خاطرات تلخ گلزن بازی آنگولا از آشفتگی تیم ملی 2006

بختیاری‌زاده: با یحیی قرار گذاشتیم در جام‌جهانی گل بزنیم؛ خاطرات تلخ گلزن بازی آنگولا از آشفتگی تیم ملی 2006؛ گلزن تیم ملی فوتبال ایران مقابل آنگولا در سالروز این بازی حرف‌های جالبی را از آن مسابقه و جام جهانی 2006 برزبان می‌آورد.

به گزارش ورزش، 14 سال پیش در چنین روزی تیم ملی ایران آخرین مسابقه خودش را در جام جهانی 2006 آلمان مقابل آنگولا انجام داد و به تساوی یک بر یک رسید. در این بازی سهراب بختیاری زاده تک گل ایران را به ثمر رساند و باعث شد شاگردان برانکو ایوانکوویچ دست خالی آلمان را ترک نکنند.

سالگرد این گل خاطره انگیز که تک امتیاز ایران از جام جهانی 2006 را به همراه داشت، بهانه ای برای گفت و گو با سهراب بختیاری زاده درباره مسابقه با آنگولا و اتفاقات آن جام پرحاشیه شد.

مدافع وسط تیم ملی درباره بازی با آنگولا به خبرنگار ورزش گفت: ما جام سختی را پشت سر گذاشتیم. خیلی ها انتظار داشتند ما از گروهمان صعود کنیم. یک نیمه جلوی مکزیک عالی بودیم، مقابل پرتغال هم خوب کار کردیم. با اینکه شانسی برای صعود نداشتیم اما توقعات طوری بود که دوست نداشتیم دست خالی از آلمان برویم. با این حال خودم خیلی انگیزه داشتم که مقابل آنگولا خوب بازی کنم و حتی گل بزنم. می‌خواستم خودم را نشان بدهم. واقعا با تمام وجود مقابل آنگولا بازی کردم و بچه ها نیز میل و رغبت زیادی داشتند که ببریم. اگرچه برد محقق نشد اما خوشحالم که یک امتیاز گرفتیم.

وی ادامه داد: من واقعا آرزو داشتم اول تیم مان به مرحله بعدی برود اما متاسفانه اتفاقاتی رقم خورد که انتظارش را نداشتیم. با این حال خوشحالم که در تورنمنت مهمی مثل جام جهانی توانستم گل بزنم.

14 سال پیش در چنین روزی ایران در بازی آخر خود در جام جهانی 2006 مقابل آنگولا قرار گرفت که بازی با تساوی یک یک به اتمام رسید. تک گل ایران را سهراب بختیاری زاده به ثمر رساند.

مدافع سابق تیم ملی با اشاره به نیمکت نشینی اش مقابل مکزیک و پرتغال و حضور در ترکیب اصلی مقابل آنگولا تاکید کرد: یحیی گل محمدی در بازی با پرتغال مصدوم شد و من به جای او به زمین رفتم. آن سال از نظر گلزنی در لیگ برتر رکورددار بودم. به عنوان یک دفاع وسط در صبا 10، 11 گل زده بودم و آمار خوبی داشتم. از نظر روحی و روانی نیز کاملا آماده بودم و  میل زیادی به گلزنی داشتم. اینکه چه کسی در ترکیب تیم ملی بازی می‌کرد واقعا مهم بود. هیچ وقت به نیمکت نشینی در جام جهانی اعتراضی نکردم و الان هم معترض نیستم. شخصا هدفم این بود که حتی اگر روی سکوهم باشم مفید باشم و بتوانیم همه با هم نتایج خوبی بگیریم اما متاسفانه اتفاقاتی قبل از جام جهانی افتاد که اتحاد تیمی ما را از بین برد و اصلی ترین دلیلی که به طور کامل حواس مان به بازی ها نباشد، همین موضوع بود.

بختیاری زاده درباره حواشی تیم ملی در جام جهانی 2006 بیان کرد: از لحاظ روحی و روانی بازیکنان ما همدل نبودند. مهم ترین مساله‌ای که به تیم ضربه زد درگیری بین فدراسیون فوتبال و سازمان تربیت بدنی بود. قبل از جام جهانی برای همه مسجل بود که رییس فدراسیون و کادرفنی رفتنی هستند. وقتی همدلی نباشد، تیم هم نمی‌تواند آنطور که باید خودش را آماده کند.

وی درباره شایعه درگیری های ایجاد شده در اردوی تیم ملی افزود: اینها شایعه بود. هیچ درگیری و دسته بندی در آن تیم وجود نداشت اما واقعا اتحاد و همدلی نداشتیم. من فکر می‌کنم اتفاقاتی که بیرون از فوتبال وجود داشت به تیم ملی 2006 ضربه زد.

گلزن دیدار با‌آنگولا درباره برانکو ایوانکوویچ و نحوه فعالیتش در جام جهانی خاطرنشان کرد: به هر حال آدم ها سال به سال باتجربه تر می‌شوند. شاید اگر برانکو هم تجربه الان را داشت برخی تصمیمات را نمی‌گرفت. مهم ترین دلیلی که باعث شد ما در جام جهانی 2006 موفق نباشیم همانطور که گفتم شرایط بیرون از زمین بود. فکر می‌کنم خیلی حرفه‌ای رفتار شد و قبل از مسابقات هم خوراک بدی به طرفداران تیم ملی دادند. به نوعی انتظارات را بالا بردند و این موضوعات بار منفی روی مجموعه تیم ملی داشت. ما نیمه اول مقابل مکزیک عالی بازی کردیم، مقابل پرتغال هم با اینکه باختیم اما عملکرد خوبی داشتیم ولی همین مسائل جو را علیه تیم منفی کرد.

بختیاری زاده درباره رفاقتش با یحیی گل‌محمدی در طول جام جهانی گفت: من و یحیی گل‌محمدی هم اتاق بودیم و در طول مسابقات مدام با هم بودیم. من و یحیی که درد صبا هم باشگاهی نیز بودیم در طول رقابت‌ها مدام برای هم دعا می‌کردیم که بتوانیم گل بزنیم و اتفاقا این اتفاق هم رخ داد که برای هردویمان جذاب و شیرین بود.

وی در پایان درباره جو تیم ملی بعد از دیدار با آنگولا افزود: جو خاصی وجود نداشت. همه می‌دانستیم دادکان و برانکو رفتنی هستند. واقعا خسته بودیم و حسرت عجیبی درباره مسابقات داشتیم. حسرت اینکه ای کاش تیم ملی با آماده سازی قوی تری وارد آلمان می‌شد. جوناامید کننده‌ای حکمفرما بود و همه دوست داشتند نتیجه زحمات شان را بگیرند اما این اتفاق رخ نداد.