دلی که حرف دارد، مشتاقِ یافتنِ مخاطبی است تا زندانیانِ معانی را که در درون طغیان می‌کنند و از خاموش

دلی که حرف دارد، مشتاقِ یافتنِ مخاطبی است تا زندانیانِ معانی را که در درون طغیان می‌کنند و از خاموش مردن به وحشت افتاده‌اند، آزاد کند!

[...] روحی که «پیام» دارد نه مرید می‌طلبد؛ نه عاشق...

[...] آری، نه مرید، نه عاشق؛ آشنا [می‌طلبد]!