استرس مادر در دوران بارداری میتونه به معنای افزایش خطر ابتلای فرزند به مشکلاتی مثل بیش فعالی و افسردگی باشه. شرایط زندگی هر یک از ما که شامل سلامت بدن، استعدادهای ورزشی، هنری، هوش و حتی میزان احتمال ابتلا به بیماریها که ما رو تبدیل به ما میکنه از تعامل بین ژنهایی که به ارث میبریم و محیطی که در اون رشد میکنیم ناشی میشه. اما شاید ندونین که تاثیر اثرات محیطی بر شخصیت و آینده زندگی ما قبل از تولد هر یک از ما آغاز میشه. در بررسیهایی که شرایط زندگی بچه رو از داخل رحم بررسی کرده مشخص شده که سیگار کشیدن مادر با وزن کم کودک وقت تولد مرتبطه.
همچنین نوشیدن الکل میتونه باعث نقص قلب یا اختلالات مفصلی در آیندهی بچهها بشه. همینطور رژیم غذایی نامناسب مادر در دورهی بارداری احتمال ابتلای کودک به چاقی در بزرگسالی رو افزایش میده. در نهایت بررسی تمامی این موارد نشون میده که رفتارهای تاثیرگذار والدین میتونه در شکل گیری آینده بچهها نقش ویژهای داشته باشه.
تا همین اواخر محققان تصور میکردن که نقش سلامت روان مادر بر روی آینده بچهها تنها بعد از تولد اونها شروع میشه. اما بررسیهای شکل گرفته در شرایط زندگی بچهها و رفتارهای تاثیرگذار والدین نشون داد که رفتار نامناسب والدین و بی توجهی به کودک در دوره جنینی میتونه باعث بروز مشکلات، اختلالات روانشناختی مثل افسردگی، اختلال کمبود توجه، بیش فعالی، اضطراب یا موارد دیگر در فرزند بشه. در واقع میشه گفت که سلامت روان یک زن بخشی جدایی ناپذیر از سلامت محیط رشد جنینه. در نتیجه سلامت روانی یک زن باردار می تواند بر سلامت فرزندش تأثیر بذاره.
چطور مغز نوزاد از مرحله جنینی وارد مرحله کودکی میشه؟ تاثیر رفتارهای مادر و پدر، معلمان و سیاستگذاران برای اینکه مطمئن بشن که بچهها برای موفقیت در آینده آماده شدن چیه؟ اینها از جمله سوالاتیه که امروزه توسط متخصصان مطرح میشه و اونها با پژوهش و مطالعه سعی میکنن پاسخ مناسبی برای این سوالات پیدا کنن. برای مثال در یک بررسی از والدین سوالاتی در رابطه با اضطراب زنها در دوره بارداری پرسیده شد. بعد از بررسی مادران کم اضطراب و مضطرب مشاهده شد که جنین مادران کم اضطراب تغییر ضربان قلبی رو در شرایط نامساعد نشون ندادن. اما جنین زنایی که بیشترین مقدار اضطراب رو داشتن در پاسخ به کارهای استرسزا ضربان قلبشون افزایش پیدا کرد.
این مسئله نشون میده که این جنینها اگرچه محرکهای مشابهی را از مادرهاشون دریافت میکنن اما واکنش متفاوتی به اونها نشون میدن. در نهایت تاثیر رفتار مادر بر روی جنین تنها مختص دوره جنینی نیست. در نتیجه بچهها از این مسئله در زندگی آیندشون هم تاثیر میگیرن. در نتیجه بچههایی که از مادرایی مضطرب و افسرده به دنیا میآن غالبا افراد سالمی نیستن و مثل مادراشون همون شرایط رو تجربه میکنن. در حالی که بچههای مادرای شاد بدون شک آینده سالمتر و موفقتری رو پیش رو دارن. پس میشه گفت که رفتارهای تاثیرگذار والدین میتونه در ساختن آینده یه بچه موثر باشه.
امروزه بسیاری از تحقیقات روی این موضوع متمرکزه که تاثیر رفتار مادر بر روی جنین در آینده بچه چه نقشی رو ایفا میکنه؟ اغلب به مادران آینده توصیه میشه که سبک زندگی خودشون رو به شیوهای تغییر بدن که بچه در بهترین شرایط عاطفی در دوره جنینی رشد کنه. اما بدن شک در این سالها توجه خیلی کمتری به نقش پدران در ایجاد آینده سالم اونها شده. اما خوب شواهد نشون میده که محققان در سالهای اخیر به اهمیت نقش پدر در رشد سالم کودک پی بردن. شاید باورتون نشه اما وجود عوارضی مثل چاقی و یا اعتیاد پدر به مصرف مشروبات الکلی و دخانیات میتونه در ایجاد یک جنین سالم و حتی تولد یک کودک سالم موثر باشه.
بررسیها نشون میده در اغلب مواردی که پدر مبتلا به بیماریهایی مثل دیابته و یا از مقدار قابل توجهی غذای فست فودی استفاده میکنه احتمال تولید نوزاد زودرس خیلی بیشتره. همینطور اگه پدری به طور مداوم در معرض آلودگیهای زیست محیطی قرار داشته باشه احتمال اینکه فرزندی با معلولیت و ناتوانی داشته باشه بیشتره.
اگه شما هم به دنبال یافتن رفتارهای تاثیرگذار والدین بر روی شرایط رشدی جنین باشین باید بدونین که توی این مسئله هر دو والد نقش مشترکی دارن. همه ما به خوبی میدونیم که اگه رفتارهای پدر و مادر در دوره بارداری با هم خوب و با انرژی باشه بدون شک مادر در دوره بارداری از سطح اضطراب کمتری برخوردار میشه. در نهایت رفتار خوب پدر با مادر میتونه با پیدایش خلق و خوی مثبتتر در کودک رابطه مستقیم داشته باشه. افسردگی پدرانی که در انتظار تولد یه بچه هستن هم با افسردگی در مادران باردار ارتباط داره. در واقع به احتمال زیاد در دوره بارداری هر دو والد از شرایط روحی مشابهی برخوردارن و این مسئله روی آینده جنین تاثیر داره.
پاسخ ها