4 علت اصلی ریزش مو چیست؟

ریزش مو یک بیماری شایع و ناراحت کننده است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. ریزش مو می تواند منبع ناراحتی عاطفی و روانی باشد، زیرا می تواند تأثیر قابل توجهی بر عزت نفس و اعتماد به نفس فرد داشته باشد.

در این مقاله به بررسی علل اصلی ریزش مو از ژنتیک گرفته تا عوامل محیطی می پردازیم و نکاتی در مورد پیشگیری و درمان ریزش مو ارائه می کنیم. درک علل زمینه ای ریزش مو برای درمان موثر بسیار مهم است، و جستجوی مشاوره حرفه ای برای کسانی که ریزش موی قابل توجهی دارند مهم است.

1- استفاده نکردن از شامپو بدون نک و سولفات

یکی از مهمترین دلایل ریزش مو استفاده نکردن از شامپو کراتین بدون سولفات است. زیرا که این شامپو ها بدون نمک و سولفات و پارابن است و از ریزش مو جلوگیری میکند. بنابراین وقتی ما نمک و سولفات به موهایمان میزنیم موجب ریزش موی خود در طولانی مدت می شویم.

2- ساختار مو

مو ساختار پیچیده ای است که عملکردهای مختلفی از جمله عایق، محافظت و ورودی حسی را انجام می دهد. درک آناتومی و چرخه رشد مو برای درک علل ریزش مو ضروری است.

الف. آناتومی مو

مو از سه لایه تشکیل شده است: کوتیکول، کورتکس و مدولا. کوتیکول خارجی ترین لایه است و از سلول های همپوشانی تشکیل شده است که از ساقه مو محافظت می کنند. قشر ضخیم ترین لایه است و حاوی رنگدانه هایی است که به مو رنگ می دهد. بصل النخاع داخلی ترین لایه است و از سلول هایی تشکیل شده است که پشتیبانی ساختاری را فراهم می کنند.

ب- چرخه رشد مو

چرخه رشد مو از سه مرحله آناژن، کاتاژن و تلوژن تشکیل شده است. در طول مرحله آناژن، که می تواند چندین سال طول بکشد، مو به طور فعال رشد می کند. فاز کاتاژن یک مرحله انتقالی است که چند هفته طول می کشد و در طی آن فولیکول مو کوچک شده و از ساقه مو جدا می شود. فاز تلوژن یک مرحله استراحت است که چندین ماه طول می کشد و در طی آن فولیکول مو غیرفعال است.

ج. عوامل مؤثر بر چرخه رشد مو

عوامل متعددی می توانند بر چرخه رشد مو تأثیر بگذارند، از جمله سن، هورمون ها، ژنتیک، تغذیه و عوامل محیطی. با افزایش سن، فاز آناژن کوتاه‌تر می‌شود که منجر به کندی رشد مو می‌شود. هورمون ها همچنین می توانند بر رشد مو تأثیر بگذارند، آندروژن ها (هورمون های مردانه) باعث رشد مو در صورت و بدن می شوند و باعث ریزش مو در پوست سر در مردان و زنان می شوند.

ژنتیک نیز نقش مهمی در رشد مو ایفا می کند، به طوری که برخی از افراد بیشتر از دیگران در معرض ریزش مو هستند. تغذیه همچنین می تواند بر رشد مو تأثیر بگذارد، زیرا یک رژیم غذایی متعادل مواد مغذی لازم برای رشد موی سالم را فراهم می کند. در نهایت، عوامل محیطی مانند آلودگی، قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش و آب سخت نیز می توانند بر رشد مو تأثیر بگذارند.

3- ژنتیک

ژنتیک نقش مهمی در ریزش مو دارد و عوامل ارثی حدود 80 درصد از موارد ریزش مو را تشکیل می دهند.

الف. آلوپسی آندروژنتیک

آلوپسی آندروژنتیک شایع ترین شکل ریزش مو است که هم مردان و هم زنان را مبتلا می کند. این به دلیل استعداد ژنتیکی حساسیت به آندروژن ها (هورمون های مردانه) در فولیکول های مو ایجاد می شود. آندروژن ها می توانند باعث کوچک شدن فولیکول های مو و تولید موهای نازک تر و کوتاه تر شوند و در نهایت منجر به ریزش مو شوند.

ب. نشانگرهای ژنتیکی

چندین نشانگر ژنتیکی شناسایی شده اند که با افزایش خطر ریزش مو مرتبط هستند. یکی از این نشانگرها ژن گیرنده آندروژن است که پروتئینی را کد می کند که به آندروژن های موجود در فولیکول های مو متصل می شود. تغییرات در این ژن می تواند منجر به افزایش حساسیت به آندروژن ها و افزایش خطر ریزش مو شود.

ج. سابقه خانوادگی

سابقه خانوادگی نیز عامل مهمی در تعیین خطر ریزش مو است. اگر یک یا هر دو والدین دچار ریزش مو شوند، احتمال ریزش مو نیز افزایش می یابد. الگوی ریزش مو نیز می تواند ارثی باشد، با الگوی طاسی مردانه در الگوی اتوزومال غالب به ارث می رسد.

د. آزمایش ژنتیک

آزمایش ژنتیک می تواند برای شناسایی نشانگرهای ژنتیکی مرتبط با افزایش خطر ریزش مو استفاده شود. اگرچه این می تواند برای پیش بینی خطر ریزش مو مفید باشد، اما تضمینی برای وقوع ریزش مو نیست. عوامل دیگری مانند عوامل محیطی و انتخاب سبک زندگی نیز می توانند بر خطر ریزش مو تأثیر بگذارند.

4- هورمون ها

هورمون ها نقش مهمی در رشد مو دارند و عدم تعادل در هورمون ها می تواند به ریزش مو کمک کند.

الف. آندروژن ها

آندروژن ها هورمون های مردانه ای هستند که در زنان نیز به مقدار کمتری وجود دارند. در فولیکول های مو، آندروژن ها می توانند به دی هیدروتستوسترون (DHT) تبدیل شوند که می تواند به گیرنده های آندروژن متصل شود و باعث کوچک شدن فولیکول های مو شود. این می تواند منجر به فاز رشد کوتاه تر و موهای نازک تر شود و در نهایت منجر به ریزش مو شود.

ب- تغییرات هورمونی

تغییرات هورمونی نیز می تواند به ریزش مو کمک کند، مانند تغییراتی که در دوران بارداری، یائسگی و اختلالات تیروئید رخ می دهد. در دوران بارداری، افزایش سطح استروژن می تواند فاز رشد مو را طولانی کند و منجر به ضخیم شدن موها شود. با این حال، پس از زایمان، سطح هورمون ها می تواند به سرعت کاهش یابد و منجر به ریزش مو شود. در دوران یائسگی، کاهش سطح استروژن نیز می تواند منجر به ریزش مو شود. اختلالات تیروئید همچنین می تواند بر رشد مو تأثیر بگذارد، زیرا هورمون های تیروئید در تنظیم چرخه رشد مو نقش دارند.

ج. داروها

برخی از داروها نیز می توانند بر سطح هورمون ها تأثیر بگذارند و به ریزش مو کمک کنند. به عنوان مثال، برخی از قرص های ضد بارداری و هورمون درمانی جایگزین می توانند باعث ریزش مو شوند، مانند داروهایی که برای درمان سرطان پروستات و آکنه استفاده می شوند.

D. هورمون درمانی

از هورمون درمانی می توان برای درمان ریزش موی ناشی از عدم تعادل هورمونی استفاده کرد. به عنوان مثال، داروهایی که تبدیل آندروژن به DHT را مسدود می کنند، می توانند برای درمان آلوپسی آندروژنیک استفاده شوند. درمان جایگزینی هورمونی همچنین می تواند برای درمان ریزش مو در زنانی که ریزش موی مرتبط با یائسگی را تجربه می کنند استفاده شود. با این حال، هورمون درمانی می تواند عوارض جانبی داشته باشد و فقط باید تحت راهنمایی یک متخصص مراقبت های بهداشتی استفاده شود.