بدهی های جاری به عنوان بدهی گفته می شود که انتظار رود طی چرخه ی عملیاتی معمول واحد تجاری یا ظرف یکسال از تاریخ ترازنامه،هرکدام طولانی تر است تصفیه شود.
در واقع بدهی های جاری، بدهی های کوتاه مدت شرکت هستند. که تسویه آن ها می تواند به صورت نقدی و یا غیر نقدی و یا مجموع این ها باشد.
حساب های پرداختنی و اسناد پرداختنی از رایج ترین بدهی های جاری می باشند.
نکته: تعهداتی که از طریق تامین مالی بلند مدت به کمک بهترین نرم افزار حسابداری آنلاین تسویه می شوند و یا بدهی هایی که از محل دارایی های غیر جاری پرداخت می شوند. به عنوان بدهی جاری طبقه بندی نمی شوند.
وقتی قرار است بدهی طی چرخه عملیات عادی واحد تجاری با یک سال از تاریخ ترازنامه (هر کدام که طولانی تر است)پرداخت و تسویه گردد، بدهی جاری شناخته می شود. آن بخش از بدهی های بلند مدت مثلاً اقساط تسهیلات مالی ، نیز که طبق تعریف فوق قرار است تسویه شود نیز به عنوان بدهی جاری طبقه بندی می شود .
نکته بسیار مهم محل تامین تسویه یه بدهی است .اگر قرار است یک بدهی یا تعهدی از تامین مالی بلندمدت تسویه شود یا از محل دارایی ها غیر جاری تسویه گردد،این بدهی به عنوان جاری طبقه بندی نخواهد شد حتی اگر سر رسید آنها در طول یک چرخه عملیاتی یا یک چرخه عملیاتی یا یک سال از تاریخ ترازنامه قرار گیرد.
بدهی جاری، تعهدی است که دارای دو خصوصیت کلیدی است:
1. شرکت این بدهی را ظرف یکسال یا یک چرخه عملیاتی، هرکدام طولانیتر است، تسویه میکند
2. شرکت به طور منطقی انتظار دارد این بدهیها را از طریق داراییهای جاری خود و یا از طریق ایجاد یک بدهی جاری دیگر، تسویه کند. بدهیهایی که هر دو خصوصیت فوق را به صورت همزمان نداشته باشند، به عنوان بدهیهای غیرجاری (بلندمدت) طبقهبندی میشوند.
تعهدات و بدهی هایی که ناشی از فعالیت های اصلی واحد تجاری می باشد مانند خرید مواد و کالا و خدمات را می توان به عنوان بد هی های تجاری دانست و به کمک نرم افزار حسابداری فروشگاهی آن را محاسبه نمود،هر چند به نظر برخی صاحب نظران این تفکیک،تفکیک مناسبی در خصوص بدهی های تجاری و غیر تجاری نمی باشد.علی ایحال حسا بها و اسناد پرداختنی به حسابها و اسناد پرداختنی تجاری و غیر تجاری تفکیک و در ترازنامه و یادداشتهای توضیحی گزارش می شوند.
هر بدهی جاری دیگری که در گروه بدهی های تجاری قرار نگیرد را به عنوان سایر بدهی ها و اسناد پرداختنی طبقه بندی می کنند.در ایران عموماً مالیت های تکلیفی یا سپرده حسن انجام کار و حق بیمه های پرداختنی در اینگروه طبقه بندی می شوند.
قطعاً در مباحث قبل تعریف پیش دریافت ها را فراگرفته اید ولی یک بار دیگر اشاره می کنیم.هرگاه قبل از اینکه کالا و خدماتی به مشتریان ارائه شود وجه آن دریافت شده باشد، این مبلغ به عنوان پیش دریافت شناسایی می شود.پیش دریافت در واقع تعهد واحد تجاری می باشد.
پیش دریافتها را به طور ممول به نوع محصولات یا مشتریان تفکیک می کنند و در یادداشت های توضیحی افشاء می نمایند.
حسابهای پرداختنی تجاری، از خرید کالا یا دریافت خدمات به صورت نسیه ایجاد میشوند. یکی از ویژگیهای حسابهای پرداختنی تجاری آن است که شرکت در قبال کالای خریداری شده، سند بدهی، مانند چک یا سفته، به فروشنده ارائه نمیدهند. اینگونه بدهیها را بدهیهای دفتری نیز مینامند و با کمک نرم افزار حسابداری چند شرکتی محاسبه اش میکنند. زیرا فقط در دفاتر حسابداری خریدار و فروشنده ثبت میشوند. ویژگی دیگر حسابهای پرداختنی تجاری، آن است که این بدهیها ظرف یکسال از تاریخ ترازنامه تسویه خواهند شد. بنابراین در گروه بدهیهای جاری نشان داده میشوند.
شرکتها آن دسته از تعهدات خود را که در ازای آن یک سند بدهی به بستانکار ارائه دادهاند، تحت عنوان اسناد پرداختنی ثبت میکنند. اگر این سند بدهی در ازاء خرید کالا یا دریافت خدمات صادرشده باشد، اسناد پرداختنی تجاری نامیده میشود. هنگامی که یک سند بدهی، ظرف یکسال از تاریخ ترازنامه سررسید میشود، این بدهی در گروه بدهیهای جاری طبقهبندی میشود. تفاوت اسناد پرداختنی و حسابهای پرداختنی آن است که اسناد پرداختنی برای بستانکار، ضمانت قانونی قویتری مبنی بر وصول مطالبات فراهم میآورد. از این رو، در مبادلات تجاری استفاده از اسناد بدهی نسبت به حسابهای دفتری متداولتر است.
تفاوت دیگر اسناد پرداختنی با حسابهای پرداختنی در آن است که معمولا حسابهای پرداختنی ظرف مدت زمان کوتاهتری تسویه میشود و از اسناد پرداختنی برای معاملات با سررسید طولانیتر استفاده میشود
شرکتهای بازرگانی در فرایندهای تجاری با دو نوع مالیات مواجه هستند؛ مالیات و عوارض بر ارزشافزوده و مالیات بر درآمد. بسیاری از کالاهایی که خریداری میکنیم، مشمول مالیات و عوارض بر ارزش افزوده است. فروشندگان به نمایندگی از سازمان امور مالیاتی، مالیات و عوارض بر ارزشافزوده را از خریداران دریافت میکنند و به صورت دورهای (ماهانه، فصلی یا سالانه) به حساب این سازمان واریز مینمایند.
حسابداران اغلب وجوه دریافتی بابت مالیات و عوارض بر ارزشافزوده را در حساب مالیات بر ارزشافزوده پرداختنی ثبت میکنند.
یک شرکت بیمه، مانند بیمه آسیا، در زمان انعقاد قراردادهای پوشش بیمهای، مبلغ حق بیمه را از مشتریان خود دریافت مینمایند. همچنین شرکتهای هواپیمایی وجه بلیتهای خود را مدتی قبل از ارائه خدمات پرواز از مشتریان دریافت مینمایند. هر دوی این شرکتها از طریق این نوع معاملات، پیشدریافت درآمد کسب کردهاند.
پیشدریافت درآمد، نشاندهنده درآمدهایی است که وجه مربوط به آن دریافت شده، اما کالا یا خدماتی به مشتریان ارائه نشده است. از آن جا که در این نوع معاملات فرایند کسب درآمد کامل نشده است، شرکتها وجوه دریافتی را به عنوان یک بدهی، در حساب پیشدریافت درآمد ثبت میکنند. زمانی که کالا یا خدمات مربوط به وجه دریافت شده به مشتریان ارائه گردید، حساب پیشدریافت درآمد از دفاتر خارج شده و حساب درآمد شناسایی میشود.
همانگونه که پیش از این بیان شد، بدهیهایی که ظرف یکسال پس از تاریخ ترازنامه تسویه میشوند، باید در بخش بدهیهای جاری، طبقهبندی و گزارش شوند. بنابراین، آن قسمت از بدهیهای بلندمدتی که در دوره مالی بعدی سررسید خواهند شد، در تاریخ ترازنامه باید به عنوان بدهیهای جاری طبقهبندی شوند.
حصه جاری بدهیهای بلندمدت، به تمام یا بخشی از بدهیهای بلندمدت اشاره دارد که در دوره مالی بعدی سررسید خواهند شد. برای مثال، فرض کنید شرکت صدر وامی 5 ساله به مبلغ 50,000,000 ریال در ابتدای سال 1390 دریافت کرده است. شرکت صدر باید از ابتدای سال بعد هرساله مبلغ 10,000,000 ریال از این وام را تسویه نماید.
بنابراین، شرکت صدر در تاریخ 29 اسفند 1390، هنگام تهیه ترازنامه مبلغ 10,000,000 از این وام را در گروه بدهیهای جاری تحتعنوان حصه جاری بدهیهای بلندمدت گزارش میکند. 40,000,000 ریال بدهی باقیمانده از این وام تحت سرفصل بدهیهای بلندمدت گزارش میشود.
منبع : اصول حسابداری فروشگاهی چیست؟
پاسخ ها