مَن قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعاً

مَن قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعاً وَ مَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعاً

«قطعی است که هر کس انسانی را بدون عنوان قصاص یا فساد در روی زمین بکشد، مانند این است که همه انسان‌ها را کشته و هر کس انسانی را احیاء کند، مانند این است که همه انسان‌ها را احیاء نموده است».

[...] این آیه، به همه افراد انسانی گوشزد می‌کند که وارد کردن جراحت به یک فرد، مجروح ساختن خویشتن است. 

کشتن یک انسان، چه زن، چه مرد، خواه عالم و خواه جاهل، سیاه باشد یا سفید؛ مساوی با کشتن خویشتن است!

بنابراین شمشیری که برای کشتن یک انسان بلند می‌شود، دو لبه دارد: 

با یک لبه‌اش انسانی کشته می‌شود و با لبه دیگرش قاتل خودکشی می‌کند!!!

(علّامه محمدتقی جعفری- ترجمه و تفسیر نهج‌البلاغه- جلد ۲- صفحه ۲۱۵)

👇

🆔 @Dr_Shariaaty

https://t.me/Dr_Shariaaty/1676