چگونگی مصرف جیره غذایی مناسب در دامداری های گوسفندی

اصول مهم تغذیه دام زنده :
شاید مهم ترین سوال برای هردامدار این است که چه ماده غذایی و چگونه برای تغذیه گوسفندان و دام های زنده باید مورد استفاده قرار گیرید که بتواند تمامی نیازهای غذایی این حیوانات را پاسخگو باشد . در اینجا جنبه های اصلی تغذیه گوسفندان را بررسی خواهیم کرد . 
اساسا تغذیه گوسفندان موردی خیلی پیچیده و دشوار نیست اما در همین مورد به نسبت ساده ، گاهی اوقات دامداران دچار اشتباهاتی چه بسا بزرگ می شوند که خسارات مالی متعددی را برای آنها پدید خواهد آورد .

مورد اولی که باید مورد توجه دامداران واقع شود ، یافتن جیره غذایی متناسب با گله گوسفندان خود می باشد . این حیوانات نشخوارکننده نیازهای غذایی متنوعی دارند که باید برای رشد کافی حتما تامین شوند . گوسفند نخشوارکننده ای است که به طور متوسط 7 ساعت از روز که عمدتا در اوایل صبح است را به چرا مشغول می شود . با وجود اینکه بسیاری از این مواد مغذی از دانه هایی مانند جو باید تامین شود اما باید بگوییم که این حیوانات در کل برای مصرف رژیم های غذایی با غلظت بالا دانه ایی طراحی نشده اند ، چون مصرف بیش از حد غلات سبب بروز نفخ در گوسفندان خواهد شد . بهتر است تا زمانیکه مهارت کافی در زمینه جیره بندی علوفه را ندارید از ، علوفه های بسته بندی شده و کنسانتره استفاده نمایید و یا حداقل باید یک متخصص جیره نویسی در مورد چگونگی فرمول علوفه مصرفی مشورت نمایید . 
مورد دوم که باید مورد توجه واقع شود این است که نباید نوع جیره مصرفی گوسفندان را به طور ناگهانی تغییر دهید . از آنجایی که میکروبهای موجود در شکمبه که جهت هضم غذا مورد استفاده قرار می گیرند توانایی سازگاری سریع با خوراک جدید را ندارند ، بهتر است نوع خوراک به آهستگی عوض شود . تغییرات ناگهانی می تواند باعث از بین رفتن میکروب هایی شود که منجبر به جلوگیری از مسمومیت و بیماری ها می شوند . 
مورد سوم ، جیره مصرفی باید از لحاظ قیمت چندان گران برای دامداران تمام نشود . با وجود اینکه نیازهای غذایی گوسفندان باید حتما تامین شود اما با گرانی نهاده های دامی باید علوفه به گونه ای خریداری و مصرف شود که حداکثر بازدهی را داشته باشد . 
مورد چهارم ، علوفه باید فاقد هرگونه کپک زدگی ، گرد و غبار و آلودگی باشد 
مورد پنجم ، استفاده صحیح از مواد مکمل غذایی برای جیره گوسفندان می باشد . از آنجایی که تامین مواد معدنی تنها با مصرف علوفه نمی تواند تامین شود باید برای گله های پرواری و شیری از مکمل های معدنی استفاده شود . کمبود مواد معدنی می تواند منجر به مشکلات زایمان ، ضعف بره هنگام تولد ، کاهش تولید شیر و مجموعه از اختلالات متابولیکی شود . 
هفت ماده معدنی مهم مورد نیاز برای گوسفند عبارتند از : کلر ، کلسیم ، فسفر ، منیزیم ، پتاسیم و گوگرد . مواد معدنی دیگری که باید در جیره وجود داشته باشند عبارتند از : منگنز ، مس ، روی ، سلنیوم ، آهن ، کبالت ، ید و ... . بلوک نمک معدنی که در دامداری ها مورد استفاده قرار می گیرد اگرچه بسیار مفید است اما نمی تواند تمامی این مواد معدنی برای در اختیار گوسفند قرار دهد . 
در مورد مس باید اشاره کنیم که نباید زیاد در جیره وجود داشته باشد . گوسفندان در رژیم های غذایی خود به مس احتیاج دارند . مس برای حفظ پاسخ ایمنی بدنی موثر است . همچنین باعث افزایش مقاومت بافت سم و تولید پشم می شود . مصرف بیش از اندازه این ماده معدنی باعث ایجاد مسمومیت خواهد شد . مس به طور طبیعی در در گیاهان ، آب و خاک وجود دارد . علائم مسمومیت با مس شامل بی حالی ، دندان ساییدن و تشنگی است و حتی سبب مرگ نیز ممکن است شود . محافظت از گوسفندان در برابر مسمومیت با مصرف بیش از حد مس موضوعی پیچیده ای است که باید با دامپزشک در مورد آن مشورت شود . 
مورد ششم ، مصرف کافی آب تمیز و گوارا است . آب از عناصر مهم تشکیل دهنده بدن همه جانداران است . آب باید در هر ساعت از شبانه روز در اختیار این حیوانات قرار داشته باشد . یک میش شیرده به طور متوسط سه برابر گوسفندان دیگر آب مصرف می کند . آب باید کاملا تمیز باشد . 
در آخر قصد ارائه پیشنهادی برای دامداران گوسفندی را داریم و آن هم این است که برای اینکه بتواند راندمان را در مجتمع دامپروری خود افزایش دهند بهتر است از دستگاه فیدر به جای تغذیه دستی استفاده کنند . زیرا باعث کاهش اتلاف خوراک دام ها شده و بار میکروبی و انگلی علوفه ها در اثر تماس با زمین و مکان های آلوده کاهش می یابد .