نمیدانم در کارگاه های شیشه سازی دیدید که چطور داخل شیشه رو با حباب باد میکنند؟ آن نقطه کوچک و بسیار داغ هم دقیقا همانطور اول دچار تورم میشود و کمی بعد چون چگالیش از بی نهایت به سمت یک عدد مقدار دار حرکت کرده سریعا سردتر میشود و پلاسما خلق میشود… کم کم کوآرک ها و گلوئون ها بوجود می آیند، با ترکیب های مختلف این مواد پروتون ها و نوترون ها تشکیل میشوند، جلوتر که میرویم الکترونها شکل میگیرند و بعد اولین و ساده ترین اتم جهان یعنی هیدروژن شکل میگیرد. بعد اتم های بزرگتر یکدیگر را جذب میکنند، ترکیبهای مختلف اتم های مختلف و مولکولهای مختلف، بعد بدلیل جاذبه بین اجرام اتم های سنگین تر همدیگر را جذب کردند و توده های گاز شکل گرفتند. توده های گاز بدلیل جاذبه بهم چسبیدند و فشرده شدند و اولین ستاره ها و کهکشان ها را شکل دادند و بعد ها جامدات شکل گرفت و بعد از ۱۳٫۸ میلیارد سال این جهان به شکل امروزی درست شد.
اما جهان فقط از ماده تشکیل نشده است، جهان متشکل از ماده، پاد ماده، ماده تاریک و انرژی تاریک هست… ماده همان چیزی هست که ما می بینیم و لمس میکنیم و شامل تمامی الکترون ها و پروتون ها ، ذرات زیر اتمی و هر چیزی که جهان رو ساخته میباشد. اما ماده فقط ۵ درصد جهان رو شامل میشود، یعنی هرچیزی که ما از جهان میتوانیم کشف کنیم فعلا در حد همان ۵ درصد است. تمام جهانی که دیدیم و کشف کردیم محدود به همان ۵ درصد میشود. اما عنصر دیگر پاد ماده میباشد، مقدار ماده و پاد ماده در جهان و در همان ابتدای بیگ بنگ (انفجار بزرگ) برابر بود. پاد ماده چیزی بود که در برخورد با ماده نیستی شکل میگرفت، ماده و پاد ماده اگر جداگانه باشند یعنی هم ماده داریم و هم پاد ماده… این ماده و پاد ماده بطور کاملا تصادفی و بطور کاملا متوالی و دائما در فضا از نیستی از هم جدا میشوند، انگار از یک ذره فرضی در جای جای فضا دو عدد ذره یکی بنام ماده و دیگری بنام پاد ماده از هم جدا میشوند و بعد در همان آن بهم برخورد میکنند و دوباره نیستی تشکیل میشود و اتفاقی نمی افتد.
اما اگر حادثه ای رخ بدهد که احیانا ماده و پاد ماده به هم برخورد نکنند یا احیانا مقدار ماده در جهان بیشتر از پاد ماده شود، آن وقت ماده تشکیل میشود. حدس زده میشود که در همان لحظات اولیه بیگ بنگ یک واقعه نادری بنام باریوم زایی رخ داده که میزان ماده در جهان را بیشتر کرده که ما امروزه شاهد وجود ماده هستیم. شما با هر ذره پاد ماده میتوانید یک ذره از ماده را نابود کنید، نابود به معنای واقعی .. یعنی نیستی… پارامتر دیگر، “ماده تاریک” هست. “ماده تاریک” چیزی است که تا بحال مشاهده یا رصد نشده اما اثرش دیده شده است. تحقیقات نشان میدهد در هر جایی که ماده هست در واقع توسط ماده تاریک هم احاطه شده است. انگار جاذبه بین ماده ها موجب وجود ماده تاریک میشود، با حرکت ماده در فضا مشاهده شده که ماده تاریک هم مثل یک توده نامشخص در پی آن حرکت میکند و ماده رو احاطه کرده است، به آن می گویند تاریک چون برای ما همچنان ناشناخته است.
از همه جالبتر “انرژی تاریک” است، انرژی تاریک یا به قول اینشتین ثابت کیهانی. حالا اینجا دیگر مربوط میشود به اینکه سرنوشت جهان چه خواهد شد؟ دانشمندان بعد از اینکه متوجه شدند جهان در حال گسترش و انبساط است و کم کم کهکشان ها در حال دور شدن از هم هستند و به مرور فهمیدند که پس حتما در ابتدا این کهکشان ها به هم نزدیک بودند و با مهندسی معکوس به بیگ بنگ پی بردند. نکته جالب این میباشد که با اینکه جهان از یک نقطه با یک انفجار تقریبا یکسان و متوازن خلق شده و جهان به طرفین این نقطه گسترش پیدا کرده، اما هیچ کسی ادعا نمیکند که جهان کروی شکل باشد !!! چون ذاتا جهان کروی شکل نیست…
واقعیت تلخ این است که جهان دقیقا تخت هست !!! ببینید وقتی بیگ بنگ رخ داد در همان لحظه جهان مثل یک بادکنک شروع به گسترش کرد. فضا و زمان هم در پی آن گسترش و تورم پیدا کردند. فرض کنید روی یک بادکنک با خودکار چندین نقطه را علامت گذاری کردید. حالا آن بادکنک رو باد میکنید… این نقاط از هم دور میشوند، فضا و زمان و کهکشان ها گسترش پیدا میکنند، اما دقت کنید که شما برای اینکه از یک سمت بادکنک به سمت دیگر آن بخواید حرکت کنید نمیتوناید از داخل بادکنک حرکت کنید چون داخل بادکنک فضا و زمان وجود ندارد، شما باید از سطح بادکنک مسیر را طی کنید. حالا اگر این بادکنک رو پاره کنید و روی یک میز قرار بدید می بینید که جهان بصورت تخت و یک صفحه گسترش پیدا کرده است.
درست است که جهان بطور دایره ای گسترش پیدا کرده، اما این گسترش داخل این دایره را تو داخلی کرده و در سطح پهن شده است، بله جهان به شکل تخت در حال گسترش هست. اما مشاهده این گسترش جهان موجب شد تا پژوهشگران به این نتیجه برسند که این گسترش بدلیل شتاب اولیه در هنگام بیگ بنگ بوده و اذعان کردند که پس بنابراین به مرور این شتاب و سرعت گسترش جهان متوقف خواهد شد و بدلیل اصل جاذبه بین اجرام کم کم دوباره کهکشانها و ستاره ها همدیگر را جذب میکنند و جهان دوباره کوچکتر میشود و رفته رفته جاذبه قوی تر میشود، در نهایت مجددا جهان در اندازه یک کوآنتوم خلاصه میشود و دوباره منفجر میشود و بیگ بنگی دیگر و دوباره جهانی دیگر با قوانین خاص خودش پدیدار می شود. یعنی فکر کردند که این توالی پی در پی اتفاق خواهد افتاد، تا اینکه ادوین هابل از طریق مشاهدات خود و بررسی انتقال به سرخ کهکشانها و مقایسهٔ آنها با یکدیگر به این نتیجه رسید که “کهکشان‌های دورتر با سرعت بیشتری در حال دور شدن هستند” این نتیجه را امروز به عنوان “قانون هابل” می‌شناسیم. هابل پس از بررسی ۲۴ کهکشان ، مشاهده کرد همانطور که معادلات اینشتین پیشگویی کرده بودند، هر چه کهکشانها دورتر باشند با سرعت بیشتری از زمین دور می شوند. از اینجا بود که پدیده ای جدید بنام انرژی تاریک وارد علم شد.
انرژی تاریک مسئول این گسترش بی رویه جهان هست، انرژی تاریک رفته رفته کهکشان ها و تمامی اجرام عالم را از هم دورتر میکند. حالا فرض کنید مثلا ۱۰ میلیارد سال پیش تمام مواد جهان به هم خیلی نزدیکتر از الان بودند، پس می توان گفت فشردگی ماده در جهان زیاد بود یا چگالی ماده دنیا زیاد بود، اما رفته رفته “انرژی تاریک” مواد را از هم دورتر کرد و کهکشان ها از هم فاصله گرفتند و فواصل بین کهکشانی بیشتر شد. در نتیجه مقدار ماده در جهان با اینکه ثابت هست اما فاصله این مواد از هم بیشتر شده است، پس می توان گفت که غلظت ماده در جهان کمتر میشود و این فشردگی مواد روز به روز منبسط تر ، در نتیجه بعبارتی جهان هر روز در حال رقیق تر شدن هست.
این کاهش غلظت فعلا در حد کهکشانی هست. اما به مرور انرژی تاریک بعد اینکه کهکشانها را از هم جدا کرد کم کم ستاره ها را از هم جدا میکند، بعد منظومه ها رو از هم جدا میکند. بعد سیارات رو از هم جدا میکند و بعد سیارات کم کم دچار فروپاشی میشوند و به اجزای کوچکتر تقسیم میشوند. بعد ها انرژی تاریک تا جایی پیش میرود که اجزای مواد از هم جدا میشوند و به مولکولهای تشکیل دهنده شان تقسیم میشوند، بعدها اتم ها از هم جدا میشوند، بعدها نوترون ها، پروتون ها، نوترونو ها، پوزیترون ها و در مراحل بعدی حتی کوارکها هم از هم جدا میشوند و در نهایت ذرات زیر اتمی هم دچار فروپاشی شده و چیزی بنام وجود موجودیت نخواهد داشت. بله.. این است پایان جهان توسط انرژی تاریک. فروپاشی مواد به کوچکترین اجزای سازنده تا دیگر نتوان به آن ماده گفت. به این فرایند اصطلاحا “بیگ فریز” یا سرد شدن بزرگ جهان میگویند و که در نهایت جهانی سرد، عاری از ستاره و پر از سیاهچاله برجا خواهد ماند.
در این بین نظریه دیگری هم هست بنام ریسمان یا جهان های موازی… در این نظریه هر ذره ای که در این جهان هست اعم از پروتون و الکترون و حتی ذرات خود شما ذره نیستند بلکه یک ریسمان هستند که هر تکه از این ریسمان در یک جهان نمودار میباشد. در واقع هر ذره ای که در جهان وجود دارد یک ذره از یک ریسمان میباشد که مابقی ذرات این ریسمان در جهان های موازی جهان ما وجود دارند. جهان های بی نهایت موازی هم قرار گرفته اند که هرکدوم بخشی از یک ریسمان را در خودشان جا داده اند. هر بخشی از هر ریسمان دارای ویژگی خاصی است، مثلا اگر در جهان ما ذره گراویتون موجب جاذبه میشود ممکن هست که در جهان های موازی چسبیده به جهان ما امتداد ذره گلوئون در ریسمان خودش موجب دافعه شود. نکته جالب این است که تمام این جهان های موازی واقعیت دارند در عینی که هیچ کدوم از دیگری خبری ندارند، ممکن است در این جهان شما ۲۷ سال سن داشته باشید در حالی که در جهان دیگر شما ۸۷ سال سن داشته باشید. یا هر امکان دیگری.
بطور خلاصه جهان های موازی میگوید که هر ذره ای که در این جهان ما تا کنون شناخته ایم صرفا یک بخش از یک ریسمان است که این ریسمان هر قسمتش در یکی از جهان ها قرار گرفته است. امواج گرانشی که جدیدا مشاهده و در حال کشف هستند وجود جهان های موازی رو اثبات میکنند. نظریه خلق جهان و نابودی از جهان های موازی و نظریه ریسمان هم جالب توجه میباشد. بنا به نظریه ریسمان بیگ بنگ صحیح است اما نظریه ریسمان سعی میکند دلیل بیگ بنگ رو توصیف کند. طبق نظریه ریسمان این جهان های موازی که تو در تو هستند و بهم چسبیده هستند در واقع ممکن هست گاها بهم برخورد کنند، نظریه ریسمان میگوید که چنانچه دو جهان موازی بهم برخورد کنند بیگ بنگ اتفاق می افتد، و جهان قبلی هم طبیعتا طی این برخورد نابود میشورد!!! پس دوباره میگوییم برای تاکید! طبق نظریه ریسمان بیگ بنگ زمانی رخ میدهد که دو جهان موازی بهم برخورد کنند !
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها