کوارکها عناصر ریز ذرات زیراتمی مانند پروتونها و نوترونها هستند که از سه کوارک ساخته شدهاند. این در حالیست که ذرات کمتر رایج و بی ثباتتر مزونها که در پرتوهای کیهانی وجود دارند، دارای چهار کوارک هستند. دانشمندان در تلاش برای شناسایی یک نسخه پنج کوارکی یا «پنتاکوارک» بودند، اما از زمان بوجود آمدن فرضیه وجود چنین ذراتی در سال ۱۹۶۴ توسط موری گلمان و جورج زویگ، هیچ شاهدی برای آن کشف نشده بود.
«گای ویلکینسون»، سخنگوی پروژه LHCb در مرکز تحقیقات سرن در این رابطه می گوید: «در جریان تحقیقات و آزمایشات، برجستگی که در نمودار چند میلیارد برخورد دهنده ذرات در برخورد دهنده هادرونی مشاهده شد تنها می تواند با یک ذره پنج کوارکی توضیح داده شود. مطالعه این ذره می تواند چگونگی تشکیل ذرات معمولی مانند پروتون ها و نوترون ها را در اختیار ما قرار دهد. این ذره می تواند تمام معیارهای کشف شده را برآورده سازد و هیچ توضیح دیگری برای آن نمی توان ارائه کرد.» روش علمی این است که ما این کشف را در مقالهای برای یک مجله میفرستیم، مجله آن را منتشر کرده و جامعه در مورد آن قضاوت خواهند کرد.
برخورددهنده بزرگ هادرونی که یک آشکار ساز ۲۷ کیلومتری در زیر زمین است، از زمان آغاز برخورد پروتونها به یکدیگر از سال ۲۰۱۰ تاکنون اطلاعات ارزشمندی را در اختیار دانشمندان قرار داده است. بررسی این برخوردها پیش از این، وجود ماده گریزان بوزون هیگز که جرم ماده را تامین میکند، اثبات کرده بود. اکنون دانشمندان به دنبال کشف ماده تاریک توسط این برخورددهنده هستند. کشف ذره پنج کوارکی باعث باز شدن یک مسیر جدید شده است. دانشمندان اکنون قصد دارند به شناسایی سایر ذرات پنج کوارکی و درک بهتر طبیعت آنها بپردازند. جزئیات بیشتر این پژوهش در arxiv.org منتشر شده است.
پاسخ ها