روایت احسان حدادی از کرونا: خیلی سخت بود هیچ وقت چنین چیزی را تجربه نکرده بودم

وز‌های خیلی سخت را پشت سرگذاشتم. حالی را تجربه کردم که با وجود انجام چندین عمل جراحی و توانایی بدنی که دارم تجربه نکرده بودم و همیشه خیلی زود به روند عادی زندگی برمی‌گشتم. درهیچ یک از جراحی‌ها شرایط آن‌قدر سخت نبود، که دو هفته کامل در منزل خانه‌نشین باشم. نفس کشیدن برایم سخت بود، اما خودم را نباختم. ترس دشمن اصلی شما در مواجهه با این بیماری است، اگر بترسید نمی‌توانید بر این بیماری غلبه کنید.

قهرمان پرتاب دیسک آسیا پس از بهبودی از بیماری کرونا گفت: روز‌های سختی را پشت سر گذاشتم و بهبودی‌ام را به دست آوردم.

احسان حدادی در گفتگو با سایت فدراسیون دو و میدانی در مورد بهبودی از بیماری کرونا اظهار کرد: روز‌های نخست سال نو بود که متوجه شدم حال مساعدی ندارم و آنچه دچار آن شده‌ام، فراتر از یک سرماخوردگی عادی است. درست در همان روز در مصاحبه با یکی ازخبرنگاران این موضوع را عنوان کردم. با شروع علائم بلافاصله سرپرست فدراسیون و دکتر اشکان اردیبهشت، رییس کمیته پزشکی فدراسیون با من تماس گرفتند و مراحل درمان من به همراهی دکتر اردیبهشت برای نمونه گیری و تست کرونا انجام شد. سی تی اسکن ریه و آزمایش‌های لازم و هم‌چنین ویزیت متخصص عفونی توسط دکتر صالحی انجام و ادامه یافت و با تشخیص کرونا در منزل قرنطینه و درمان آغاز شد. جناب آقای مبینی هر روز پیگیر حالم بودند که از ایشان و پیگیری‌های مکرر دکتر اردیبهشت تشکر می‌کنم. همین‌طور از مساعدت‌های ویژه فدراسیون پزشکی ورزشی و دانشگاه علوم پزشکی تهران در طی دوره درمان تشکر ویژه دارم.

او ادامه داد: این بیماری یک شوخی نیست و می‌تواند شما را درگیر کند. هر کسی که باشید باید درخانه بمانید و توصیه‌ها را جدی بگیرید. شاید برخی فکر می‌کنند این‌گونه بیماری‌ها فقط برای دیگران اتفاق می‌افتد، اما این‌گونه نیست. شما در هر جایگاهی و درهرکجای جهان که باشید می‌توانید دچاراین بیماری شوید.

حدادی در پاسخ به این پرسش که پیشگیری‌های لازم را برای مبتلا نشدن انجام می‌دادید یا نه؟ توضیح داد: بله مراقبت می‌کردم، ضد عفونی مداوم دست‌ها و استفاده از دستکش و هم‌چنین استفاده از ماسک در محیط‌های شلوغ را رعایت می‌کردم، اما به هر ترتیب مبتلا شدم و روز‌های خیلی سخت را پشت سرگذاشتم. حالی را تجربه کردم که با وجود انجام چندین عمل جراحی و توانایی بدنی که دارم تجربه نکرده بودم و همیشه خیلی زود به روند عادی زندگی برمی‌گشتم. درهیچ یک از جراحی‌ها شرایط آن‌قدر سخت نبود، که دو هفته کامل در منزل خانه‌نشین باشم. نفس کشیدن برایم سخت بود، اما خودم را نباختم. ترس دشمن اصلی شما در مواجهه با این بیماری است، اگر بترسید نمی‌توانید بر این بیماری غلبه کنید. بیش از هر چیزی روحیه خوبم به من کمک کرد. البته متاسفانه پدرم هم کمی زودتر از من به این ویروس مبتلا شده بود و تمام بار سخت پرستاری در زمان درمان در منزل بر عهده مادرم بود و ایشان به تنهایی این مسوولیت سخت را عهده‌دار شد. رعایت مسائل قرنطینه و بهداشتی داخل منزل از موارد دیگری بود که در این مدت به طور جدی انجام و زحمات مادر را دوچندان کرد و برای پرستاری بی‌دریغ طی این مدت از ایشان سپاسگزارم.

تنها مدال آور دو و میدانی ایران در بازی‎های المپیک نسبت به واکنش افراد مختلف از اقصی نقاط جهان، به بیماری‌اش اظهار کرد: از فدراسیون جهانی دوومیدانی به من ایمیل زدند و ابراز امیدواری کردند که بتوانم خیلی زود روند بهبودی را طی کنم. هم‌چنین مدیر اجرایی بازی‌های المپیک توکیو، دیگر دوستانم از لهستان، آمریکا، اروپا، آفریقا و تمامی نقاط دنیا برایم پیام‌هایی با آرزوی بهبودی ارسال کردند. همین‌طور بسیاری از دوستان در داخل کشور اعم از روسای فدراسیون‌ها، قهرمانان دیگر رشته‌ها، مقام‌های لشگری و کشوری با من تماس گرفتند، اما به دلیل حال بد نتوانستم پاسخگو باشم و از آن‌ها سپاسگزارم.

نماینده اول دو و میدانی ایران در المپیک ۲۰۲۰ توکیو درباره به تعویق افتادن بازی‌های المپیک به دلیل شیوع ویروس کرونا، گفت: متاسفانه اتفاق خوبی نبود. حداقل از نگاه یک ورزشکار که به صورت حرفه‌ای برای حضور در میادین جهانی تلاش می‌کند و سعی دارد تا پیک آمادگی خود را برای یک تاریخ مشخص قرار دهد، این اتفاق خوشایند نیست. هر چند شاید برای غیر حرفه‌ای‌ها یک نوع زمان خریدن باشد. به هر حال چاره‌ای جز تعویق وجود نداشت و این یک امر اجتناب ناپذیر بود.

حدادی در پایان گفت: تا بهبودی کامل و بر طرف شدن ویروس کرونا تمرینات را آغاز نخواهم کرد، تحمل می‌کنیم به امید این که هر چه زودتر این بیماری ریشه کن شود. از مردم عزیزم می‌خواهم که با رعایت کردن و حضور نداشتن غیرضروری در محیط‌های شلوغ به پایان این روند سرعت ببخشند. من از آن افرادی هستم که هرگز نمی‌توانستم روزی از خانه خارج نشوم، اما الان دو هفته است که خانه را ترک نکرده‌ام.