسپولیس از سمت چپ خودش وارد می کرد و به دلیل ضرورت کنترل مهدی ترابی، در متوسط استقرار حتا از ریگی هم عقب تر بوده؛ نکته بعدی بالا بازی کردن دو مدافع کناری و البته میل دیاباته به عقب کشیدن و توپ گیری بین خط دفاع و میانی پرسپولیس. استقلال با بالا کشیدن دو مدافع کناری خود عرض می ساخت، اما هدف اصلی از این کار این بود که با عرض دادن به ارایش پرسپولیس، فشار روی چهار هافبک میانی خود را در کانال های میانی کم کند؛ استراتژی ای که تقریبا در نیمه اول به خوبی جواب داد.
تمرکز قائدی روی فضای پشت دفاع راست
هرچند پرسپولیس در نیمه دوم با ایجاد تناسب بهتر میان ارایش و ترکیبش، نمایش خوبی داشت اما در پایان 120 دقیقه همچنان از نظر تعداد شانس گل، استقلال برتر بود. البته در زمینه بازیسازی و دیکته کردن بازی، پرسپولیس پس از پایان نیمه اول، سهم بیشتری از بازی را تصاحب کرد و گل دوم نمونه ای از این موضوع بود؛ کامیابی نیا که به نفوذ از سمت راست علاقه دارد، بارها با بشار و سیامک نعمتی در این منطقه مثلث ساخت و روی یکی از همین حرکات ترکیبی پرسپولیس به گل دوم رسید. در تصویر بعدی، ستاره بازی از نگاه سایت یازده را می بینید؛ مهدی قائدی که در دو دربی پیاپی دو سوپرگل زده، این بار هم آمار جالبی را ثبت کرد: 4 دریبل موفق، یک شوت، 85 درصد دقت پاس، یک گل زده و نمره از سایت یازده: 8.2
هیت مپ یا نقشه حرارتی قائدی در جریان دربی هم نکته ویژه ای دارد؛ اینکه او در مجموع بیشتر به سمت چپ و استفاده از فضای پشت شیری(و بعد نعمتی) گرایش داشت. گل او هم روی همین اصرارش به شروع حرکت از سمت چپ زده شد.
پاسخ ها