ایثار و فداکاری در مرحله‌ای است که در انتخاب آن مرحله هیچ‌یک از منافع و مصالح و نیازها و غرایز خود را در نظر نمی‌گیریم و علیه همهٔ آن‌ها عصیان می‌کنیم و دیگر هیچ!
[...] قهرمانان زیادی هستند که جانشان را فدای مردم کرده‌اند، امّا کم هستند برزگ‌مردانی که به خاطر اجتماع و دیگران از حیثیت و ناموس خود نیز گذشته‌اند.
در این‌جا معلوم می‌شود که انسان، پدید آمده‌ای است در اوج شکوه و عظمت خدائی خودش؛ انسانی که قابل تفسیر با منطق و عقل نیست. این غیرمنطقی است، امّا یعنی چه؟
مبنای اخلاق همین غیرمنطقی بودن عمل است.
[...] اخلاق عبارت است از رسیدن فرد به یک مرحله‌ای که همهٔ منافع مادّی و غیرمادّی خودش را فدا می‌کند بدون بازتاب و پاداش خواستن!
[...] این کاری است که عقل نمی‌تواند بفهمد. امّا انسان به میزانی که تکامل پیدا می‌کند، همین را می‌خواهد بفهمد و به سوی همین می‌رود و امکان ندارد جامعهٔ انسانی به وجود آید مگر اینکه عقل و فطرت و عظمتِ «خود فدا کردن برای دیگران» وجود داشته باشد.
(دکتر علی شریعتی- مجموعه آثار ۲۵- انسان بی‌خود- گزیدهٔ صفحات ۱۸۸ و ۱۸۹)
👇
🆔 @Dr_Shariaaty
https://t.me/Dr_Shariaaty/1221
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها