خشکی یا التهاب لب وضعیتی شایع است که با علائم خشکی، قرمزی و ترک خوردن لبها شناخته میشود. عوامل متعددی مانند سردی هوا، قرار گرفتن در معرض آفتاب و کم آبی باعث خشکی لب میشود. اما خشکی لب میتواند علامت مشکل جدیتری، از جمله کمبود برخی از مواد مغذی، باشد. در این مقاله، به این سوال که خشکی لب کمبود کدام ویتامین است، جواب می دهیم.
مواد معدنی که کمبودشان موجب خشکی لب و ترک خوردن پوست لب و گوشه دهان می شود، عمدتا آهن و زینک هستند.
آهن برای تعدادی از فرایندهای طبیعی بدن، از جمله انتقال اکسیژن، سنتز دی ان ای و تولید گلبول قرمز، ضروری است. این ماده معدنی در سلامت پوست، التیام زخم و ترمیم التهاب هم نقش کلیدی ایفا می کند. کم خونی ناشی از کمبود آهن باعث خشکی گوشه لب می شود. کمبود این ماده معدنی باعث رنگ پریدگی، شکننده شدن ناخن ها و خستگی مفرط هم می شود.
زینک (روی) از جمله مواد معدنی است که وجود آن برای سلامتی لازم است. درواقع، کمبود زینک باعث اختلال در سلامت پوست، گوارش، عملکرد ایمنی، سلامت تناسلی و رشد میشود. همچنین در خشکی، خارش و التهاب و ترک خوردن گوشه‌های لب هم موثر است. از دیگر علائم کمبود زینک می‌توان به اسهال، نقص ایمنی، زخم شدن پوست و ریزش مو اشاره کرد.
ویتامین ب شامل هشت ویتامین محلول در آب است که در تولید انرژی و عملکرد سلولها نقش دارند. تحقیقات نشان میدهد ویتامین ب باعث ترمیم بافت و التیام زخم هم میشود. خشکی لب از جمله علامتهای شایع کمبود ویتامین ب، مخصوصا فولات (ویتامین ب ۹)، ریبوفلاوین (ویتامین ب ۲) و ویتامین ب ۶ و ب ۱۲ است.
اگر فرد دچار اختلالی، مانند بیماری سلیاک، ورم معده مزمن و بیماری کرون، باشد که روی جذب مواد مغذی تاثیر میگذارد، مستعد کمبود ویتامین ب خواهد بود. از آنجایی که ویتامین ب در محصولات حیوانی یافت میشود، افراد وگان و گیاهخوار هم در معرض خطر کمبود قرار دارند. به علاوه، کمبود ویتامین ب منجر به درماتیت، افسردگی، کجخلقی و خستگی نیز میشود.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها