آیا بزرگترین راز نظریه ی کوانتومی حل می شود؟

یک ذره ی بنیادی وقتی به آن نگاه نمیکنیم کجاست؟ فیزیک کوانتوم احتمالاً پاسخ میدهد: تقریباً همه جا. یه ذره غیر قابل مشاهده اثری کوچک از واقعیت و درخششی از وجود است. استعاره ی مناسبی برای آن وجود ندارد زیرا هم بر حسب تعریف و هم از نظر طبیعی گنگ و مبهم است. و وقتی که با دقت به آن بنگرید، تبدیل به یک ذره ی واقعی میشود و میتوان آن را به زبان آورد و برایش مکانی خاص تعریف کرد.

این تعریف کاملاً نامعقول به نظر میرسد. در صورتی که آزمایش های زیادی که در بهترین دوره ی عصر اخیر قلمروی میکروسکوپی را مورد تحقیق و بررسی قرار داده اند، این نتیجه را تایید می کنند که وقتی توجه نمیکنید دنیا مبهم و نا مشخص می شود. تنها با نگاه کردن به اجسام، مورد بررسی قرار دادن و اندازه گیری است که آنها را برای واقعی تشخیص داده شدن تنظیم می کنیم.

آلبرت اینشتین نسبت به این مسئله بی تفاوت بود و با منظور خاصی این سوال را مطرح میکرد که آیا وقتی کسی به ماه نگاه نکند، وجود دارد؟ اما اینشتین همیشه مخالفت های موذیانه ای با نظریه ی کوانتومی داشت. از آن زمان تا به حال برای بسیاری از فیزیکدانان این مسئله مربوط به فرو رفتن در تردیدهای فلسفی شده است. ریاضیات کار میکند و جایگزین واقعی دیگری وجود ندارد. پس با آن کنار بیایید و از ریاضیات استفاده کنید.

بجز این، ممکن است امروزه جایگزینی وجود داشته باشد. تغییری جدید در نظریه ی کوانتومی استاندارد نه تنها نوید خلاص شدن واقعیت از دید ناظرش را میدهد، بلکه به بسیاری از مسائل حل نشده ی کیهان شناسی، از جمله چگونگی کارکرد سیاهچاله ها تا ماهیت انرژی تاریک و تا اینکه چرا زمان فقط در یک جهت جریان دارد، پاسخ می دهد. آنجلو باسی فیزیکدان کوانتومی میگوید: این جایگزین قابلیت ارائه ی راه خروجی بسیار معقولی از چنین مشکلی را دارا میباشد…