مدتی است که مهدکودکهایی با عنوان دوزبانه در سطح شهر فعالیت میکنند و پدر و مادرهای زیادی به دلیل نگرانیهای مختلف از جمله مهاجرت، کودکان خود را در این مهدکودکها ثبتنام میکنند. مهدکودکهایی که به دلیل تنها همین ویژگی، تفاوت فاحشی در مبلغ شهریه دارند. در اینجا با دلیل رواج این مدل ازمهدکودکها و تمایل آنها به فعالیت کردن به صورت دوزبانه کاری نداریم. سوال اصلی ما در خصوص سن و نحوه یادگیری زبان دوم در کودکان است.
یادگیری زبان دوم هرچه از سن کمتری آغاز شود، تاثیر و ماندگاری بهتری دارد اما هنگامی که زبان اول هنوز کامل در کودک کامل نشده است، اختلالات زیادی را به همراه خواهد داشت. سن ۳ تا ۵ سال، زمانی است که کودکان بیشتر رشد خود را هنگام تعامل با دیگران و محیط اجتماعی خواهند داشت و اگر این ارتباط محدود به زبان دوم که کامل یادگرفته نشده است شود، بخش زیادی از فرصتهای یادگیری کودک از بین خواهد رفت.
کودکان در این بیش از هر سن دیگری نیاز به بازی آزادانه دارند و اگر حضور در یک مهدکودک دوزبانه مانع از این فرصت یادگیری منحصر به فرد شود، بیشتر از آنکه فواید زبانی داشته باشد، جنبههای رشدی کودک را به عقب میراند.
تحقیقات نشان میدهد که سنین ۱۱ تا ۱۳ سالگی، بهترین زمان برای یادگیری زبان دوم هستند چرا که کودکان به راحتی گرامر و ساختار جملات را یاد میگیرند و هنگام یادگیری نوشتار، با مدل نوشتاری زبان دوم به صورت کامل آشنا شدهاند و تداخلی در این امر صورت نمیگیرد.
اما در یادگیری کلمات و به خصوص تلفظها، محققان سنین ۶-۷ سالگی را مناسبترین سن برای یادگیری آن دانستهاند. با کنار هم گذاشتن این اطلاعات میتوانیم این برداشت را داشته باشیم که مهدکودک تنها جایی برای آشنایی کودکان با زبان دوم و شنیدن آواهای مخلتف از آن است نه یادگیری زبان دوم به طور کامل.
بهتر است کودکان در سنین مهدکودک، به بازیهای بیشتری بپردازند وفشار نا به جایی برای یادگیری زبان دوم به آنها تحمیل نشود. شما هم اگر قصد دارید کودک خود را در یک مهدکودک دوزبانه ثبتنام کنید، بهتر است قبل از ثبتنام از نحوه اجرای فعالیتهای مهدکودک در خصوص یادگیری زبان در آنجا به طور کامل مطلع شوید.
منبع: مهدکودک پرچین
پاسخ ها