میدان مغناطیسی سیاهچالۀ مرکزی کهکشان ما مشاهده شد!

مایکل جانسون اختر فیزیکدان دانشگاه هاروارد می گوید: درک این میدان های مغناطیسی دشوار است، هیج کس قادر به حل میدان های مغناطیسی در اطراف ساهچاله ها نشده بود. شیپ دلمن محقق اصلی این پژوهش گفت: « پیش بینی می شد که این میدان های مغناطیسی در اطراف سیاهچاله ها وجود دارند اما کسی تاکنون آنها را ندیده بود، داده های تئوری ما در یک دهه و همچنین مشاهدات وجود این میدانها را تایید می کند.» این شاهکار با استفاده از مشاهدات تلسکوپ افق رویداد که یک شبکه جهانی از تلسکوپ های رادیویی مرتبط به هم میباشد، بدست آمده، تلسکوپ های بزرگتر می توانند جزئیات بالایی را نشان دهند، همچنین این تلسکوپ ها می توانند ویژگی های کوچکتر از ۱۵ میکرو-ثانیه را نظاره کنند.(مانند مشاهده ی یک توپ گلف روی ماه از زمین)

چنین وضوحی مورد نیاز است زیرا یک سیاهچاله فشرده ترین جرم در فضا است، سیاهچاله مرکزی کهکشان راه شیری با نام کمان ای* (Sagittarius A*, Sgr A) وزنی حدود ۴ میلیون برابر خورشید ما را دارد و دهانه افق رویداد سیاهچاله ای آن تنها ۸ میلیون مایل یعنی کوچکتر از مدار چرخش عطارد به دور خورشید است که در فاصله ی ۲۵ هزار سال نوری از ما واقع شده است؛ این اندازه برای مشاهده، کوچکتر از ۱۰ میکرو-ثانیه قوسی است. گرانش شدید سیاهچاله ها نور را به دام می اندازد و افق رویداد ِ سیاهچاله آن را بزرگ نمایی می کند و بدین ترتیب بزرگ تر به نظر می رسد، این مقدار در حدود ۵۰ میکرو -ثانیه است که توسط مجموعه تلسکوپ های رادیویی قابل مشاهده است.

تلسکوپ های رادیویی افق رویداد برای مشاهدات طول موج ۱٫۳ میلی متری ساخته شده است، این تیم اندازه گیری کرده که نور خطی و بصورت ِ قطبی بازتاب می کند. دلیل قطبی شدن نور سیاهچاله ی مرکزی کهکشان راه شیری ساطع شدن الکترون های در حال چرخش به دور خطوط میدان مغناطیسی میباشد که نتیجه ی آثار آن انتشار نور مستقیم از میدان مغناطیسی است.

سیاهچاله ی کمان ای* با یک دیسک ماده در حال چرخش به دورش احاطه شده است، دانشمندان میدان های مغناطیسی بی نظمی را در نزدیکی سیاهچاله مشاهده کرده اند که با حلقه های چند تکه و بدون تاثیر شبیه اسپاگتی در هم تنیده شده اند، در مقابل بعضی مناطق از الگوهای بسیار سازمان یافته تری برخوردار میباشند، که احتمالا باعث ایجاد جت با فوران می شوند. همچنین محققان کشف کردند این میدان های مغناطیسی در مقیاس های زمانی کوتاه تر از ۱۵ دقیقه نوسان می کنند، که یک بار دیگر اثبات می شود مرکز کهکشان راه شیری یک مکان پویا و فعال میباشد. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریه science منتشر شده است.