مهندسی و فناوری

مهندسی و فناوری

لذت دنیای فناوی و الکترونیک * هادی محبی زاده - مهندس برق دانشگاه تبریز

محققان: ورزش می‌تواند خطر مرگ ناشی از سرطان روده بزرگ را تا ۲۸ درصد کاهش دهد

محققان: ورزش می‌تواند ریسک مرگ ناشی از سرطان روده بزرگ را 28 درصد کاهش دهد

محققان دریافتند ورزش منظم پس از درمان سرطان روده بزرگ، می‌تواند 28 درصد ریسک بازگشت سرطان یا مرگ را کاهش دهد.

محققان در پژوهش جدیدی دریافتند ورزش منظم پس از درمان سرطان روده بزرگ، می‌تواند 28 درصد ریسک بازگشت سرطان، تشخیص سرطان جدید یا مرگ را کاهش دهد. به گفته محققان تأثیر ورزش می‌تواند حتی بهتر از برخی داروها باشد.

براساس گزارش NBC، پژوهش جدید محققان دانشگاه کوئینز کانادا نشان داده است که ورزش می‌تواند به‌طور قابل توجهی خطر بازگشت سرطان روده بزرگ را در بیماران پس از درمان کاهش دهد. به گفته محققان افرادی که پس از جراحی و شیمی‌درمانی برای سرطان روده بزرگ مرحله 3 یا مرحله 2، یک برنامه ورزشی منظم را دنبال کردند، توانستند خطر بازگشت سرطان، تشخیص سرطان جدید یا مرگ را 28 درصد کاهش دهند.

دکتر «جولی گرالو» (Julie Gralow)، مدیر ارشد کنفرانس انجمن انکولوژی بالینی آمریکا (ASCO)، می‌گوید: «ما داروهایی را تجویز می‌کنیم که تأثیری مشابه و در برخی موارد حتی کمتر از این [برنامه ورزشی] دارند.»

تأثیر ورزش بر سرطان روده بزرگ

در این پژوهش تقریباً 900 بیمار در 6 کشور شرکت داشتند. میانگین سنی بیماران 61 سال بود و حدود 90 درصد از شرکت‌کنندگان به سرطان روده بزرگ مرحله 3 مبتلا بودند، که در حدود 35 درصد از بیماران طی پنج سال پس از درمان عود می‌کند. محققان هر بیمار را برای حدود 8 سال تحت نظر داشتند.

ورزش و سرطان روده

پس از اتمام جراحی و شیمی‌درمانی، نیمی از شرکت‌کنندگان در یک برنامه ورزشی ثبت‌نام کردند. هدف نهایی برنامه ورزشی این بود که افراد، صرف‌نظر از سطح اولیه فعالیت‌شان، میزان ورزش خود را به تدریج تا حد معینی در هفته افزایش دهند.

این هدف، افزایش هفتگی 10 ساعت مِت (MET) بود؛ مِت واحدی برای اندازه‌گیری فعالیت بدنی حین انجام یک کار با یک سطح مشخص از شدت است، خواه نشستن پشت میز باشد یا دویدن با تمام سرعت. میزان «مِت» یا «شاخص سوخت و ساز کار» یک تمرین ورزشی نیز به شدت و مدت زمان آن بستگی دارد. برای نمونه، یک ساعت پیاده‌روی سریع معادل حدود 4 ساعت مِت است.

شرکت‌کنندگان طی 6 ماه اول برنامه، به‌تدریج به هدف مورد نظر دست یافتند. در سال اول، آنها هر دو هفته یک‌بار با یک مربی متخصص نیز ملاقات داشتند تا یک برنامه ورزشی شخصی برایشان تنظیم شود. پس از پایان سال اول، شرکت‌کنندگان به مدت دو سال دیگر، ماهی یک‌بار با مربی خود ملاقات کردند. بدین ترتیب برنامه ورزشی هر فرد متناسب با شرایط او طراحی می‌شد.

محققان می‌خواستند دریابند آیا مربی اختصاصی باعث می‌شود افراد پس از پایان درمان سرطان، بیشتر ورزش کنند یا خیر. در صورت پاسخ مثبت، آنها قصد داشتند بررسی کنند که آیا این ورزش، خطر بازگشت سرطان را در آنها کاهش می‌دهد یا خیر. پاسخ هر دو سؤال مثبت بود.

8 سال پس از بهبودی، در 90 درصد از افراد گروه برنامه ورزشی، سرطان عود نکرد یا سرطان جدیدی تشخیص داده نشد، درحالی‌که این رقم در گروه کنترل 83 درصد بود. به عبارت دیگر، از 445 نفر در گروه برنامه ورزشی، 41 نفر طی هشت سال پس از درمان سرطان جان خود را از دست دادند؛ این رقم برای گروه کنترل 66 نفر بود. همچنین، افرادی که بیشتر ورزش می‌کردند، با خطر کمتری برای ابتلا به چندین سرطان دیگر، از جمله سرطان پستان و سایر سرطان‌های کولورکتال (روده بزرگ و راست‌روده) مواجه بودند.

یافته‌های این پژوهش در New England Journal of Medicine منتشر شده است.

مهندسی و فناوری
مهندسی و فناوری لذت دنیای فناوی و الکترونیک * هادی محبی زاده - مهندس برق دانشگاه تبریز

شاید خوشتان بیاید

پاسخ ها

نظر خود را درباره این پست بنویسید
منتظر اولین کامنت هستیم!
آیدت: فروش فایل، مقاله نویسی در آیدت، فایل‌های خود را به فروش بگذارید و یا مقالات‌تان را منتشر کنید👋