⁉️ آیا میدانستید در زبان فارسی «تفکیک جنسیتی» وجود ندارد؟!
مثلاً ضمیر سوم شخص «او» شامل زن و مرد میشود.
برخلاف زبانهای لاتین و عربی...
در زبان فارسی، اگر جائی تأکید بر جنسیت باشد، اولویت با زنان است.👌
برخلاف زبانهای لاتین و اروپایی...
ما میگوئیم:
زن و شوهر
بجای:
husband and wife
ما میگوئیم:
خواهر و برادر
بجای:
brother and sister
ما میگوئیم:
زن و مرد
بجای:
men an women
حتی ما میگوئیم:
زن و شوهر،
یعنی مرد در ارتباط با همسر هویت «شوهر» پیدا میکند. ولی هویت «زن» دست نمیخورد.
بجای اینکه بگوئیم:
man and wife
ما نمیگوئیم: mankind،
میگوئیم: بشریت...
ما هرگز در تاریخ و ادبیّاتمان به جنسیت اهمیت ندادهایم.
اگر جایی لازم شده باشد، زنان را در اولویت قرار دادهایم.
حتی در زبان فارسی، واژه «زن» یک مفهوم مستقل از «مرد» تعریف شده است.
نه مثل wo/man (زائدهای در کنار مرد).
و اگر بدون تعصّب و غرور ملّی نیک بنگریم، در اکثر اقوام ایرانی، زن و مرد دوشادوش هم کار میکنند و نسبت به دیگری برتری ندارند...
در شاهنامه «حکیم فردوسی» نیز در بسیاری از ابیّات، استاد طوس، زنان را اکرام و تمجید کرده و شاید به همین دلیل است که ما در انتخاب الفاظ، وطن را مادر (زن) و نام دخترانمان را (ایران) میگذاریم...
✅ درود بیپایان بر مام وطن، «ایران» عزیزمان...👏👏👏
پاینده و جاوید باد «ایرانِ» سرفراز، کنام «شیرزنان و شیرمردان» غیور و نامآور...👏👏👏
👇
🆔 @Dr_Shariaaty
https://t.me/Dr_Shariaaty/846
پاسخ ها