این قطع ارتباط باعث شده کلماتی که برای توصیف طبیعت به کار می‌بریم، از کتاب‌ها و ادبیات ما ناپدید شوند.
محققان در پژوهش جدید دریافتند ارتباط انسان با طبیعت در طول ۲۰۰ سال گذشته بیش از ۶۰ درصد کاهش یافته است و این گسست عمیق، در فرهنگ و زبان ما نیز بازتاب یافته است: کلماتی که برای توصیف طبیعت به کار می‌بریم، از کتاب‌ها و ادبیات ما ناپدید شده‌اند.
براساس گزارش گاردین، مطالعه جدید محققان دانشگاه داربی انگلستان هشدار می‌دهد که ما با «انقراض تجربه دنیای طبیعی» مواجه هستیم که هم برای سلامت روان خودمان و هم برای بحران زیست‌محیطی پیامدهای ویرانگری دارد.
محققان برای سنجش میزان ارتباط انسان با طبیعت در طول تاریخ، به سراغ یک منبع جالب رفتند: کتاب‌ها. آنها با استفاده از Google Books فراوانی استفاده از ۲۸ کلمه مرتبط با طبیعت (مانند رودخانه، چمنزار، شکوفه و شاخه) را در کتاب‌های منتشرشده بین سال‌های ۱۸۰۰ تا ۲۰۱۹ بررسی کردند. نتایج نگران‌کننده است.
محققان دریافتند استفاده از کلمات توصیف‌کننده طبیعت با یک کاهش شدید ۶۰ درصدی مواجه شده که این روند به‌ویژه از اواسط قرن نوزدهم و همزمان با رشد سریع صنعتی‌شدن و شهرنشینی، شتاب گرفته است.
البته محققان فقط به کتاب‌ها اکتفا نکردند، آنها یک مدل کامپیوتری ساختند تا کاهش ارتباط انسان با طبیعت را براساس عواملی مانند شهرنشینی و مهم‌تر از همه، قطع‌شدن انتقال بین نسلی شبیه‌سازی کند.
نتیجه حیرت‌انگیز بود؛ نمودار تولیدشده توسط این مدل کامپیوتری، با خطای کمتر از ۵ درصد، دقیقاً با نمودار کاهش استفاده از کلمات طبیعت در کتاب‌ها مطابقت داشت. این تطابق خیره‌کننده نشان می‌دهد که دلیل اصلی این گسست، این است که والدین دیگر ارتباط و تجربه خود با طبیعت را به فرزندانشان منتقل نمی‌کنند و هر نسل، با آگاهی و تجربه کمتری از دنیای طبیعی بزرگ می‌شود.
به گفته محققان ارتباط با طبیعت اکنون به عنوان یکی از دلایل ریشه‌ای بحران زیست‌محیطی پذیرفته شده است. آنها تأکید می‌کنند که طرح‌های ساده برای تشویق مردم به تعامل با طبیعت، اگرچه برای سلامت روان مفید هستند، اما برای معکوس‌کردن این روند بلندمدت کافی نیستند.
مدل کامپیوتری آنها نشان می‌دهد که برای ایجاد یک تغییر واقعی، به اقدامات تحول‌آفرین نیاز داریم. برای مثال، افزایش ۳۰ درصدی فضای سبز در یک شهر کافی نیست؛ ما ممکن است نیاز داشته باشیم که شهرها را ۱۰ برابر (۱۰۰۰ درصد) سبزتر کنیم. مؤثرترین راهکارها، تمرکز بر روی ایجاد ارتباط با طبیعت در کودکان خرد و خانواده‌ها (مانند مهدکودک‌های جنگلی) و سبزکردن رادیکال محیط‌های شهری است.
نکته امیدوارکننده و عجیبی که در این پژوهش یافت شد، این بود که به نظر می‌رسد روند کاهش استفاده از کلمات طبیعت از سال ۱۹۹۰ به بعد، کمی معکوس شده است. دلیل این موضوع هنوز مشخص نیست؛ شاید نشانه‌ای از یک آگاهی زیست‌محیطی جدید باشد یا صرفاً یک روند ادبی.
یافته‌های این پژوهش در ژورنال Earth منتشر شده است.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها