محققان دانشگاه کوئینزلند به رهبری دکتر مارتین رینگبائر از فوتونها برای شبیهسازی ذرات کوانتومی در حال سفر در زمان استفاده و رفتار آنها را بررسی کردهاند که احتمالا میتواند جنبههای عجیبی از فیزیک مدرن را به نمایش بگذارد. دکتر رینگلبر گفت: ویژگی های سفر در زمان با استفاده از موفق ترین نظریه های فیزیکی همانند نسبیت عام اینشتین و مکانیک کوانتومی یک پل ارتباطی بر قرار کرده است. وی افزود“نظریه ی اینشتین جهان را در مقیاس بسیار بزرگ از ستارگان، گرفته تا کهکشان ها و … به بهترین شکل توصیف می کند، در حالی که مکانیک کوانتومی نیز بخوبی جهان را در مقیاس بسیار کوچک مثل اتم ها و مولکول ها شرح می دهد.
نظریه نسبیت اینشتین امکان سفر در زمان گذشته را با دنبال کردن یک مسیر از خمیدگی فضا زمان به نقطه آغازدر فضا نشان می دهد. این احتمالا فیزیکدانان و فلاسفه را از زمان کشف آن توسط کورت گودل در سال ۱۹۴۹ تاکنون متحیر کرده است، چرا که بنظر باعث ایجاد تناقضاتی مانند تناقض سفر به گذشته در جهان کلاسیک میشود که در آن فرد میتواند از پیش از ازدواج پدربزرگ و مادربزرگ خود با کشتن پدر بزرگش از تولد خود اجتناب کند. اما محققان معتقدند سفر در زمان در جهان های موازی کوانتومی میتواند از چنین تناقضاتی جلوگیری کند. در واقع با سفر به گذشته گیتی به دو جهان و خطهای زمانی مختلف تقسیم می شود. در یک خط زمانی فردی که شما کشته اید شبیه به پدر بزرگتان است، ولی تفاوت دارد، زیرا شما اکنون در جهان موازی قرار دارید. پژوهش اخیر این امکان را با نظریه ی کوانتوم سازگار می داند.
به گفته محققان استرالیایی، با توجه به شبیهسازی رفتار ذرات یک فوتون که از میان یک کرمچاله سفر کرده و با خود قدیمیترش تعامل برقرار کرد. این امر با استفاده از تعادل ریاضیاتی بین دو مورد محقق شده است. در مورد اول، فوتون یک از میان یک کرمچاله به گذشته سفر کرده و سپس با نسخه قدیمیترش تعامل برقرار کرد. در مورد دوم، فوتون دو از میان مسیر عادی فضا-زمان سفر کرده اما با فوتون دیگری که در یک کانال شمارنده/زمان سنج برای همیشه گیر افتاده بود، تعامل برقرار کرد.
پاسخ ها