و این عصر، عصری است که ویژگیهای خویش را دارد:
عصری است که تصاعدِ پلیدیِ وجود، به اوج خود رسیده است و از سوی دیگر، آزادی و عدالت به اوج خود.
[...] چنگیزِ دیروز سلاحش شمشیری بوده است و مرکبش اسبی و نقابش و دفاعش، سپری و همین!
امّا چنگیز امروز، مرکبش «صنعت» است و سرمایه و شمشیرش «علم» است و نقابش آزادی، انساندوستی، تمدّن، پیشرفت، صلح، سوسیالیسم، حقوق بشر، لیبرالیسم، اومانیسم.
[...] چنگیزِِ دیروز سر از تن جدا میکرد، چنگیزِ امروز فطرت آدمی را از تنش.
[...] چنگیزِ دیروز خانهها را بر سر خلق فرو میکوفت؛ چنگیزِ امروز جهان را، آسمان را، عشق را، ایمان را و هرچه را که آدمی در پناه آن «آدمی» میتواند ماند، بر سرش آوار میکند.
چنگیزِ دیروز جامه را از تن آدمی به در میکرد و میربود، چنگیزِ امروز ماهیّت آدمی را و هویت آدمی را.
به هر حال، جور، غارت و دشمنی با انسان، در طول این تاریخ، تاریخی که با قابیل آغاز شده است، همچون همهٔ پدیدههای دیگر عالم، در مسیر تکاملی و تصاعدی خویش، اکنون به آسمان رسیده است.
[...] روزگاری که در آن، به گفته امام صادق(ع)، دیگر انسانها ظلم و فساد را تحمّل نمیتوانند کرد و تحمّل نمیکنند و در برابرش به عصیان بر میخیزند. و این دو منحنیِ متضّاد، در اوجِ صعودِ خویش، انفجار را در پی خواهند داشت!
(دکتر علی شریعتی- مجموعه آثار ۲۵- گزیدهای از صفحات ۳۵۳ و ۳۵۴- انسان بیخود)
👇
🆔 @Dr_Shariaaty
https://t.me/Dr_Shariaaty/1301
پاسخ ها