هنگامی که اطلاعات خود را در یک دیتاسنتر ذخیره می کنید، باید از آنها در برابر خطر محافظت کنید تا اطمینان حاصل کنید که همیشه داده های مورد نیاز خود را در اختیار دارید. یکی از تهدیدات اصلی مراکز داده آتش سوزی است و اطفای حریق دیتاسنتر از ملزومات ایجاد یک مرکز داده است. هنگامی که سخت افزار به دلیل تجمع ذرات گرد و غبار یا یک مشکل الکتریکی آتش می گیرد، به راهی برای جلوگیری از گسترش آتش نیاز دارید. برای محافظت در برابر این خطر، بسیاری از شرکت ها روی سیستم ها و دستگاه های اطفاء حریق مراکز داده سرمایه گذاری می کنند.
اطفاء حریق دیتاسنتر به سیستم ها و راه حل های مختلفی اطلاق می شود که برای جلوگیری از گسترش آتش در یک مرکز داده طراحی شده اند. شما معمولاً می‌توانید سیستم‌های اطفاء حریق را پیدا کنید که بخش‌های مختلف یک مرکز داده را هدف قرار می‌دهند، مانند مواردی که برای کل ساختمان، اتاق‌ها و قفسه‌ها قرار دارند.
اطفاء حریق موثر برای مراکز داده بسیار مهم است زیرا این مراکز حاوی سرورهای لازم برای ذخیره داده های شما در یک محیط امن هستند. اگر در مرکز داده شما آتش سوزی رخ دهد و سریع آن را مهار نکنید، ممکن است تمام داده های خود را از دست بدهید. حتی زمانی که داده‌های خود را در سایر مکان‌های ابری ذخیره می‌کنید، جایگزینی سخت‌افزار آسیب‌دیده و سایر زیرساخت‌ها در مرکز داده‌ای که تحت تأثیر آتش‌سوزی قرار گرفته است می‌تواند بسیار گران باشد و بر کسب‌وکار شما فشار مالی وارد کند.
هنگامی که می خواهید تصمیم بگیرید که آیا باید در سیستم های اطفاء حریق دیتاسنتر سرمایه گذاری کنید، مهم است که به یاد داشته باشید که مراکز داده دارای خطرات ذاتی آتش سوزی زیادی هستند. برخی از خطرات عمده عبارتند از خرابی یا آسیب دیدن سیم، کابل، سخت افزار و تجهیزات HVAC. سقف‌های کاذب و کف‌های مرتفع مرکز داده نیز می‌تواند منجر به افزایش احتمال وقوع آتش‌سوزی شود. سیستم های اطفاء حریق برای مرکز داده شما و ایمنی کارکنان شما ضروری هستند، زیرا به گونه ای طراحی شده اند که به محض شروع آتش سوزی را متوقف کنند.
در حالی که احتمالاً برای محافظت از سخت‌افزار و سرورهای خود در برابر آسیب به سیستم‌های اطفاء حریق روی می‌آورید، اما این سیستم‌ها برای محافظت از کارکنان شما نیز حیاتی هستند. هنگامی که آتش‌سوزی رخ می‌دهد، خاموش‌کننده‌های دستی و آبپاش‌های آتش‌نشانی می‌توانند به کارکنان کمک کنند تا به محل ایمنی برسند یا به محض آگاهی آتش‌سوزی را خاموش کنند. حفاظت غیرفعال در برابر آتش، مانند مجموعه های طبقه و دیوارهای آتش نشانی، همچنین می تواند سرعت گسترش را کاهش دهد و به کارکنان زمان لازم برای خروج ایمن از ساختمان را بدهد.
یکی دیگر از مزایای اطفاء حریق دیتاسنتر، توانایی ایمن نگه داشتن تجهیزات شما است. هنگامی که یک آبپاش روی تجهیزات شما خاموش می شود، می تواند به آن آسیب برساند. با این حال، می‌توانید از سیستم‌های اطفاء حریق مبتنی بر قفسه استفاده کنید که برای تشخیص آتش و متوقف کردن آن قبل از خاموش شدن هر گونه آبپاش یا سایر تجهیزات مبتنی بر آب طراحی شده‌اند. از آنجایی که تجهیزات شما می تواند بیش از هر چیز دیگری در مرکز داده شما هزینه داشته باشد و حاوی اطلاعات حیاتی است، اطفاء حریق در سطح قفسه ضروری است.
هنگامی که می خواهید آتش سوزی در تاسیسات خود را خاموش کنید، باید این کار را بدون آسیب رساندن به کارکنان خود یا آسیب رساندن به تجهیزات مرکز داده خود انجام دهید. بهترین روش‌های اطفاء حریق، مقدار زیادی آب اسپری نمی‌کنند یا باقیمانده‌ای کثیف باقی نمی‌گذارند. در مورد انواع اصلی اطفاء حریق مرکز داده در زیر بیشتر بیاموزید:
عوامل تمیز به کپسول های گازی، نارسانای الکتریکی یا فراری اطلاق می شود که پس از تبخیر هیچ گونه باقیمانده ای از خود باقی نمی گذارند. سیستم های اطفاء حریق با عامل تمیز برای تخلیه مواد تمیز طراحی شده اند تا آتش را قبل از رسیدن به سطح حرارت یا شعله که باعث خاموش شدن سیستم آبپاش ساختمان می شود متوقف کند. پس از اینکه عامل تمیز آتش را خاموش کرد، سیستم تهویه ساختمان به راحتی عامل را حذف می کند.
به دلیل کم ماندن مواد تمیز کننده، به تجهیزات آسیب وارد نمی کنند و نیازی به صرف هزینه یا زمان برای تمیز کردن آنها نخواهید داشت. دو مورد از عوامل تمیز کننده اولیه کتون های فلوئوردار و هالوکربن ها هستند. این عوامل بر اکسیژن موجود تأثیر نمی گذارند و مکانیسم های فیزیکی و شیمیایی را برای سرکوب آتش ترکیب می کنند.
اگر دوستدار محیط‌زیست‌ترین ماده تمیز موجود را می‌خواهید، می‌توانید از گازهای بی‌اثر استفاده کنید. بر خلاف کتون فلوئوردار یا مواد تمیز مبتنی بر هالوکربن، گازهای بی اثر با کاهش محتوای اکسیژن اتاق، آتش را سرکوب می کنند. هنگامی که محتوای اکسیژن به اندازه کافی کم شود، آتش به سوختن ادامه نخواهد داد. این روش سبزتر از روش های دیگر است، زیرا گازهای بی اثر به طور طبیعی بخشی از جو هستند و به تخریب لایه اوزون کمک نمی کنند.
اکثر سیستم‌های اطفاء حریق مبتنی بر آب هستند، زیرا اکثر قوانین آتش نشانی ایالتی و محلی ساختمان‌ها را ملزم به داشتن آبپاش‌ها می‌کنند. در حالی که این سیستم های اسپرینکلر به محافظت از ساختمان در مواقع آتش سوزی کمک می کنند، اما کار چندان خوبی برای محافظت از سخت افزار انجام نمی دهند. به جای ریختن گالن آب روی سخت افزار، بسیاری از مراکز داده به سیستم های مه آب روی آورده اند.
یک سیستم مه آب با فشار بالا از قطرات آب اتمیزه شده استفاده می کند که این قطرات بزرگتر از 100 میکرون نیستند. این قطرات ریز آب امکان تبدیل بیشتر آب به بخار را فراهم می کنند و به دلیل خنک کنندگی و اثر بلوک حرارتی تابشی، در خاموش کردن آتش عالی هستند. از آنجایی که این قطرات آب بسیار کوچکتر از قطرات مورد استفاده در تردی هستند
سیستم‌های آب پاش یا مه آب کم فشار، سریع‌تر تبخیر می‌شوند و در نتیجه ساختمان به آب بسیار کمتری برای خاموش کردن آتش نیاز دارد.
تبخیر بیشتر قطرات آب مورد استفاده در سیستم مه آب پرفشار باعث می شود احتمال آسیب دیدن سخت افزار و سایر اموال شما در حین اطفاء حریق بسیار کمتر شود. علاوه بر کاهش خطر آسیب آب به تجهیزات شما، آنها همچنین می توانند با کاهش مصرف آب در هزینه ها نیز صرفه جویی کنند. سیستم های مه آب پر فشار به طور قابل توجهی مقدار آبی را که یک آب پاش سنتی آزاد می کند کاهش می دهد و در نتیجه قبض آب و هزینه های مربوط به تمیز کردن آب پس از آتش سوزی کاهش می یابد.
منبع: فیدار کوثر
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها