راهنمای نصب اعلام حریق: راه حلی ساده اما موثر برای جلوگیری از تلفات جانی و مالی

نصب اعلام حریق با روش های مختلف انجام می شود

راهنمای نصب اعلام حریق برای اعلام شرایط اضطراری 

سیستم های اعلام حریق شامل اجزایی از جمله دتکتورهای اعلام حریق، آژیرها و گاهی چراغ های اعلام حریق هستند. استفاده از سیستم اعلام حریق در بعضی مکان ها ضروری است و قبل از فراگیر شدن آتش داخل محل وقوع آن را اعلام می کند. اما نصب اعلام حریق یک کار تخصصی است که نیاز به برق کشی حرفه ای دارد. در این باره در این مطلب از بیشتر صحبت می کنیم.

روش های نصب سیستم اعلام حریق

سیستم های اعلام حریق از لحاظ نوع سیستم به سه دسته تقسیم می شوند که روش نصب و اجرای آن ها با هم متفاوت است. از جمله این سیستم ها: آدرس پذیر، وایرلس و متعارف هستند.

امکان دارد بعضی از نصاب ها همه روش های نصب را به خوبی ندانند؛ به ویژه سیستم وایرلس که روش نصب متفاوت تری نسبت به دو مورد دیگر دارد. برای این منظور بهتر است قبل از اعزام نصاب درباره نوع سیستم خود با مرکز مربوطه صحبت کنید تا نصاب حرفه ای و کاربلد برای شما بفرستند. 

سیستم های اعلام حریق وایرلس به فضای اینترنتی متصل هستند. این سیستم ها به برنامه ریزی خاص و ویژه ای نیاز دارد. سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر پیچیده و بزرگ هستند و کسانی که این سیستم را نصب می کنند باید از منطق برنامه ریزی و سیم کشی این پنل ها اطلاع دقیقی داشته باشند. برای نصب سیستم های آدرس پذیر سیم کشی کمتری نسبت به نوع وایرلس انجام می شود و مدارهای این سیستم به شکل حلقه یا لوپ سیم کشی می شوند. 

سومین نوع سیستم اعلام حریق نوع متعارف است. نصب و راه اندازی این سیستم ساده تر از دو نوع قبلی است. از سیستم متعارف برای مکان های کوچک که تعداد المان ها کمتر است استفاده می کنند. نکته مهم برای نصب این سیستم رعایت استانداردهای لازم است؛ چون پروژه ها و ساختمان های کوچک هم مانند مکان های بزرگ امکان بروز حادثه و آتش سوزی را دارند.

پس همان طور که برای نصب انواع آدرس پذیر و وایرلس که برای پروژه های بزرگ استفاده می شود باید دقت کافی را به خرج داده و استانداردها را رعایت کنیم در مورد سیستم های متعارف که در پروژه های کوچک به کار می رود هم باید این موارد رعایت شود. 

نصب اعلام حریق برای اکثر ساختمان ها ضروری است

برای یادگیری نصب و راه اندازی سیستم های اعلام حریق ابتدا باید با اجزای کامل این سیستم آشنا شوید. اولین و مهم ترین بخش سیستم دتکتورهای اعلام حریق هستند که در نوع دودی ، حرارتی و حتی چند کاره موجود هستند. دتکتورهای گاز که برای تشخیص گازهای خطرناک ناشی از سوختن نصب می شوند دیگر بخش سیستم اعلام حریق است.

آژیر و آژیر فلاشر بخشی است که هنگام وقوع آتش سوزی فعال می شود. همان طور که مشخص است این بخش برای ایجاد صدا و آژیر کشیدن و به نوعی اعلام حریق از طریق ایجاد سر و صدا است. ال ای دی و ریموت اندیکاتور یک بخش دیگر از سیستم است. پنل اعلام حریق هم بخش مرکزی سیستم است که تنظیمات سیستم را می توان روی پنل اجرا کرد.

تمامی اجزا باید به شکل استاندارد و بر مبنای نقشه نصب شوند و سیم کشی و کابل کشی هم باید به شکلی باشد که در برابر حریق دچار سوختن نشود. مثلا توکار نصب شود یا تجهیزات سیم کشی ضد آتش گرفتن باشند. 

برای نصب اعلام حریق باید کاملا آموزش دیده باشید

مراحل نصب سیستم اعلام حریق

برای اینکه سیستم را به درستی نصب کنید بهتر است کار را به شیوه مرحله به مرحله پیش ببرید. ناگفته نماند که برای نصب سیستم اعلام حرق حتما باید آموزش ببینید و این یک راهنمای کلی تنها برای کسانی است که این کار را از قبل آموزش دیده اند و حالا می خواهند آن را یادآوری کنند یا یک راهنمای کمکی داشته باشند. مراحل را در ادامه بخوانید:

1- برای نصب هر سیستم ما نیاز به نقشه اعلام حریق داریم. در نقشه مکان های نصب سیستم ها به درستی تعیین شده و همچنین به شما نشان داده سیم کشی ها باید از کدام قسمت رد شود و کدام قسمت ها مناسب رد کردن یا نصب سیم نیست. کسی که می خواهد شروع به کار کند باید از قبل نقشه خوانی سیستم های اعلام حریق را آموخته باشد و ضمنا با علائم اعلام حریق هم آشنایی داشته باشد. 

2- در مرحله بعد دتکتور اعلام حریق را به عنوان مهم ترین بخش سیستم نصب می کنیم. ابتدا نقشه را نگاه می کنیم و بر اساس نقشه مکان دتکتور را تعیین می کنیم. برای نصب دتکتور ابتدا پایه آن را نصب می کنیم. پایه این محصول با توجه به نوع آن متفاوت است. روی پایه دتکتور دو پیچ اتصال تغذیه منفی و مثبت وجود دارد و دو پیچ هم برای اتصال به دتکتور بعدی. در نهایت خود دتکتور روی پایه نصب می شود.

3- در مرحله بعدی پنل های اعلام حریق نصب می شوند. این پنل ها در واقع اتصال دهنده تمامی بخش های سیستم از جمله دتکتورها، چراغ ها و آژیرها است. این بخش باید خطاهای موجود در سیستم و قطعی احتمالی مدار را هم تشحیص دهد تا اگر برق سیستم قطع شد سیستم را به برق اضطراری متصل کند. 

4- تابلوی کنترل کننده مرکزی هم در نهایت نصب می شود. این تابلو که کلیه بخش های سیستم را تحت کنترل دارد اغلب در جایی نصب می شود که امکان دسترسی افراد مسئول بدان جا زیاد است و ضمنا این تابلو اغلب در جایی نصب می شود که آتش در آخرین مرحله به آنجا می رسد یا اصلا نمی رسد. چون تابلو در واقع فرمان دهنده اصلی است و آتش نشانان هنگام رسیدن باید به آن دسترسی داشته باشند. ضمنا اگر در مکانی باشد که آتش بگیرد کل سیستم از کار خواهد افتاد. 

برای نصب اعلام حریق باید نقشه خوانی اعلام حریق بلد باشید

برای نصب دتکتور چه استانداردهایی باید رعایت شود؟

برای نصب دتکتورها به عنوان مهم ترین بخش سیستم اعلام حریق لازم است یکسری استانداردها رعایت شود. این موارد را در زیر برایتان شرح خواهیم داد:

• ارتفاع لازم برای نصب دتکتورهای دودی باید حداکثر 10.5 متر باشد. اگر ارتفاع سقف از 10.5 متر بیشتر شد باید بیم دتکتور نصب کرد. 

• در مکان هایی که بیش از یک دتکتور نصب می شود به جهت اینکه از طریق کابل کشی به هم وصل هستند فاصله بین آن ها باید حداکثر 10.6 متر باشد. 

• فاصله بین دتکتور های دودی و دیوار حتما باید بیشتر از 50 سانتی متر باشد.

• اگر در نزدیکی دتکتور دودی دریچه های هوا یا دریچه های خروجی مانند دریچه کولر وجود دارد باید دست کم بین دریچه و دتکتور 1 متر فاصله وجود داشته باشد. 

• در صورت نصب اسپرینکلرهای خاموش کننده آتش فاصله بین آن ها با دتکتور باید از 60 سانتی متر بیشتر باشد. 

• اگر دتکتور در محلی نصب شده که آسانسور در محل است فاصله بین محل نصب دتکتور تا درب آسانسور نباید از 1.5 متر فراتر برود. 

نصب دتکتور یکی از مراحل اصلی نصب اعلام حریق است

کلام پایانی

سیستم های اعلام حریق در بسیاری از ساختمان های بزرگ و کوچک و محیط های بسته و کارخانه ها و مراکز تجاری و اداری وجود دارند. این سیستم ها برای اعلام وقوع آتش سوزی هستند و می توانند خسارات ناشی از آتش سوزی و تلفات را کاهش دهند. نصب اعلام حریق با توجه به نوع سیستم متفاوت است و معمولا سیستم های محیط های بزرگ تر با سیستم های ساختمان های کوچک تر متفاوت است و روش نصب متفاوتی هم دارد. 

گردآوری: بخش دانش کسب و کار