از روز‌های ابتدایی سال ۱۳۹۸ هجری شمسی تا به امروز که روز‌های پایانی سال را با ترس کرونا و امید به مهار این ویروس پشت سر می‌گذاریم، چهره فوتبال ایران به طور کامل تغییر کرده است.
اوایل سال ۹۸ مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال بود که حالا دیگر نیست... زلاتکو کرانچار هدایت تیم امید را برعهده داشت که او هم دیگر حضور ندارد... هدایت استقلال با شفر بود که ۹ اردیبهشت برکنار شد و پرسپولیس را هم برانکو هدایت می‌کرد که بعد از تکرار قهرمانی پرسپولیس از ایران رفت... تیم ملی هم آن روز‌ها سرمربی نداشت و بین اروه رنار فرانسوی و مارک ویلموتس بلژیکی قرار بود یک نفر سرمربی تیم ملی شود که در نهایت ویلموتس شد و او هم البته که رفت! ویلموتس رفت و داغ قرارداد چند میلیاردی‌اش روی پیشانی فوتبال ایران ماند. سال ۹۸ انگار سال رفتگان بود. حتی آن‌ها که به جای برانکو و شفر هم به پرسپولیس و استقلال آمدند، نماندند.
تغییر مهدی تاج که ناچار به استعفا شد و بعد از چند مرحله دعوای پراکنده با وزارت ورزش و یک جلسه خاص در مجلس، قلب درد را به دردسر ترجیح داد و از فوتبال رفت. چهره فدراسیون فوتبال را عوض کرد، اما خارج از چرخه فدراسیون، استقلال و پرسپولیس هم دو مرحله تغییر قیافه دادند. از جدایی عرب و فتحی، مدیران غیرمحبوب دو باشگاه که هیچ‌کدام هرگز روی سکو‌ها تشویق نشدند که بگذریم، به جدایی برانکو و کالدرون از پرسپولیس و برکناری شفر و قهر استراماچونی در استقلال می‌رسیم. با رفتن آن‌ها هم استقلال و هم پرسپولیس دوباره دستخوش تغییر شدند.
در تبریز دنیزلی رفت، در آبادان اسکوچیچ- البته این یکی بزرگترین شانس عالم را آورد و همای سعادت روی شانه‌اش نشست و سرمربی تیم ملی شد- و قبل از دراگان هم سرمربی پرتغالی نفتچی‌ها، پائولوسرجیو رفته بود.
در تلویزیون هم عادل فردوسی‌پور و مزدک میرزایی چهره‌های شاخصی بودند که از فوتبال فاصله گرفتند. اولی در آخرین روز‌های سال قبل جایزه صدا و سیما را برد، اما با شروع سال جدید معلوم شد هیچ جایزه‌ای نمی‌تواند تضمین ماندن در تلویزیون باشد!
مزدک میرزایی هم تن به مهاجرت داد و حالا برنامه‌اش را فقط می‌شود از طریق یک شبکه ماهواره‌ای دید. در جامعه داوری هم علیرضا فغانی لباس سفر به تن کرد و حالا در نیمکره‌ای دیگر برای استرالیایی‌ها قضاوت می‌کند.
یک سال و این همه خروجی از فوتبال ایران باورکردنی نیست... تازه هنوز چند روز دیگر تا پایان سال مانده و هیچ بعید نیست رفتگان جدیدی به این لیست اضافه شوند. انگار فوتبال ما در این یک سال بدون آن که خودش بخواهد پوست انداخته است. در ذهن‌تان به روز‌های ابتدایی سال ۹۸ برگردید، انصافاً اگر یک نفر به شما می‌گفت: اسکوچیچ سرمربی تیم ملی می‌شود، به عقلش شک نمی‌کردید؟
البته این که خارجی‌ها و قدیمی‌ها رفته‌اند، گناه جانشین‌های آن‌ها نیست و نباید حتی میثاقی که جای عادل را گرفته و احمدی که جای مزدک گزارشگر اصلی تلویزیون شده را سرزنش کرد چه برسد به فرهاد و یحیی که حالا در استقلال و پرسپولیس جای شفر، استراماچونی، برانکو و کالدرون تکیه زده‌اند.
منبع: خبرورزشی
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها