اولین روز از همایش فرصت‌های ایران در عصر دیجیتال در برج میلاد تهران درحال برگزاری است.
اولین‌روز از همایش فرصت‌های ایران در دیجیتال هم‌اکنون در سال همایش‌های برج میلاد تهران در حال برگزاری است.
نخستین هماییش فرصت‌های ایران در عصر دییجیتال با نشستی باعنوان «همه ماییم» آغاز شد. در این نشست، «نیما نامداری» مدیرعامل کارنامه، «مجید نیلی»، عضو هیات‌علمی دانشگاه تهران، «فرهاد نیلی»، مدیرعامل رهنمان، «میلاد منشی‌پور»، مدیرعامل تپسی و چند تن دیگر از مدیران صنایع مختلف کشور حضور داشتند.
مجید نیلی در ابتدا با اشاره به اینکه آثار تمدنی همواره بر معماری، کشاورزی و طی دهه‌های اخیر تکنولوژی بنا شده است، گفت: «سه بعد اصلی همه تمدن‌ها زمان، مکان و ارتباطات مردمی است. اتفاقی که افتاده این است که این سه عنصر در طول زمان تا پیش از اختراع خط از نظر مقیاس ثابت بوده‌اند. اختراع خط هم تغییرات کوچکی را ایجاد کرد اما نه در زیست انسان‌ها. اما انقلاب دیجیتال و اختراع ابزار دیجیتال مانند موبایل تغییرات بنیادینی را در زیست ما نیز به وجود آورد. در واقع فضای دیجیتال چنان تغییری در زندگی مابه وجود آورد که حتی ما در کارهای معمولی روزانه هم از فضای ترکیبی استفاده میکنیم.»
نیلی با تاکید بر اینکه تکنولوژی مفهوم مکان را از بین برد و زمان را کوتاه کرد، توضیح داد: «این تغییرات شبکه ارتباطی مارا نیز تحت تاثیر قرار دارد و به تدریج ما دوزیستی شدیم. زیست دیجیتال و زیست فیزیکی. اکنون این فضا در کشور ما سازمان‌یافته نبوده و این می‌تواند موجب بروز نارضایتی شود.»
نیما نامداری، مدیرعامل کارنامه در ادامه پیرامون تغییرات زیستی و گذر از زیست فیزیکی توضیح داد: «در گذشته سطح اعتماد برای معاشرت در حد محله بود. شاید کسی در آن روزها برای رفت‌وآمد به جز تاکسی زرد به خودروی دیگری اعتماد نمی‌کرد. امروزه پلفترم‌های لجستیک باعث شده‌اند که افراد تنها با اعتمادی که به پلتفرم دارند هر خودرویی را با هررنگی تنها به خاطر عضویت در آن پلتفرم سوار شوند.»
او همچنین گفت: « این تغییرات در نهادها هم رخ داده است. مثلا در مورد نهاد آموزش و پرورش شاید یک فرد قدیمی‌تر اعتقادش به لزوم این نهاد در روند رشد فرزند را حفظ کرده باشد. در عین حال فرد دیگری از نسل جدید معتقد باشد اگر فرزندش را به جای مدرسه در خانه آموزش دهد بهتر باشد.»
یه گفته مدیرعامل کارنامه ذهن انسان امروزی همواره مملو از این دوگانگی‌ها است.
فرهاد نیلی، مدیرعامل رهنمان در ادامه با اشاره به اینکه تا قبل از دهه ۹۰ مشکل ایران تنها تورم بود، گفت: «با این وجود، مثبت بودن نرخ رشد اقتصادی موجب ادامه فعالیت‌ها می‌شد اما همین موضوع که در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ وجود داشت از دهه ۹۰ به بعد به تدریج متوقف شد. البته در همان دهه ۹۰ هم اتفاقات خوبی رقم خورد. مثلا اکوسیستم اقتصاد دیجیتال در آن دهه ایجاد شد.»
او با اشاره به اینکه اقتصاد دیجیتال در مقابل اقتصاد سنتی که رشد متوقف شده است، گفت: «رشد اقتصاد دیجیتال شتابان است. ضمن اینکه این نوع از اقتصاد می‌تواند جوانان را جذب کرده و اشتغال٬زایی کند. اما متاسفانه سیاست‌گذار و رگولاتور این حوزه تک‌زیست است و اطلاعی از چالش‌های موجود ندارد.»
میلاد منشی‌پور، مدیرعامل تپسی پیرامون چالش‌های ورود استارتاپ‌ها به بورس گفت: «ورود به بورس اولین استارتاپ در کشور سه سال طول کشید که اگر یک شرکت فولادی و پتروشیمی بودیم، این موضوع شش ماهه تا یک سال طول می‌کشید. وقتی به کل پروسه نگاه میکنیم با یک بخش فنی و مالی روبرو هستیم و با یک بخش نظارتی. هر بخش برای ما یک سال و نیم طول کشید.»
منشی‌پور با ذکر این نکته که تمام بدنه اقتصادی کشور می‌دانستند که استارتاپ‌ها باید وارد بازار سرمایه شوند اعلام کرد ولی همین قشر نمی‌دانستند باید با صورت های مالی استارتاپ‌ها چه کنند: «صنعت مالی ما در دستان حسابداران است که اساسا نگاهشان به گذشته است ولی استارتاپ ها دید به آینده دارند. ما سخت ترین مسیر بورکراتیک در کشور رفتیم و یک استاندارد جدید برای شناسایی دارایی های نامشهود شرکت ها فراهم شد. بعد از این مراحل ما مورد تایید قرار گرفتیم و وارد بخش نظارتی شدیم. به ما گفتند اگر استارتاپ بیاید به مردم هوا بفروشد و بعد مردم متضرر شوند چی، یا اگر مدیرعامل مهاجرت کند و استارتاپ به مشکل بخورد چی؟ آین دغدغه ها از منظر نهادها درست است و در نهایت این دغدغه ها تبدیل به فشار شد و ما را خیلی اذیت کردو در نهایت وارد بورس شدیم.»
به باور منشی پور عدم وجود تصمیم گیری واحد و فقدان قوانین و استانداردها و مقاومت مدیران در مقابل پذیرش موضوعات جدید و ریسک پذیری پایین مدیران تصمیم گیر دولتی و حاکمیتی مشکلات اصلی وروداستارتاپ ها به بورس است.
او اعلام کرد: «ما در حوزه اقتصاد دیجیتال چه استراتژی میتوانیم داشته باشیم ؟یا باید بخوابیم و به آن توجه نکنیم. یا با آن جور دیگری رفتار کنیم؛ یک استراتژی شتری در برابر اقتصاد دیجیتال داریم، یعنی بگوییم همه چی قناس و بدشکل است و همه چی به هم می آید و به این مشکلات قناعت کنیم. یک استراتژی سوم هم داریم که اینست اقتصاد دیجیتال ما پیشران کشور باشد تا سایر صنایع از آن الو بگیرند و برای اینکه مهاجرت را کم کند. ما تمام شرایط این پیشران شدن را داریم و هنوز در این زمینه خیلی از دنیا عقب نیستیم . تصمیم اصلی که مدیران باید بگیرند اینست که باید در برابر اقتصاد دیجیتال چه تصمیمی گرفت.»
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها