مثنوی را پیدا کنید و بخوانید. چه خوب است که کم کم خود را به مثنوی معتاد کنید. معتاد!
میدانید چه میگویم؟!
کتاب من کویر است و کتاب او، بهشتی که در کویر رویانده است؛
من تا آن جا آمدهام که این مرتعِ آبادِ زندگی را که در آن میچرند و میخرامند، کویر دیدهام؛
مولوی از این مرحله گذشته است و بر این کویر، مرتعِ آبادِ یک زندگی را ساخته است، کاشته و رویانیده است...
بهشت اولیه، هبوط آدم از آن به سوی زمین خاکی و کویر غربت و سومین مرحله، خلق بهشت موعود. آخرین بهشتی که انسانهای بزرگ را وعده دادهاند، بهشتی که انسانهای بزرگ، در کویر و در تبعید میسازند؛
و میبینید که من هنوز در نیمهٔ راهم، در کویر!
(دکتر علی شریعتی- مجموعه آثار ۱۳- هبوط در کویر- صفحه ۶۷۱)
👇
🆔 @Dr_Shariaaty
پاسخ ها