سقط جنین یکی از سخت‌ترین تجربه‌هایی محسوب میشه که یه مادر می‌تونه داشته باشه. هرچند این اتفاق ممکنه توی هر مرحله از بارداری رخ بده، ولی دلایل، علائم و حتی پیامدهاش توی هر دوره تفاوت داره. توی این مقاله، می‌خوایم درباره سقط جنین توی سهماهههای اول، دوم و سوم بارداری صحبت کنیم و بهت کمک کنیم بدونی چطور میشه از این اتفاق جلوگیری کرد یا به موقع علائمش رو شناخت.
سهماهه اول بارداری (۱۲ هفته اول) یه دوره حساس و پر‌خطره. بدن مادر توی این مدت در حال سازگار شدن با تغییرات هورمونی و جسمیه و این تطبیق گاهی باعث سقط جنین میشه. بیشترین احتمال سقط مربوط به سهماهه اول بارداریه.
بیشتر سقط جنین‌ها توی این دوره به خاطر مشکلات ژنتیکی یا کروموزومی رخ میده. بعضی از دلایل رایج شامل:
- مشکلات کروموزومی: این اصلی‌ترین دلیل سقط توی سهماهه اوله. اگه جنین از نظر ژنتیکی مشکل داشته باشه، بدن به‌طور طبیعی بارداری رو متوقف می‌کنه.
- مشکلات هورمونی: مثلاً کمبود هورمون پروژسترون که برای تثبیت جنین ضروریه، می‌تونه منجر به سقط بشه.
- عفونت‌ها و بیماری‌ها: بیماری‌هایی مثل سرخچه، آنفولانزا یا عفونت‌های رحم ممکنه به جنین آسیب برسونه.
- سبک زندگی ناسالم: مصرف سیگار، الکل یا داروهای غیرمجاز خطر سقط رو توی این دوره زیاد می‌کنه.
علائم سقط معمولاً شامل خونریزی از واژن، دردهای شدید شکمی یا خروج بافت جنینی از بدن میشه. اگه این نشونه‌ها رو داشتی، سریعاً باید به پزشک مراجعه کنی.
در سهماهه دوم (از هفته ۱۳ تا ۲۴) جنین رشد بیشتری می‌کنه و احتمال سقط کمتر میشه. اما هنوز هم به دلایل مختلف ممکنه این اتفاق بیفته. از نظر علمی بعد از هفته‌ی بیستم بارداری به جای سقط بیشتر از کلمه زایمان استفاده میشه.
- مشکلات رحم یا دهانه رحم: اگه رحم شکل غیرعادی داشته باشه یا دهانه رحم ضعیف باشه، نمی‌تونه از جنین حمایت کنه.
- عفونت‌های رحمی: این نوع عفونت‌ها می‌تونن باعث التهاب و سقط بشن.
- اختلالات ژنتیکی یا بیماری‌های مادر: بیماری‌هایی مثل فشار خون بالا، دیابت کنترل‌‌نشده، یا مشکلات تیروئید می‌تونن عامل سقط باشن.
- پارگی زودهنگام کیسه آب: اگه کیسه آب قبل از موعد پاره بشه، خطر عفونت و سقط بالا میره.
علائم شامل خونریزی واژینال، درد کمر یا گرفتگی‌های شکمی شدیده. ممکنه حرکت جنین کاهش پیدا کنه یا متوقف بشه. اگه این اتفاق‌ها افتاد، باید سریعاً با پزشکت تماس بگیری.
سقط جنین توی سهماهه سوم (از هفته ۲۵ به بعد) کمتر پیش میاد، اما اگه رخ بده، معمولاً دلیلش مشکلات جدی‌تریه. این دوره زمانی هست که جنین به مرحله‌ای می‌رسه که می‌تونه خارج از رحم زنده بمونه، ولی باز هم خطراتی وجود داره.
- پره‌اکلامپسی: این بیماری باعث بالا رفتن فشار خون مادر و آسیب به جفت میشه و می‌تونه به جنین آسیب برسونه.
- نقص‌های شدید جنینی: مشکلات مادرزادی مثل نقص قلبی یا مغزی ممکنه جلوی ادامه بارداری رو بگیره.
- عفونت‌ها: عفونت‌های جدی رحم یا عفونت‌های سیستمیک می‌تونن به سقط منجر بشن.
- زایمان زودرس: انقباضات زودرس یا مشکلات جفت می‌تونن باعث تولد زودرس یا مرگ جنین بشن.
علائمی مثل خونریزی شدید، کاهش یا قطع حرکت جنین، آبریزش از واژن یا دردهای شدید انقباضی باید جدی گرفته بشه و سریعاً به بیمارستان مراجعه کنی.
هرچند نمیشه جلوی همه سقط‌‌ها رو گرفت، ولی با رعایت یه سری نکات، می‌تونی خطرش رو به حداقل برسونی:
۱. مراجعه منظم به پزشک: ویزیت‌های منظم توی بارداری خیلی مهمه. اینطوری مشکلات احتمالی رو زودتر می‌فهمی.
۲. رژیم غذایی سالم: غذاهای مقوی بخور و حتماً اسید فولیک و آهن رو توی رژیمت داشته باش. این مواد به رشد جنین کمک می‌کنن.
۳. دوری از استرس: استرس می‌تونه بدن رو ضعیف کنه و روی بارداری تأثیر منفی بذاره. یوگا، مدیتیشن یا حتی یه پیاده‌روی آروم می‌تونه کمکت کنه.
۴. پرهیز از مواد مضر: سیگار، الکل و حتی داروهایی که پزشک تأیید نکرده رو کنار بذار.
۵. آگاهی از علائم خطر: اگه هر کدوم از علائمی که گفتیم رو دیدی، زودتر اقدام کن. صبر کردن ممکنه اوضاع رو بدتر کنه.
سقط جنین توی هر کدوم از سهماهههای بارداری می‌تونه دلایل و علائم خاص خودش رو داشته باشه. با اینکه خیلی وقت‌ها این اتفاق قابل پیشگیری نیست، ولی آگاهی از علائم و مراقبت درست می‌تونه جلوی خیلی از مشکلات رو بگیره. حواست باشه که مراجعه منظم به پزشک، تغذیه مناسب و سبک زندگی سالم نقش خیلی مهمی توی یه بارداری سالم دارن.
از همین نویسنده
۴ روز پیش
نی نی بلاگ
۹ ساعت پیش
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها