جراحی سزارین یکی از روش‌های رایج زایمان محسوب میشه که به دلایل مختلفی مثل عدم پیشرفت زایمان طبیعی، وضعیت غیرعادی جنین، یا انتخاب مادر انجام میشه. با اینکه سزارین می‌تونه جان مادر و جنین رو نجات بده، اما مثل هر عمل جراحی دیگه‌ای، بدون عارضه نیست. یکی از عوارض و مشکلات شایع بعد از سزارین، چسبندگی رحم یا همون چسبندگی‌های داخل لگنی است که ممکنه سال‌ها بعد از زایمان خودش رو نشون بده.
چسبندگی رحم به حالتی گفته میشه که بافت‌های داخلی رحم یا اطراف اون به هم می‌چسبن و حرکت طبیعی اندام‌های لگنی مثل رحم، تخمدان و لوله‌های فالوپ رو محدود می‌کنن. این چسبندگی‌ها معمولاً در پاسخ به آسیب یا جراحی اتفاق می‌افتن و سزارین هم به‌عنوان یکی از شایع‌ترین جراحی‌های زنان، نقش مهمی توی این موضوع داره. البته سایر جراحی‌های زنان مثل کورتاژ یا میومکتومی و… هم می‌تونن باعث ایجاد چسبندگی بشن.
وقتی جراحی انجام میشه، بدن به‌صورت طبیعی شروع به ترمیم بافت آسیب‌دیده می‌کنه. اما گاهی این ترمیم بیش از حد انجام میشه و باعث ایجاد بافت فیبروز یا همون چسبندگی میشه. در عمل سزارین، بریدگی رحم و بافت‌های اطرافش ممکنه زمینه‌ساز همین چسبندگی‌ها بشه.
سزارین‌های مکرر خطر ایجاد چسبندگی (بافت اسکار) رو به‌مراتب بالا می‌برن. هر بار که جراحی تکرار میشه، بافت‌های بیشتری درگیر می‌شن و احتمال چسبندگی بیشتر میشه. بنابراین زنانی که چندبار سزارین داشتن، بیشتر در معرض چسبندگی رحم قرار می‌گیرن.
وجود چسبندگی‌های رحم می‌تونه باعث مشکلات مختلفی بشه:
معمولاً چسبندگی رحم با علائم بالینی مشکوک میشه، ولی برای تشخیص قطعی، از روش‌هایی مثل:
با اینکه نمی‌شه به‌طور کامل جلوی چسبندگی بعد از سزارین رو گرفت، ولی یه‌سری کارها هست که احتمال وقوعش رو کم می‌کنه:
به‌طور کلی، چسبندگی رحم به‌عنوان یه بافت فیبروتیک غیرطبیعی، معمولاً با قرص یا دارو به‌تنهایی درمان نمی‌شه. قرص‌ها بیشتر برای کاهش التهاب یا پیشگیری از پیشرفت چسبندگی کاربرد دارن، نه از بین بردنش. برای مثال، گاهی از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) یا هورمون درمانی مثل استروژن استفاده میشه تا به ترمیم بهتر بافت رحم کمک کنن، ولی این موارد فقط نقش حمایتی دارن. در موارد شدیدتر، تنها روش مؤثر، هیستروسکوپی یا جراحی برای برش چسبندگی‌هاست. پس اگه چسبندگی شدید باشه یا باعث ناباروری و درد بشه، دیگه مصرف قرص و دارو کافی نیست و باید از روش‌های تهاجمی‌تری استفاده کرد. مشاوره با متخصص زنان و بررسی شدت چسبندگی با سونوگرافی یا تصویربرداری دقیق، اولین قدم برای انتخاب درمان درست محسوب میشه.
در صورت ایجاد چسبندگی رحم و بروز علائم آزاردهنده، ممکنه نیاز به درمان باشه. درمان‌ها معمولاً شامل:
درسته که سزارین یک روش نجات‌بخش برای خیلی از مادرهاست، ولی نباید از عوارضش مثل چسبندگی رحم غافل شد. انتخاب آگاهانه نوع زایمان، توجه به علائم هشداردهنده بعد از زایمان، و مراجعه به موقع به پزشک، می‌تونه کمک زیادی به پیشگیری یا مدیریت این عارضه بکنه.
یادت باشه که سلامت لگن و رحم، نقش مهمی توی کیفیت زندگی، باروری و سلامت عمومی زن داره. پس اگه تجربه زایمان سزارین داشتی و از دردهای غیرمعمول یا مشکلات باروری رنج می‌بری، حتماً با یک متخصص زنان مشورت کن تا ارزیابی‌های لازم انجام بشه.
کودک
۲ ماه پیش
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها