بزها حیوانات اهلی خاص، مقاوم و سازگاری با انواع شرایط آب و هوایی هستند. این نوع دام را می توان در جغرافیای گرم و خشک و کمی خشک نگهداری کرد و پرورش داد. بز به دلیل شرایط ویژه بدنی نیاز زیادی به علوفه و غلات ندارد. این مورد در مورد بزهای بومی بیشتر صدق می‌کند.
بزها حیواناتی هستند که به خورندن شاخ و برگ و علوفه از سر گیاهان علاقه دارند. این مورد را احتمالا پس از هر بار عبور از کنار یک گله بز مشاهده کرده اید که آن به راحتی بر روی پاهای عقب خود می‌ایستند و از سر گیاهان غذا می‌خورند.
با این که چندین روش برای پرورش بزغاله ها وجود دارد، اما رایج ترین راه این است که بزغاله ها پیش از شروع به شیر خوردن، از مادر جدا شوند. سپس آغوز در شیشه ریخته شده و با سرپستانک به بزغاله ها خورانده شود.
مهم ترین نکات نگهداری از گوسفندان را از این بخش بخوانید
آغوز :
آغوز اولین شیر تولید شده توسط بزهای ماده می باشد. آغوز دارای میزان بالای پروتئین، نمک، گلوبولین، چربی و ویتامین A در مقایسه با شیر می باشد. آغوز هم چنین دارای خاصیت ملینی است. مهم ترین ویژگی آغوز دارا بودن آنتی بادی هایی است که بزغاله را ایمن می کند.
بزغاله های جوان قادر به جذب این آنتی بادی های محافظ به صورت سالم در ابتدای تولد هستند، اما پس از سن 3 روزگی این توانایی تقریبا از بین می رود. در مورد بزغاله های تازه متولد شده، برای به دست آوردن حداکثر مقاومت، آغوز باید به صورت گرم در 15 دقیقه اول پس از تولد به بزغاله ها خورانده شود. در طول دو روز اول زندگی، بزغاله ها باید حداقل 3 بار در روز آغوز دریافت کنند.
یک بزغاله در صورتی که قوی باشد و بتواند شیر تازه بنوشد، روزانه توسط یک سطل و یا ظرف مسطح به بزغاله ها خورانده می شود. پس از این که بزغاله ها کمی بزرگتر شدند شیر گاو می تواند جایگزین شیر بز شود. استفاده از این روش گاهی سبب کاهش هزینه ها می شود.
تغییرات باید طی یک دوره چند روزه اجرا شود. رشد و سلامت عالی در بزغاله ها زمانی ایجاد می شود که غذادهی بزغاله با شیر جایگزین با کیفیت بالا صورت گیرد. به دلیل متفاوت بودن فرمولاسیون، مراقبت های لازم در حین مصرف باید انجام گیرد. شیر یا جایگزین آن باید گرم شود و به دمایی در حدود 37.8 درجه سانتی گراد (100درجه فارنهایت) برسد. شیردهی به بزغاله ها باید دو بار در روز انجام گیرد و بیشتر از 1.4 کیلوگرم نباید خوراند شود.
فرایند از شیرگیری بزغاله ها
زمانی که بزغاله ها به سن از شیر گیری نزدیک می شوند، به مدت 3 تا 4 ماه به تدریج آب گرم به شیر آنها اضافه می شود. این موضوع سبب تکامل بهتر سیستم گوارش دام و نیز کم کردن تنش ناشی از شیر گیری می شود. پس از این که بزغاله ها از شیر گرفته شوند باید به جیره آن ها علف تازه مرغوب به صورت آزاد و 340 تا 450 گرم از جیره استارتر گوساله های شیری خورانده شود.
غذا دادن به وسیله مواد غله ای و علوفه
بزغاله های جوان غذاهای دارای نمک بالا را مصرف نمی کنند، اما مقدار کمی از غذای استارتر می تواند در هفته اول جایگزین شود. مخلوطی از ذرت بلغور شده، جو دوسر بلغور شده، سبوس گندم به مقدار مساوی و حدود 10 درصد دانه سویا می تواند مورد استفاده قرار گیرد. همچنین مصرف این مواد می تواند از طريق اضافه کردن برخی از این غلات به شیر افزایش یابد. علوفه خشک در این زمان می تواند مورد استفاده قرار گیرد در صورتی که دارای کیفیت بالایی باشد، مصرف زودتر علوفه منجر به تکامل سریع تر شکمبه و به دنبال آن زود از شیر گرفتن بزغاله ها می شود. برای به دست آوردن حداکثر تولید شیر، مصرف غذای مناسب نیز باید صورت گیرد.
اضافه کردن شاخه های فیبری لزومی ندارد. این گونه مواد غذایی اغلب فیبری و چوبی هستند و انرژی پایینی دارند. بزغاله باید طوری پرورش داده شود که بتواند جیره حاوی علوفه و مواد غله ای را از اولین روزهای اول زندگیش مصرف کند. اگر به گونه ای پرورش یابد که چوب و مواد دانه‌ای مصرف کند، نمی تواند به راحتی این عادت را کنار بگذارد.
نرخ دام زنده به روز شده را از اینجا مشاهده نمایید.
بزغاله های یک ساله
در تغذیه دام های اهلی مسأله مهم فراهم کردن انرژی و تغذیه کافی برای سلامت دام و نگهداری بدن است. مصرف غذای زیاد سبب چاق شدن حیوان می شود که این امر مشکلاتی را برای بزغاله زایی آنها ایجاد می کند. در صورتی که علوفه و مکان مناسب برای چرای بزغاله ها وجود داشته باشد، پس از سن 4 تا 6 ماهگی بزغاله ها به چرا فرستاده می شوند. اضافه کردن 230 گرم مواد دانه ای به جیره در روز سبب رشد سریع دام می شود.
در صورتی که کیفیت علوفه نامناسب باشد، بزغاله ممکن است به 450 تا 680 گرم مواد دانه ای در روز نیاز داشته باشد. به بزغاله های یک ساله می توان مواد دانه ای مخلوط با غذایی خوراند که در گله های شیری استفاده می شود.
علوفه با کیفیت پایین باید با مخلوطی از دانه های پروتئینی به اندازه 12 تا 14 درصد اضافه شود. دسترسی آزاد به آب سبب افزایش میزان فعالیت دام می شود. مخلوطی از بخش های مساوی از نمک های معدنی کمیاب و دی کلسیم فسفات برای تغذیه انتخابی به بزغاله ها در این سن استفاده می شود.
معرفی خصوصیات گوسفند نژاد جاکوب
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها