دونگ کوای، آب روی آتش کدام بیماری است؟

دونگ کوای یک گیاه سنتی چینی است که از آن برای اهداف دارویی استفاده می شود.

عصر ایران: دونگ کوای یک گیاه سنتی چینی است که از آن برای اهداف دارویی استفاده می شود. این گیاه می تواند در درمان اختلالات قاعدگی و مشکلات زنان مفید باشد اما در ترکیب با یک سری داروهای خاص خطرناک است و باید احتیاطات مصرف در خصوص آن در نظر گرفته شود.

با استناد به مطالعه ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دونگ کوای (Angelica sinensis) گیاهی چند ساله و بومی چین است که سابقه ای طولانی در طب سنتی چینی (TCM) دارد. پزشکان به دلیل کاربرد سنتی این گیاه برای حفظ سلامت زنان، گاهی اوقات از آن تحت عنوان «جینسنگ زنانه» یا «تونیک زنانه» نیز یاد می کنند.

گیاه مذکور حاوی فیتواستروژن هایی است که در واقع ترکیبات گیاهی با قابلیت تقلید نسبی اثرات استروژن در بدن به شمار می روند. این فعالیت استروژنی ممکن است به تنظیم عدم تعادل هورمونی در بانوان کمک کند، اما همچنان به تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز است.

فرآورده‌ های حاوی دونگ کوای معمولا شامل ریشه گیاه هستند که حاوی بالاترین غلظت ترکیبات فعال زیستی مسئول اثرات درمانی آن است. گفتنی است که این گیاه به صورت خشک شده از طریق عطاری ها قابل تهیه است.

دونگ کوای به درمان چه مشکلاتی کمک می کند؟

متخصصین TCM مصرف دونگ کوای را برای شرایط زیر توصیه می کنند:

- اختلالات قاعدگی: بانوان از دونگ کوای برای کاهش بی نظمی های قاعدگی، از جمله دوره های دردناک، خونریزی شدید و سیکل های نامنظم استفاده می کنند.

- علائم یائسگی: برخی از بانوان از مزایای دونگ کوای برای مدیریت علائم یائسگی مانند گرگرفتگی و تغییرات خلقی بهره می برند. با این حال، شواهد علمی محدودی برای حمایت از این کاربرد وجود دارد.

- سندرم پیش از قاعدگی (PMS): این گیاه ممکن است به کاهش علائم PMS مانند حساسیت سینه ها و تغییرات خلقی کمک کند.

- باروری: برخی از افراد به صورت محلی از  دونگ کوای برای تقویت قدرت باروری استفاده می کنند.

- پشتیبانی از سیستم ایمنی: به گفته محققان دونگ کوای دارای خواص تقویت کنندگی سیستم ایمنی است.

- سلامت قلب و عروق: برخی از مطالعات قدیمی‌ نشان می‌ دهند که دونگ کوای ممکن است با بهبود گردش خون بر سلامت قلب و عروق تاثیر مثبت بگذارد.

- تسکین درد: مردم محلی از دونگ کوای برای تسکین درد از جمله سردرد و درد مفاصل استفاده می کنند.

- ضد التهاب: دونگ کوای حاوی ترکیباتی با خواص ضد التهابی ارزشمند است.

موارد احتیاط

افرادی که قصد مصرف دونگ کوای را دارند باید با پزشک متخصص و با داروساز خود مشورت کنند. در واقع وضعیت سلامت عمومی، داروهای مصرفی فعلی و مکمل ها در این افراد در نظر گرفته می شود.

در صورت استفاده از دونگ کوای، افراد باید اقدامات احتیاطی زیر را رعایت کنند:

- بارداری: دونگ کوای برای استفاده در دوران بارداری نامناسب است، زیرا ممکن است روی رحم تاثیر بگذارد. اگر کسی این گیاه را در 3 ماه اول بارداری مصرف کند، ممکن است به ناهنجاری های مادرزادی نیز منجر شود.

- اختلالات خونریزی دهنده: گیاه مورد نظر ممکن است روند لخته شدن خون را کند کند و خطر خونریزی و کبودی را در افراد مبتلا به اختلالات خونریزی دهنده افزایش دهد.

- شرایط حساس به استروژن: افراد مبتلا به شرایط حساس به هورمون، مانند سرطان سینه، سرطان تخمدان، آندومتریوز یا فیبروم های رحمی باید از مصرف دونگ کوای اجتناب کنند. این گیاه مانند استروژن عمل می کند و ممکن است بیماری های مذکور را تشدید کند.

- شیردهی: پزشکان هنوز مطمئن نیستند که آیا دونگ کوای در دوران شیردهی بی خطر است یا خیر. بنابراین بهتر است از مصرف این گیاه در دوران شیردهی خودداری شود.

- جراحی: افراد باید دو هفته قبل از جراحی برنامه ریزی شده مصرف دونگ کوای را متوقف کنند زیرا ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد.

در مجموع استفاده طولانی مدت یا بیش از حد از دونگ کوای می تواند عوارض جانبی مختلفی ایجاد کند.

تداخلات

مصرف دونگ کوای به همراه برخی از داروها به هیچ عنوان توصیه نمی شود. این گیاه و داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین، روند لخته شدن خون را کند می کند. بنابراین افرادی که از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنند، نباید دونگ کوای مصرف کنند.

علاوه بر این، مصرف دونگ کوای همراه با داروهای ضد انعقاد و ضد پلاکت، ممکن است خطر کبودی و خونریزی را افزایش دهد.

افراد باید از مصرف دونگ کوای در کنار مکمل هایی که فرآیند لخته شدن خون را به تاخیر می اندازند و کند می کنند نیز اجتناب کنند، مانند:

- زنجبیل

- سیر

- جینکو

- پاناکس جینسنگ

عوارض جانبی

عوارض جانبی گیاه دونگ کوای ممکن است شامل موارد زیر باشد:

- حساسیت به نور

- حساسیت پوست به نور که باعث تغییر رنگ، خارش یا تورم می شود

- از دست دادن اشتها

- نفخ

- اسهال

- تب

- آروغ زدن

- افزایش فشار خون